Niepokój jest cienkim strumieniem strachu przepływającym przez umysł.
Jeśli zostanie zachęcony, przecina kanał, do którego odprowadzane są wszystkie inne myśli.
~ Arthur Somers Roche
~Thomasa Saliot
Czego się boisz? Nadmiaru? Zbytku
Od serca, które wszystko zdołało wchłonąć?
Czy może boisz się mojego głosu,
Który nie tańczy? Jednakże, boję się zranić
Nawet z oddali, w twojej nonszalancji!
Oswajam moją dłoń, aby mogła chwycić
Twoją piękną dłoń, pełną równowagi.
Widzisz, że pozostaję w oddali,
Nie chcąc przyjemnościami się sycić...
Idź, bo tobie inni zaufali,
Aby swe wielkie pragnienia zaspokoić!
~ Anna de Noailles
~tłum. Ryszard Mierzejewski
No cóż, z wiekiem tych obaw niestety przybywa. Co rusz pojawiają się w moich myślach, są obecne również w snach. Czuję cała sobą frustrację, napięcie, ból i złość. Nie chcę, ale to jest silniejsze! Wystarczy iskra i już czuję się bezradna.
Tak, boję się o bezpieczeństwo swoje i moich bliskich. Niestety nie mam wpływu na nieodpowiedzialność, agresję polityków, człowieczą nieuczciwość, bezwzględność w czynach i słowach. I tu sobie uświadamiam, jaka jestem słaba, jak wiele niemocy jest we mnie. Tylko, jaki mam wpływ na to, co dzieje się bez mojego udziału? Już nikogo nie zmienię …
Mimo tych moich „niemocy”, mam coś bardzo cennego; otoczona jestem miłością i szacunkiem ze strony Jurka… Mam moją Mamę! To moja jedyna radość, żeby być Tu i Teraz, by być wdzięczną za wszystko, co dane było mi dobrego przeżyć i chcieć jeszcze czerpać aktualne momenty życia.
Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!
