Niespokojne pragnienie …

Zaraz na początku życia ktoś powinien nam powiedzieć, że umieramy. Może wtedy żylibyśmy pełnią życia

 w każdej minucie każdego dnia. Działaj! Kiedy poczujesz, że chcesz coś zrobić, rób to od razu, teraz!

 Dni, które przyjdą, są policzone.

~ Michael Landon

                   ~George Redhawk

Tu jest jeszcze lato, ciepło, światło,

Odrodzenie roślin, proste i spokojne,

Żywe poranki, ciepłe noce, dni powolne,

A radość i udrękę do duszy dodano.

Tu jest czas marzeń i słodkiego szaleństwa,

Gdzie serce pijanym dniem pachnie,

A smutek wpisany jest w codzienną nadzieję,

Nagłe narodziny i rozkwit dobrego życia.

W kwitnącym powietrzu serca unoszą się i baraszkują.

- Serce moje, czy oczekujesz teraz upalnych dni,

Czy to jest jasne obudzenie zdumionych dzieci,

Które się rozglądają, unoszą, rozkładają ręce i śmieją?

Czy to jest naiwny wzlot i marzenia skaczące,

Pełne swych uniesień i dręczących szoków,

Czy smak minionych i łaskawych czasów,

Gdy dusza bez wysiłku czuła rosnącą energię?

Ach! Serce moje, nie będziesz już mieć innej dobroci,

Żadnej nadziei na Miłość i gry, w których uczestniczysz,

A przecież wiesz, że zło, jakie ze sobą przynosisz,

Ten bóg w pełni poirytowany, do walki prowadzi...

~Anna de Noailles

~ tłum. Ryszard Mierzejewski

Każdy dzień, to ciężka praca. Na końcu dowiemy się, czy nasze wybory były satysfakcjonujące. Staram się by nigdy niczego nie żałować.

W ciszy łatwiej duszy odnaleźć drogę, a to, co ulotne i pozorne, staje się kryształowo czyste.

~Mahatma Gandhi

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

A może by tak …

Bo smutek rodzi się zawsze z czasu, który upływa, a nie zostawia owocu. 

Jest smutkiem uciekających dni albo zgubionej bransolety: czasu zbłąkanego, albo smutkiem po śmierci brata, 

to jest czasem, który jest już nieprzydatny.

~Antoine de Saint-Exupéry

~ Dorina Costras

A może by tak razem

wyruszyć w podróż

pełną przygód, niespodzianek?

A może by tak spotkać

Siebie, Ciebie, Innych

na dróg życia zakręcie?

A może by tak życia

cząstkę oddać bez wahania

miłości obok przytulonej?

A może sens istnienia

odnaleźć tuż obok,

w niewinnym spojrzeniu?

A może by tak w Nas

spotkać przyjaciół

w sercu porami roku wypełnionym?

A może splątać niewinność dotyku

z uniesieniem miłości,

dać nadzieję nowemu życiu?

A może…

~Amelia Krawczyk-Bocian

To są moje myśli, uczucia, pragnienia. Wrócić do tego, co tak bardzo kochałam z Jurkiem- podróże i spotkać się ponownie na dróg życia zakręcie… Odbyć nostalgiczną podróż do czasów młodości, czasów, które już niestety nie powrócą, ale przeżyć choć namiastkę naszych wypraw.

Tak..., zżyłam się ze swoją samotnością, wspomnieniami, ale jeszcze nie czas na wspomnienia, co było kiedyś. Muszę żyć TU i TERAZ.

Czy kolejny raz stanie mi coś na drodze do spełnienia, do przeżywania życia według własnego scenariusza?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu! 

Cisza, która pozostaje między słowami...

Kiedy człowiek traci ostatnią iskierkę nadziei, która prowadzi go przez życie, coś w nim umiera. 

Umiera w nim ta cząstka duszy, która odpowiada za cały jego optymizm, poczucie szczęścia i spełnienia. 

Pozostaje tylko pustka. Pustka, która zżera go od środka utrudniając oddychanie.

~Enigma_girl

~ Julia Cavalieri

Cisza, która pozostaje między dwoma słowami,

nie jest tą samą ciszą, która otacza głowę, gdy upada, ani nie jest tą,

która stempluje obecność drzewa,

gdy popołudniowy ogień wiatru gaśnie.

Tak jak każdy głos ma barwę i wysokość,

każda cisza ma rejestr i głębię.

Milczenie jednego człowieka różni się od milczenia drugiego

i nie jest tym samym, co milczenie imienia, co milczenie innego imienia.

Istnieje alfabet milczenia,

ale nie nauczono nas go literować.

Jednak czytanie ciszy jest jedynym trwałym,

być może bardziej niż czytelnik. 

~ Roberto Juarroz

No tak, jest czas milczenia i czas mówienia. Bezsprzecznie słowa mają sens wtedy, gdy stają się podstawą rzeczowego dialogu, i wewnętrznie nas wzbogacając. Jednak tylko w ciszy jestem w stanie odczytać pełnię znaczeń. Jestem na etapie ciszy i w niej znajduję całe bogactwo niebanalnych słów. Nie widzę już potrzeby wsłuchiwania się w jej fałszywe nuty.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu! 

Szkatułka …

Nasze wspomnienia z dzieciństwa to często fragmenty, 

krótkie chwile lub spotkania, które razem tworzą album naszego życia

~ Edyta Eger

~ Christine Comyn

Nie mogę trafić na tytuł

wspomnienia o Tobie

ręką wyprutą z ciemności

stąpam po śladach twarzy

miękkie przyjazne profile

zamarzły w twardy kontur

krąży nad moją głową

pustą jak czoło powietrza

sylwetka człowieka z czarnego papieru

[…]

~ Zbigniew Herbert

Chowam do swojej szkatułki dobre myśli, słowa i czyny, i to, co było ważne w danej chwili… Lubię te wspomnienia, to najcenniejsza rzecz jaką otrzymałam od losu. Móc wspominać i sięgać do przeszłości! Do moich szczęśliwych, smutnych, ekscytujących przeżyć, które niewątpliwie były cennym bagażem i źródłem inspiracji w dorosłym życiu.

Z wiekiem coraz częściej „nurkuję” do swojej szkatułki, by zrozumieć swoje wybory, oswoić emocje, pogodzić się ze smutkami, i jeszcze raz uśmiechnąć się, że nie przegapiłam i nie roztrwoniłam swojego życia. Dobrze mieć taki naoczny punkt odniesienia, bo wiem, że czas niczego nie wygładził, nie zmienił i nie są to tylko subiektywne wyobrażenia. Nie wyciągam już wniosków na przyszłość … !

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Jakimi szczęśliwcami jesteśmy …?

Powiedz, co zamierzasz zrobić

z twoim własnym, jedynym, szalonym i bezcennym życiem?

~Mary Oliver

~ Christine Comyn

Kto stworzył świat?

Kto stworzył łabędzia i czarnego niedźwiedzia?

Kto stworzył pasikonika?

To znaczy, tego tutaj pasikonika —

tego, który właśnie wyskoczył z trawy,

tego, który je cukier z mojej dłoni,

który rusza żuchwą do przodu i do tyłu zamiast w górę i w dół,

który rozgląda się ogromnymi oczami.

Teraz podnosi swoje blade ramiona i starannie myje swoją twarz.

Teraz otwiera skrzydełka i szybuje w powietrzu.

Nie wiem dokładnie czym jest modlitwa.

Wiem jednak jak uważnie patrzeć, jak położyć się

w trawie, jak ukląc na łące,

jak próżnować i zapaść w błogostan, jak spacerować po polach,

na czym właśnie zeszła mi większość dnia.

Powiedz mi, co innego miałam do roboty?

Czyż nie jest tak, że wszystko umiera w końcu i zbyt szybko?

Powiedz mi, co zamierzasz zrobić

z twoim własnym, jedynym, szalonym i bezcennym życiem?

~Mary Oliver 

Tłumaczenie: ~Janusz Solarz

Cuda przyrody, magia obcowania i bycia jej częścią…

Już przejęłam kontrolę nad dokonywanymi wyborami. Odróżniam to, co ważne, i eliminuję wszystko, co rozprasza i nieistotne. Wprowadziłam jakość do własnego życia- mniej, lepiej, by osiągnąć jak najlepszy rezultat w każdej cennej chwili życia. Już nigdy nie stracić z oczu osób, rzeczy, które wnoszą radość, spokój w sercu.

Tego musiałam się nauczyć. Czasami zrobić krok w tył, aby ocenić sytuację z dalszej perspektywy…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Kim jesteś…?

Różnica pomiędzy wielkimi ludźmi a innymi polega na tym, że wielcy ludzie tworzą aktywnie swoje życie,

podczas gdy pozostali poddają się temu, co przynosi im życie, pasywnie czekając na to, gdzie ich poniesie.

Różnica pomiędzy nimi to różnica pomiędzy życiem w pełni a zwykłą egzystencją.

- Michael E. Gerber

~Frédéric Vayssouze-Faure [1]

Być jak płynąca rzeka

Milcząc w środku nocy

Bez strachu przed jej mrokiem

Gdy na niebie gwiazdy - być ich odbiciem

Kiedy niebo zaciąży chmurami

A chmury jak rzeka wodą się staną

Być ich odbiciem beztroskim

W spokojnych głębinach

~ Manoel Bandeira

No cóż, nie jestem człowiekiem o wyszukanych potrzebach. Czy to źle? Wszak zawsze cieszyła mnie zwykła, prosta egzystencja.

Potrafię jednak dostrzegać lepsze strony życia obcując z książką w ręku, naturą, pięknem sztuki. Wiem, które drogi są dla mnie nie do przebycia i zachowuję siły na przejście innymi ścieżkami.

No więc … kim jesteś ty?

- Tej siły cząstką drobną,

Co zawsze złego chce

I zawsze sprawia dobro.

~J.W. Goethe, Faust

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

___________________________________

[1](Frédéric Vayssouze-Faure jest zafascynowany falami i "teorią wibrujących harmonicznych strun gitarowych". Wyjaśnia, że "inspirują go ruchy okresowe w ogóle, a w szczególności najczystsze i najpłynniejsze z nich: te, którymi rządzi funkcja sinusoidalna". Rozwijając te zainteresowania, Vayssouze-Faure połączył minimalistyczną estetykę z wielością, taką jak ta, którą tu widzisz. Na pierwszy rzut oka widać tylko serię czarno-białych kropek z przerwami. Ale zaraz po tym, jak zdasz sobie sprawę, że pozornie swobodnie unosisz się w przestrzeni.)

Odprężenie …

Kłopot z większością ludzi polega na tym, że są straszliwie zajęci organizowaniem rzeczywistości, której nawet nie rozumieją. Zawsze coś ustalamy, organizujemy… Nigdy nie przyjdzie nam do głowy, że rzeczy nie potrzebują być organizowane. Naprawdę. To wielkie odkrycie. Rzeczy potrzebują jedynie zrozumienia. Jeśli je zrozumiesz, one się zmienią.”

~Anthony de Mello

~ Dorina Costras

Jak niewiele trzeba z życia,

by radości doznać, ciepła.

Jak niewiele mówić trzeba,

by usłyszeć, co potrzeba.

Jak niewiele dróg w nieznane,

by tę jedną znaleźć, ważną.

Jak niewielu ludzi pragnąc,

wybrać tych, co prosto w oczy patrzą.

Jak niewiele pragnień spełnić,

by poczuć bliskość innych oczu.

Iść do przodu, ścieżką życia

nieopodal spraw codziennych.

Płomień w sercu swym rozniecać,

odprężenia móc doczekać.

~Amelia Krawczyk-Bocian

Oczyszczam swój umysł, otoczenie. Wiele już balastów i aktywności wyrzuciłam ze swojego życia. Nie są mi do niczego potrzebne. Może budzi to u innych zdziwienie, ale to nie mój problem.

Tak bardzo pragnę spokoju ducha, ciszy i odprężenia. Przecież wiem czego potrzebuję. Uwielbiam te spotkania sama ze sobą, wówczas znajduję odpowiedzi na dręczące mnie pytania i wątpliwości.

Muszę dbać o higienę psychiczną.


Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!