~Pia Erlandsson
Nie wiem, co mnie tu przyniosło,
Z miejsca, w którym mnie prawie nie było,
I do którego najpewniej nie wrócę.
Poginęły twarze, i nie ma już miejsc,
W których mógłbym przystanąć,
A przystanąwszy, nie mieć im tego za złe.
Niektóre twarze zostawiły ślad,
I ja też – kto wie? - rzuciłem na nie
Jakiś czar, wywarłem jakiś urok,
Żeby los im sprzyjał.
Trudno jednak zgadnąć,
Jak wpływamy na siebie,
Kiedy i na jakiej zasadzie.
Mijamy się, a lśniąc krótko we wzajemnym świetle,
Pokrzepiamy się myślą, że droga jest słuszna.
~ Brian Patten
~tłum. Jerzy Jarniewicz
Wszystko, co najlepsze daliśmy sobie. W magiczny sposób przekazywaliśmy swoją pewność, siłę i dar argumentowania. Czuliśmy i wiedzieliśmy, że tą drogą chcemy podążać, bo wszystko razem okraszone było ogromną miłością, empatią. Nie baliśmy się wzajemnej bliskości, nie tworzyliśmy tajemnic, zbędnych barier…
No cóż, potrafimy brać i dawać. W tak bezpiecznym związku chce się iść dalej przez życie.
Mam taką nadzieję, że los nam sprzyja - aż do końca ...
OdpowiedzUsuńDanusiu, mają się super. Wiedzą, że żyją, i tak sobie myślę, że szczególnie jeden... Napiszę Ci wszystko w liście.
OdpowiedzUsuńKocham Cię Siostrzyczko każdego dnia i każdego dnia jesteś w moim sercu [*]. Proszę Cię o zdrowie i siły bym mogła pojechać do Was i bym mogła pamiętać ...
Danusiu, dzisiaj Justynka, Marcin byli na cmentarzu. Mam zdjęcia i co ważne jest czyściutko, a pomnik przyozdabiają świeże kwiaty i znicze.
OdpowiedzUsuńKochani zawsze w moim sercu. Proszę WAS o zdrowie i siły [*].