Mój oddech …

Rodzina jest dla człowieka niczym płótno dla artysty. Przelewamy na nie nasze najwspanialsze marzenia. Kreślimy je często w sposób niedoskonały i nieudolny, ale wszyscy jesteśmy przecież zaledwie amatorami w sztuce życia. Jeśli jednak nie skupiamy się na roztrząsaniu własnych pomyłek, z czasem powstają w ten sposób prawdziwe arcydzieła. Z czasem uczymy się także, że to nie piękno końcowego efektu godne jest najwyższej pochwały, lecz wysiłek, jaki wkłada się w jego malowanie.

~Richard Paul Evans

~ Jacci McGhee ft Keith Sweat 

W moich głębokich snach

ziemia płacze

krwią

Gwiazdy uśmiechają się

do moich oczu

Przychodzą ludzie

z wielobarwnymi pytaniami

Idźcie do Sokratesa

odpowiadam

Przeszłość

mnie wymyśliła

ja odziedziczyłam

przyszłość

Mój oddech nazywa się

TERAZ

~Rose Ausländer

~Tłum. Ryszard Wojnakowski

Niewątpliwie jestem pomysłem własnych rodziców i otrzymałam od nich cały wachlarz genetycznych podobieństw. Zaopatrzona w silne geny, buduję własną Przyszłość. Nie szukam winnych moich niepowodzeń i przede wszystkim nie obwiniam przodków za własne ułomności. A wszystko, co mnie spotyka w życiu , to splot moich decyzji, odrobiny szczęścia i zaparcia w dążeniu do celu.

Tak, zdecydowanie w tej chwili mój oddech nazywa się Tu i Teraz. Już nic nie odkładam na później …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

___________________

Rose Ausländer - poetka liryczna, pochodząca z Bukowiny,  Przy poparciu niemieckojęzycznego autora Alfreda Margul-Sperbera w 1939 roku ukazał się tom poezji Der Regenbogen (Tęcza), ceniony przez krytykę, lecz niemający powodzenia wśród czytelników.

Letarg …

Sposoby gubienia drogi bywają rozmaite, ale człowiek, który zabłądził,

zawsze czuje to samo: paraliż, gniew, letarg, rozpacz. 

~Yann Martel

~Mara Light

Szarość, mglistość przepełniona

dniem zwyczajnym, prostym, zwykłym,

siedzi człowiek w kąt wtulony,

zagubiony w codzienności.

Sennym okiem życie tłoczy,

przepełniony zgrozą innych,

lęk mu towarzyszy skrycie,

nie pozwala wyjść z ciemności.

Cudu życia oczekując,

rusza drogą wprost przed siebie,

zbiera myśli utajone,

szepce, mówiąc sam do siebie.

Tuż za rogiem światło widzi

ogarnięte blaskiem oczu,

pomoc niesie, tak zwyczajnie,

dłoń podaje, milczy skrycie.

Los przewrotny, los łaskawy

otchłań ciszy w radość zmienia,

los skazańca już skończony,

los wysłańca rozpoczęty.

~Amelia Krawczyk-Bocian

Każdego dnia zmagam się sama ze sobą, swoimi problemami. Coraz częściej łapię się, że wiele spraw stało się nieistotne, pozbawione sensu. Czuję jakby ktoś okradł mnie z moich marzeń, planów i pozostawił ogromną pustkę. Oj, dusza boli.

No tak, mój spokój został zburzony, i co gorsza wciągam w tę otchłań męża. Czy poradzimy sobie? Czy odzyskamy swój świat i ukojenie?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Kiedy przebije się źródło…

Bycie wdzięcznym nie oznacza, że wszystko jest dobre.

Oznacza jedynie, że potrafisz to zaakceptować jako dar.

~Roy T. Bennett

~Mary Jane Q Cross

 

Kiedy przebije się źródło,

napiją się wszyscy.

Gdy znaleźć będzie trudno,

ktoś nić pochwyci.

Nić może będzie z kropel,

może ze lśnień,

może widzialna w mroku,

może nie.

Szukający może schyli się z trudem,

może stanie i krzyknie…

Ale gdy znajdzie źródło,

napiją się wszyscy.

~ Kazimiera Iłłakowiczówna

Szacunek dla moich przodków, dla ich mądrości, człowieczeństwa, Oni byli źródłem mojej wiedzy i prowadzili ku szczęśliwości. Oni potrafili chwycić tę nić z kropel i ze lśnień utkaną, i wydobyć ze mnie to co najcenniejsze.

Świadomość korzeni jest dla mnie niczym źródło dla rzeki. Po co? Chociażby po to by wiedzieć, na co się zgadzam, przeciw czemu się buntuję…

Tę moją wdzięczność Wam składam- Tato, Danusiu, Babciu, Dziadku, Wujku.

Tak, i zdecydowanie jestem wdzięczna za wszystko, co dzieje się w moim życiu. Przecież to moje bogactwo i wszystko jest doświadczeniem.