Ciemne godziny …

Nie stajemy się oświeceni wyobrażając sobie światło, lecz wnosząc świadomość do ciemności.

~ Carl Gustav Jung

~Jimmy Law

Lu­bię te ciem­ne go­dzi­ny w mym by­cie,

gdy zmy­sły toną w głę­bi­nie bez­wol­ne;

jak w sta­rych li­stach, wi­dzę w nich ukry­te

co­dzien­ne ży­cie, już daw­no mi­nio­ne

i jak le­gen­da da­le­kie, prze­śnio­ne.

I wte­dy wiem już, że zy­ska­łem prze­strzeń

na dru­gie ży­cie, co bez cza­su pły­nie.

Nie­kie­dy czu­ję się ogrom­nym drze­wem,

ro­słym, szu­mią­cym, co po­nad mo­gi­łę

wy­ra­sta snem, przez chłop­ca śnio­nym skry­cie

(któ­re­go strze­gą pod­ziem­ne ko­rze­nie),

stra­co­nym w smut­ku, ża­ło­ści i śpie­wie.

~ Rainer Maria Rilke

Tłum. ~An­drzej Lam

Czy lubię ciemne godziny w swoim życiu? 

Nie takie, które niosą niewyobrażalny ból. To destrukcja, która nie pozwala mi funkcjonować, to ogrom bezradności i nic twórczego nie wnosi w moje życie. Po 11 latach przyznaję nastąpił niewielki przełom życiowy, ale jeszcze zbyt mały bym mogła mówić, że wprowadziłam świadome zmiany by życie stało się pełniejsze.

Tak, zauważam życie, otoczenie, drobiazgi, ale czekam na olśnienie! Wyciągnęłam wnioski z lekcji pt. Strata.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!