Wszystko ma sens …

Należy Ci się wszystko to o czym marzysz tylko pozwól temu nadejść!

~Kate Rodrigues

Jest pewna przyjemność w bezdrożnych lasach;

Jest upojenie na samotnym wybrzeżu;

Jest społeczność, gdzie nie ma intruzów;

Przy głębokim morzu i muzyce jego szumu;

Nie człowieka kocham mniej, lecz Naturę bardziej.

~George Gordon Byron

Dzięki naturze obserwuję własne myśli. Piękno przyrody, zachody i wschody słońca sprawiają, że chce mi się żyć, tu wszystko ma sens.

Bezsens, smutek, brak perspektyw? To, musi ulec zmianie, tak jak cyklicznie zmienia się przyroda. Nawet po największej burzy wychodzi słońce, a w przyrodzie życie toczy się dalej i równowaga również powróci.

Moja maksyma na każdy dzień Mniej- Wolniej- Ciszej. Czerpię siłę z przyrody i kontaktu z nią:) Tylko tej przyrody wokół mnie jest coraz mniej!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Na dzień dobry …

Byłam prawie pogodzona z losem. Cios spadnie wcześniej czy później,

 a na razie trzeba się cieszyć każdym najmniejszym drobiazgiem.

 Byle to trwało jak najdłużej.

~Sylvia Plath

~Carina Kroeze

Czasem wiatr zdmuchnie

smutek przelotny,

Ciepłym tchnieniem znów dłonie ogrzeje,

I przegoni wszystkie kłopoty,

Więc dziękuję wiatrowi, że wieje.

Czasem deszcz o szyby zadzwoni

Mokra trawa kroplami lśni

Łzami łatwiej tęsknotę zasłonić,

Więc dziękuję deszczowi za łzy.

Czasem słońce w gonitwie do lata

Znowu ogród barwami roznieci

Pozapala iskry na kwiatach,

Więc dziękuję słońcu, że świeci.

No, a czasem się do mnie uśmiechniesz

Znikną smutki szaro – niebieskie

Stoisz w progu i słońce masz w oczach,

Więc dziękuję Ci za to, że jesteś...

- Czesław Miłosz

Nasze życie jest takie ulotne. Kocham swoją codzienność, zwyczajne chwile … Już nie mam wy­gó­ro­wa­nych, nie­re­al­nych wy­ma­gań. Cieszę się chwilą! Jednak muszę stwierdzić, że to przyszło z wiekiem.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Sieć spojrzeń …

Dusza może mówić oczami i całować spojrzeniem 

~Gustavo Adolfo Bécquer

~w zbiorze Digi- Kunst

* * *

Wszystko jest okiem otwartym

Ja – cząstką tego oka.

Kiedy jednak moje oko się zamknie,

czego będę cząstką?

Zamkniętego oka?

* * *

Sieć spojrzeń

sprawia że świat się jakoś trzyma

i nie rozpada.

I chociaż nie wiem co się dzieje

kiedy ktoś jest ślepy,

będę się wpatrywał w te plecy,

które mogą należeć do Boga.

Mimo wszystko

wypatrujemy innej sieci, innych powiązań,

co zasłonią nam oczy pożyczonym suknem

i rozwieszą deszcz bez ziemi i nieba.

Moje oczy szukają czegoś,

co każe zdejmować buty,

żeby zobaczyć co naprawdę nam daje oparcie,

wymyślać ptaka,

żeby sprawdzić czy istnieje powietrze,

stwarzać światy,

żeby zobaczyć czy jest bóg,

i wkładać na głowę kapelusz,

żeby doświadczyć własnego istnienia.

~ Roberto Juarroz [1]

~tłum. Krystyna Rodowska

Nasze oczy nie kłamią, są zwierciadłem duszy. Zawsze pokażą prawdę. Nieważne jaką przywdziejemy maskę, i nieważne w jakiej sytuacji. Wystarczy odrobina wiedzy by rozszyfrować intencje i odczytać emocje w cudzym spojrzeniu- od wyrażania głębokich uczuć po weryfikację kłamstwa.

Czasami tak bywa, że spojrzenie wyrazi więcej niż potrafimy powiedzieć.

Sieć spojrzeń - dzieło geniusza. Wielki, głęboki, sensualny wiersz. Refleksyjny i poszukujący prawdy. 

Coś mi podpowiada że Roberto Juarroz, może być poetą, którego szukałam. To mój stopień wrażliwości, to odpowiedzi na moje pytania.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

------------------------------

[1] Roberto Juarroz- Argentyńczyk, z wykształcenia bibliotekarz, z zamiłowania – myśliciel, z głębokiej wewnętrznej potrzeby – poeta. Człowiek niezwykle świadomy i bardzo konsekwentny w swoich życiowych wyborach, zdecydowany wróg polityki i… literatury, przeciwnik angażowania się poetów w sprawy nie związane z poezją. Pozostawił po sobie kilkanaście tomików „poezji pionowej”, kilkaset „okruchów pionowych”, trzy wypowiedzi programowe – oraz nadzieję na uwolnienie poezji z bagażu gadulstwa i ciężaru ornamentyki.