sobota, 2 listopada 2019

Nic się nie zgadza …

Można odejść na zawsze, by stale być blisko.
~ks. Jan Twardowski


               ~Christopher Stokes
            ~Christopher Stokes
Umrzeć - tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.
Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.
Coś się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.
Do wszystkich szaf się zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać […]

~ Wisława Szymborska


Oj, jestem jak ten „kot”, bo zostawiłaś mnie Danusiu. Brakuje mi Twojego ciepła, wrażliwości, i szukam w zakamarkach Twoich śladów …
Nie ma Ciebie i jesteś wszędzie! W moich myślach, w każdym wspomnieniu, w każdej wykonywanej czynności. Wszystko to, co kiedyś było ważne, dziś po prostu nie ma większego znaczenia.

A może patrzę nie w tę stronę?
Nie chcę zgubić po drodze tego, co jest najważniejsze. Już każdy rozpoczynający się dzień jest dla mnie darem, i doceniam to, co mam.


Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

piątek, 1 listopada 2019

Nieobecność …


Umarłych wieczność trwa dotąd, dokąd pamięcią im się płaci. 
Chwiejna waluta. Nie ma dnia, by ktoś wieczności swojej nie stracił
~Wisława Szymborska


     ~Nadine Rippelmeyer
      ~Nadine Rippelmeyer



Nie stój nad mym grobem i nie roń łez,
Nie ma mnie tam, nie zasnęłam też.
Jestem tysiącem wiatrów dmących,
Jestem diamentowym błyskiem śniegu lśniącym,
Jestem skoszonego zboża światłem promiennym,
Jestem przyjemnym deszczem jesiennym.
Kiedy tyś w porannej ciszy zbudzony,
Jestem ruchem — szybkim, wznoszonym
Ptaków cichych w locie krążących,
Jestem łagodnym gwiazd blaskiem nocnym.
Jestem w pączkach w trakcie kwitnienia,
Jestem w pokoju, w którym szukasz wytchnienia,
Jestem w ptaków świergocie,
Jestem w każdym pięknym przedmiocie.
Nie stój nad mym grobem i nie roń łez,
Nie ma mnie tam, nie zasnęłam też.
Nie stój nad mym grobem i nie płacz na darmo,
Nie ma mnie tam — Ja nie umarłam.

~Mary Elizabeth Frye


Już odeszliście, nie powrócicie. Na próżno czekam... Brakuje mi coraz bardziej cierpliwości Dziadków, mądrości mojego Taty, ciepła mojej Przyjaciółki- Siostry Danusi, spokoju i rozwagi Wujka. 

Jesteście w naszych codziennych wspomnieniach. 

Dzień Zmarłych jest tylko mobilizacją wszystkich Waszych bliskich. W ten szczególny dzień musimy zdać sobie sprawę, że groby na cmentarzu są nie tylko pamięcią o WAS, ale wyrażają związek z poprzednimi pokoleniami. Musimy znać swoje korzenie! Po co? Chociażby po to by wiedzieć, na co się zgadzamy, przeciw czemu się buntujemy… 
Wśród kwiatów, przy świetle zniczy, OŻYWACIE MOI KOCHANI po raz kolejny na ustach tych, którzy WAS kochali. A ja pomodlę się jak drzewo, jak trawa, jak morze za spokój duszy.