Nowy wspaniały świat- recenzja …

Odległa przyszłość. Nowy wspaniały świat, który funkcjonuje jak dobrze skonstruowana, stabilna i naoliwiona maszyna. Stan ten osiągnięto na drodze wieloletniej wojny, w której zginęły miliardy. Społeczeństwo, demokracja, prawo, literatura piękna, religie w znanych nam dzisiaj znaczenich nie istnieją. Dużymi obszarami świata kierują wszechwładni zarządcy czuwający nad jego stabilnością; stabilność społeczeństwa jest tu najważniejsza. Ludzie nie mają rodzin i nie rodzą się w tradycyjny sposób. Powstają i rozwijają się w słojach i już na etapie płodowym są warunkowani do wykonywania przyszłych czynności zawodowych (np. odporność na temperaturę lub głową w dół i w warunkach nieważkości) i kast, do których będą należeć. Alfy zarządzają, bety, gammy wykonują odpowiedzialne prace, delty i epsilony są przeznaczone do prac nie "wymagających myślenia". Te dwie ostatnie kasty występują w ogromnej liczbie jednakowych, bliźniaczo podobnych osobników. Nawet kolory ubrań są odpowiednie dla każdej kasty. Po skończonej pracy, wszyscy szczęśliwi (tak, to społeczeństwo szczęśliwych ludzi) wracają do mieszkań w odpowiednich dla kast drapachach chmur - alfy własnymi śmigłowcami lądującymi na dachach wieżowców, kasty niższe transportem publicznym. Wracają do siebie aby raczyć się somą - narkotykiem bez skutków ubocznych, seksem bez zobowiązań i stałych partnerów (także seksem grupowym), oglądaniem telewizji i przeznaczonych dla poszczgólnych kast - gier, rozrywek i gazet (kasty niższe czytają gazety z jednosylabowymi słowami). Ludzie żyją w zdrowiu i szęściu do sześćciesięciu lat - umierają w godziwych warunkach, a niektóre pierwiastki z ich ciał są odzyskiwane w krematriach. Są oczywiście wydzielone obszary, gdzie ludzie żyją i rodzą się jak dawniej - to rezerwaty Indian - cele wycieczek kast wyższych. Jeden z tych "dzikusów" trafia do świata tych "cywilizowanych" i próbuje go zmienić - kończy się to dla niego tragicznie.

Piękna bajka? Nie do końca. Warto przeczytać tę książkę i zastanowić się nad jej aktualnością. Aldous Huxley napisał "Nowy wspaniały świat" w 1932 roku - aktualność książki rośnie z dnia na dzień.

Eksperymentujemy z modyfikacjami genów ludzi, zwierząt i roślin. Na co dzień obcujemy ze sztuczną inteligencją. Demokracja załamuje się dramatycznie w wielu krajach, rządzą wszechwładni zarządcy. Prawo nie jest równe dla wszystkich, kasta rządząca może pozwolić sobie na więcej. Codziennie jesteśmy karmieni "papką intelektualną" z telewizji i tabloidów. Po pracy i w weekendy raczymy się somą w naszym wydaniu - alkoholem i narkotykami oraz ponosimy wszystkie ich skutki uboczne. Źle się odżywiamy. Rosną nierówności w nauczniu. Rozmawiamy ze sztuczną inteligencją i słuchamy jej nawet gdy nawigacja zaprowadzi nas do rowu czy kanału. Deklarujemy przywiązanie do religii, nie nie boimy się gniewu bożego tylko fotoradaru. Niszyczymy ten nasz "wspaniały świat", nie chcemy go naprawić, ratować. Myślimy raczej o innej planecie, pewnie by ją też jak Ziemię, eksploataować i niszczyć.

Z całego serca polecam tę książkę. Warto ją przeczytać i pomyśleć o naszym życiu. Po przeczytaniu warto ją postawić na półce obok książki "1984" George'a Orwell'a.

Autor: Jerzy K.

Utopia …

Nic nie tworzy przyszłości tak, jak marzenia. Utopia dziś, krew i kości jutro.

~Victor Marie Hugo

~ Julien Douvier

Wyspa, na której wszystko się wyjaśnia.

Tu można stanąć na gruncie do­wo­dów.

Nie ma dróg innych oprócz drogi dojścia.

Krzaki aż uginają się od od­po­wie­dzi.

Ro­śnie tu drzewo Słusz­ne­go Domysłu

o rozwikłanych odwiecznie gałęziach.

Olśniewająco proste drzewo Zro­zu­mie­nia

przy źródle, co się zwie Ach Więc To Tak.

Im da­lej w las, tym szerzej się otwiera

Do­li­na Oczywistości.

Je­śli jakieś zwąt­pie­nie, to wiatr je rozwiewa.

Echo bez wy­wo­ła­nia głos za­bie­ra

i wyjaśnia ochoczo ta­jem­ni­ce świa­tów.

W pra­wo jaskinia, w której leży sens.

W lewo jezioro Głę­bo­kie­go Prze­ko­na­nia.

Z dna od­ry­wa się prawda i lekko na wierzch wy­pły­wa.

Gó­ru­je nad do­li­ną Pew­ność Niewzruszona.

Ze szczytu jej roztacza się istota rzeczy.

Mimo po­wa­bów wyspa jest bezludna,

a widoczne po brze­gach drob­ne ślady stóp

bez wyjątku zwró­co­ne są w kierunku morza.

Jak gdyby tyl­ko od­cho­dzo­no stąd

i bezpowrotnie za­nu­rza­no się w topieli.

W życiu nie do pojęcia.

~ Wisława Szymborska

Nie ma idealnego miejsca. Każde po pewnym czasie staje się podobne do poprzedniego. Odkrywamy wszelkie tajemnice, rozszyfrujemy otaczających nas ludzi, i okazuje się, że to już przerabialiśmy i wcale nie jesteśmy szczęśliwsi.

Tak, myślę, że mój dom jest bezpieczną przystanią. Już nigdzie nie uciekam i już nie chcę uciekać przed sobą. Bo wszystko, co mnie trapi, męczy niezależnie gdzie jestem jest ze mną. Przecież nie jestem w stanie cał­ko­wicie zrozumieć siebie i otaczający świat, bo jest to nie­moż­li­we, a wiem, że problem tkwi nie w miejscu, tylko w moim wnętrzu.

Nie otrzymam odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Praw­da i sens niech ewoluują, a ja już zdjęłam z siebie ograniczenia, sztywne ramy. Przestałam się szlachtować emocjonalne, podsycać negatywne emocje. No cóż nie mam wpływu na innych, ale mogę żyć własnym życiem Tu i Teraz. Tak więc chłonę, poznaję, kocham każdego dnia … Dystansując się do wszelkich niechcianych zjawisk. 

Podążać właściwą drogą. Odrzucić wszystko to, co jest tropem hołdowania własnym przesądom, zawsze iść tropem odpowiadającym rzeczywistości. Nie przeszkadzać myślom układającym się w nowe, nieoczekiwane wyjaśnienie przebiegu wydarzeń. Polegać na własnych zmysłach!

Włączam rozum nie emocje. Tak jest znacznie łatwiej!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Coś zupełnie innego …

Nasze życie zawsze pokazuje rezultat naszych dominujących myśli.

~ Soren Kierkegaard

~Dorina Costras

***

Gdy szukam róż

znajduję śnieg

gdy szukam śniegu

znajduję róże

gdy niczego nie szukam

znajduję i róże i śnieg

~Maria Wine

~Tłum. Zygmunt Łanowski

Tak bywa, i chociaż skupiam swoją uwagę na przedmiocie poszukiwań to bardzo często znajduję coś zupełnie innego. Zawsze szukam w ludziach dobra, a wystarczy rozejrzeć się dookoła siebie i nawet nie trzeba się za bardzo wysilać, by zobaczyć ludzką głupotę, okrucieństwo czy lekkomyślność.

Ponoć trzeba mieć nosa, który zaprowadzi nas prosto do celu. Ja tam wolę polegać na sile rozumu. Staram się najpierw zdefiniować czego szukam i jakie mam oczekiwania. Oszczędzam w ten sposób siły i czas, aby móc sprostać nowym okolicznościom.

A może przedmiot poszukiwań nie jest tego wart?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Starość …

Starość to czas dawania. Jesteś jak jabłonka obwieszona jabłkami, które już tobie są niepotrzebne. 

Nieważne jest już rozmnażanie się, tylko żeby obdzielić innych tym, co masz i historiami, wspomnieniami, myślami.

 ~ Olga Tokarczuk

~Maria Magdalena Oosthuizen

Leszczyna się stroi w fioletową morę,

a lipa w atłas zielony najgładszy...

Ja się już nie przebiorę,

na mnie nikt nie popatrzy.

Bywają dziwacy,

którzy z pokrzyw i mleczów składają bukiety,

lecz gdzież są tacy,

którzy by całowali włosy starej kobiety?

Jestem sama,

Babcia mi na imię -

czuję się jako czarna plama

na tęczowym świata kilimie...

~Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

No cóż, piękna to jest młodość. Nawet braki intelektualne są mniej zauważalne.

Wizja starości nie napawa optymizmem. Można poszukiwać substytutów atrakcyjnego życia, ale nie oszukujmy się, deficyty fizyczne zawsze przypomną nam, że kiedyś to było znacznie łatwiej i piękniej.

Tak więc każdy etap życia ma swoje prawa i jest niepowtarzalny. Tak, w tej chwili żyję teraźniejszością taką, jaka jest. Już nie zostawiam niczego na przyszłość i nie myślę o dalekiej przyszłości.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!