A może by tak …

Bo smutek rodzi się zawsze z czasu, który upływa, a nie zostawia owocu. 

Jest smutkiem uciekających dni albo zgubionej bransolety: czasu zbłąkanego, albo smutkiem po śmierci brata, 

to jest czasem, który jest już nieprzydatny.

~Antoine de Saint-Exupéry

~ Dorina Costras

A może by tak razem

wyruszyć w podróż

pełną przygód, niespodzianek?

A może by tak spotkać

Siebie, Ciebie, Innych

na dróg życia zakręcie?

A może by tak życia

cząstkę oddać bez wahania

miłości obok przytulonej?

A może sens istnienia

odnaleźć tuż obok,

w niewinnym spojrzeniu?

A może by tak w Nas

spotkać przyjaciół

w sercu porami roku wypełnionym?

A może splątać niewinność dotyku

z uniesieniem miłości,

dać nadzieję nowemu życiu?

A może…

~Amelia Krawczyk-Bocian

To są moje myśli, uczucia, pragnienia. Wrócić do tego, co tak bardzo kochałam z Jurkiem- podróże i spotkać się ponownie na dróg życia zakręcie… Odbyć nostalgiczną podróż do czasów młodości, czasów, które już niestety nie powrócą, ale przeżyć choć namiastkę naszych wypraw.

Tak..., zżyłam się ze swoją samotnością, wspomnieniami, ale jeszcze nie czas na wspomnienia, co było kiedyś. Muszę żyć TU i TERAZ.

Czy kolejny raz stanie mi coś na drodze do spełnienia, do przeżywania życia według własnego scenariusza?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu! 

Cisza, która pozostaje między słowami...

Kiedy człowiek traci ostatnią iskierkę nadziei, która prowadzi go przez życie, coś w nim umiera. 

Umiera w nim ta cząstka duszy, która odpowiada za cały jego optymizm, poczucie szczęścia i spełnienia. 

Pozostaje tylko pustka. Pustka, która zżera go od środka utrudniając oddychanie.

~Enigma_girl

~ Julia Cavalieri

Cisza, która pozostaje między dwoma słowami,

nie jest tą samą ciszą, która otacza głowę, gdy upada, ani nie jest tą,

która stempluje obecność drzewa,

gdy popołudniowy ogień wiatru gaśnie.

Tak jak każdy głos ma barwę i wysokość,

każda cisza ma rejestr i głębię.

Milczenie jednego człowieka różni się od milczenia drugiego

i nie jest tym samym, co milczenie imienia, co milczenie innego imienia.

Istnieje alfabet milczenia,

ale nie nauczono nas go literować.

Jednak czytanie ciszy jest jedynym trwałym,

być może bardziej niż czytelnik. 

~ Roberto Juarroz

No tak, jest czas milczenia i czas mówienia. Bezsprzecznie słowa mają sens wtedy, gdy stają się podstawą rzeczowego dialogu, i wewnętrznie nas wzbogacając. Jednak tylko w ciszy jestem w stanie odczytać pełnię znaczeń. Jestem na etapie ciszy i w niej znajduję całe bogactwo niebanalnych słów. Nie widzę już potrzeby wsłuchiwania się w jej fałszywe nuty.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!