Czy zgadnę dzisiaj …?

[…] naj­bar­dziej kocha­my tych ludzi, te spra­wy i te rzeczy,

od których bieg życia każe nam od­chodzić – nieraz na zawsze.

~ Marek Hłasko

~ Liliana Degioannini - Rainy night, rainy days

Czy zgadnę dzisiaj, jaka ilość świec

Spali się jeszcze na mym stole nocnym

Nie wiem, być może, pisanie rozpocznę

Lecz nie otrzyma zakończenia wiersz

Ten albo inny, to już jest mniej ważne

Kiedy czas zatrze i które ze słów

Bo nieobecne nie wpiszą się tu

Żywe się liczą, bieżące, doraźne

Wszystkie są dla mnie i dla duszy mojej

Gdy serce wprawia echa myśli w ruch

Jak struny piano, gdy je muzyk stroi

Słuch absolutny nie wymaga nut ...

Przed chwilą, z której słów już nie wykroję

Wzrok nie ostrzeże, ani węch, ni słuch

~Alexander Czartoryski

Dopóki będę zdrowa na ciele i umyśle, dopóty światełka pamięci będą zapalane. Każdego dnia! I każdego dnia będę się z Wami witała na moim blogu. Gdy zgasnę i ja, to może spotkamy się w tym drugim wymiarze i wymienimy czułości. Nie będzie mi już potrzebny wirtualny świat.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Tu i Teraz ...

Wtedy po raz pierwszy to czuję: ciężar przeszłości, który nas przytłacza. 

Dostrzegam, że choćbyśmy się starali, nie mamy szans zerwać pęt i pokierować własnym życiem.

 ~Umi Sinha, Miejsce na ziemi

~ Pia Erlandsson¹

Gdzieś

musi być przebłysk światła

który rozprasza mrok przyszłości

nadzieja

która nie daje się zabić

beznadziejnością

i wiara

która nie zaczyna natychmiast

nie dowierzać sobie

Gdzieś

musi być niewinne dziecko

którego jeszcze nie zdobyły demony

świeżość życia

co nie tchnie jeszcze

zgnilizną

i szczęście

którego nie osiąga się

nieszczęściem innych

Gdzieś

musi być budzik rozwagi

który ostrzega przed zabawą w samounicestwienie

powaga

która waży się brać siebie poważnie

i dobroć

której korzeniem nie jest tylko

powstrzymane zło

Gdzieś

musi być piękno

które wciąż pozostaje pięknem

czyste sumienie

co nie ukrywa zatajonej zbrodni

musi być

miłość do życia

która nie mówi rozdwojonym językiem

i wolność

której nie zdobywa się niewolą innych

~Maria Wine 2

~tłum. Zygmunt Łanowski

Hmm … tylko gdzie to jest? A może to Gdzieś jest w nas?

[...] Gdzieś musi być przebłysk światła który rozprasza mrok przyszłości nadzieja która nie daje się zabić [...]

No cóż, zawsze było jakieś wczoraj, zawsze jest jakieś jutro... A w środku człowiecze tu i teraz – jedynie realne … 

Czarne myśli? Chyba odeszły … Już nie zastanawiam się nad tym, że Gdzieś jest lepiej, inaczej, spokojniej. Dobrze wykorzystuję czas i twórczo go przeżywam. Niespiesznie poruszam się w moim świecie. Tylko czasami patrzę w tył, ale Jurek jest obok mnie i natychmiast przegania złe myśli.

Piękna twórczość Marii Wine...

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

_____________________________

1 - Pia Erlandsson - Swedish Watercolor painter - Tutt'Art@

2 - Maria Wine (1912 - 2003) - szwedzka poetka, z pochodzenia Dunka

Świat zaczyna się kurczyć …

Przebywasz na świecie, a on jak sen znika

~ Johann Wolfgang Goethe

~Digital transformation

Twój świat zaczyna się kurczyć. Podróże stają się coraz bliższe, najpierw bardzo powoli, potem coraz szybciej. Nie pojedziesz na urlop za granicę, gdzie lekarze mówią w innych językach. Żadnych wycieczek do innego miasta, bo mogłyby cię bardzo osłabić. Zmniejsza się liczba miejsc twojego życia, niegdyś – choćby tylko w marzeniach – rozrzuconych po całym świecie. Wraz z miejscami znikają także ludzie. Wsie i miasta z czasów dzieciństwa stają się jak obce kontynenty. Teatr na drugim końcu miasta – za daleko. Supermarket za rogiem – nieosiągalny. Rzadko wychodzisz na ulicę. Właściwie siedzisz już tylko w domu. Pole twojego widzenia jest coraz węższe, widok z okna, telewizor. Tak właśnie daje o sobie znać umieranie. Żegnasz się z miejscami, z ludźmi, a w końcu także z samym sobą.

~Roland Schulz

Każdego dnia zauważam niekorzystne zmiany i zdaję sobie sprawę, że mój czas się kurczy i tracę bezpowrotnie siebie… Powoli, każdego dnia, bez ustanku …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Za mgłą …

~Mikołaj Arndt

Dosyć często rozważam

Co jest warte me życie

Setka zgranych kawałków

Miraż bycia na szczycie

W takich chwilach najczęściej

Ruszam gdzieś w Połoniny

Tam zmęczony wspinaczką

Człowiek staje się inny

Ref. Tam na dole zostało

Wszystko to co cię męczy

Patrząc z góry wokoło

Świat wydaje się lepszy

Tam na dole zostało wszystko

Wszystko to co cię męczy

Patrząc z góry wokoło

Świat wydaje się lepszy

Uczesane przez wiatry

Gołe szczyty Połonin

Proszą byś po nich poszedł

Biesom, Czadom się skłonił

Z twarzą mokrą od deszczu

Przeziębnięty, zmęczony

Od złych rzeczy na dole

Jesteś mgłą oddzielony

~KSU

Coraz częściej tak mam …

Pozostawić wszystkie problemy i wspiąć się ponad horyzont. Przetrawić to w samotności, a gdy podniosą się mgły powrócić do swoich spraw. I tak jak w życiu, czasem słońce, czasem deszcz … Ważne by pokonać własne słabości.

Siostrzyczko, powoli wychodzę z samego dna smutku, tak myślę. 

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Wyobraź sobie …

 

~ Philip Barlow

wyobraź sobie że nie będzie jutra

i dzień nie zgaśnie pod naporem nocy

ból też nie wejdzie w niewidzące oczy

czasu nie będzie chociaż wieczność trwa

nie będzie dziecka mężczyzny kobiety

kwiatów miłości i rozpaczy chwili

nie będzie zdrady bośmy już zdradzili

wszystko i wszystkich i siebie niestety

wyobraź sobie że jutra nie będzie

tak jakbyś dzisiaj granice przekroczył

w pustkę wpatrzone niewidzące oczy

choć wyczekują jutro nie przybędzie

wyobraź sobie wyobraź w tej chwili

tu i teraz nim dzisiaj odejdzie do wczoraj

powiesz że jesteśmy chociaż myśmy byli

jeśli świtu doczekasz doczekaj wieczoru

~Wojciech Jarosław Pawłowski, Introdukcja

To kolejny wiersz Wojciecha Pawłowskiego, który zrobił na mnie ogromne wrażenie. Dotyczy życia, śmierci, prawdy, kłamstwa, samotności wśród ludzi, refleksji nad przemijaniem, cierpienia, radości.

Tak, to requiem dla nas, i dotyczy każdego z nas przed ostatecznością. Samo życie!

Może najwyższy czas odzyskać marzenia, które zostawiłam za sobą po Twojej śmierci Siostrzyczko? „W tej chwili, tu i teraz nim dzisiaj odejdzie do wczoraj.”

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Motyl …

Niezwykłe owady, które dokonują całkowitego przeobrażenia.

Właśnie z powodu procesu przemiany, są one najczęściej symbolem metamorfozy i transformacji. 

Symbolizują nieśmiertelność, odrodzenie i drogę do lepszych zmian.

~HK

Na won­nej łące, z siat­ka­mi w ręku,

Chłop­cy, dziew­czyn­ki, ze­bra­ni spo­łem,

Go­nią mo­ty­le, co peł­ne wdzię­ku,

Barw­nym nad nimi krą­żą wciąż ko­łem.

Ileż tu śmie­chu, gwa­ru i ru­chu,

Z ja­kim to wszyst­ko ro­bią za­pa­łem!

Aha! Jaś krzyk­nął: mam cię mój zu­chu,

Już mi nie umkniesz, już cię zła­pa­łem!

Mo­tyl nie umknie - ale to boli,

Że on u cie­bie zgi­nie w nie­wo­li!

~Władysław Bełza

Nie wyobrażam sobie odebrać wolność istocie żywej. Przecież sam widok motyla wnosi do naszego życia uśmiech, radość. Urzekają i fascynują różnobarwnymi skrzydłami.
Tego lata jest ich wiele. Uwielbiam ten moment gdy w naszym ogródku motyle wygrzewając się na słońcu z rozłożonymi skrzydłami, ładują „akumulatorki” by być gotowym do dalszej drogi… Niech lecą i cieszą się wolnością, a nam w zamian podarują chwilę radości, bo „… w życiu piękne są tylko chwile..”.


Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Poranek…

~Maria Magdalena Oosthuizen

Kiedy poranne słońce przez okno się skrada,

wesoła i ostrożna,

jak dziecko, które chce zaskoczyć

wcześnie, wcześnie świąteczny dzień –

wtedy wyciągam w pełni rosnące radości

ramionami otwartymi na nadchodzący dzień –

gdyż dniem jesteś ty i światłem jesteś ty,

słońcem jesteś ty,

i wiosną jesteś ty,

i całym pięknym, pięknym

oczekującym życiem jesteś ty!

~Karin Boye

~Tłum. Ryszard Mierzejewski

43 lata w cudownym uścisku:
słońcem jesteś Ty,
i wiosną jesteś Ty,
i całym pięknym, pięknym
oczekującym życiem jesteś Ty!
Kocham Cię mój jedyny!

Nie interesuje mnie, że wierność i lojalność względem drugiego człowieka może być odbierana przez innych jako domena ludzi starych, niemodnych, śmiesznych. Trudno uwierzyć, że młodzi sprowadzają się do prostych wzorców działania gadów- podchodzą lub odchodzą, gdy chcą jeść, atakują, gdy chcą się bronić i kopulują, gdy chcą się rozmnożyć[1].

A ja twierdzę, że miłość wieczna jest domeną ludzi mądrych. Ludzi, którzy wytwarzają i dbają o stałe wzorce postępowania. Widzą partnera jako przedłużenie siebie, odpowiedzialnie dbają i są zadbani. Wiedzą, że nie będzie w tym związku ciosu w plecy.

__________________________

[1] Rudolfo Llinás- kolumbijski neuronaukowiec, który większość swojego życia poświęcił na badanie ludzkiego mózgu. Kierował programem NEUROLAB NASA.