Utopia …

Nic nie tworzy przyszłości tak, jak marzenia. Utopia dziś, krew i kości jutro.

~Victor Marie Hugo

~ Julien Douvier

Wyspa, na której wszystko się wyjaśnia.

Tu można stanąć na gruncie do­wo­dów.

Nie ma dróg innych oprócz drogi dojścia.

Krzaki aż uginają się od od­po­wie­dzi.

Ro­śnie tu drzewo Słusz­ne­go Domysłu

o rozwikłanych odwiecznie gałęziach.

Olśniewająco proste drzewo Zro­zu­mie­nia

przy źródle, co się zwie Ach Więc To Tak.

Im da­lej w las, tym szerzej się otwiera

Do­li­na Oczywistości.

Je­śli jakieś zwąt­pie­nie, to wiatr je rozwiewa.

Echo bez wy­wo­ła­nia głos za­bie­ra

i wyjaśnia ochoczo ta­jem­ni­ce świa­tów.

W pra­wo jaskinia, w której leży sens.

W lewo jezioro Głę­bo­kie­go Prze­ko­na­nia.

Z dna od­ry­wa się prawda i lekko na wierzch wy­pły­wa.

Gó­ru­je nad do­li­ną Pew­ność Niewzruszona.

Ze szczytu jej roztacza się istota rzeczy.

Mimo po­wa­bów wyspa jest bezludna,

a widoczne po brze­gach drob­ne ślady stóp

bez wyjątku zwró­co­ne są w kierunku morza.

Jak gdyby tyl­ko od­cho­dzo­no stąd

i bezpowrotnie za­nu­rza­no się w topieli.

W życiu nie do pojęcia.

~ Wisława Szymborska

Nie ma idealnego miejsca. Każde po pewnym czasie staje się podobne do poprzedniego. Odkrywamy wszelkie tajemnice, rozszyfrujemy otaczających nas ludzi, i okazuje się, że to już przerabialiśmy i wcale nie jesteśmy szczęśliwsi.

Tak, myślę, że mój dom jest bezpieczną przystanią. Już nigdzie nie uciekam i już nie chcę uciekać przed sobą. Bo wszystko, co mnie trapi, męczy niezależnie gdzie jestem jest ze mną. Przecież nie jestem w stanie cał­ko­wicie zrozumieć siebie i otaczający świat, bo jest to nie­moż­li­we, a wiem, że problem tkwi nie w miejscu, tylko w moim wnętrzu.

Nie otrzymam odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Praw­da i sens niech ewoluują, a ja już zdjęłam z siebie ograniczenia, sztywne ramy. Przestałam się szlachtować emocjonalne, podsycać negatywne emocje. No cóż nie mam wpływu na innych, ale mogę żyć własnym życiem Tu i Teraz. Tak więc chłonę, poznaję, kocham każdego dnia … Dystansując się do wszelkich niechcianych zjawisk. 

Podążać właściwą drogą. Odrzucić wszystko to, co jest tropem hołdowania własnym przesądom, zawsze iść tropem odpowiadającym rzeczywistości. Nie przeszkadzać myślom układającym się w nowe, nieoczekiwane wyjaśnienie przebiegu wydarzeń. Polegać na własnych zmysłach!

Włączam rozum nie emocje. Tak jest znacznie łatwiej!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!