Jest taki dzień w roku ...

- Więc kiedy bywa się razem?

- Nie wiem. Może wtedy, kiedy jest się samemu. I kiedy tego drugiego człowieka już nie ma,

i kiedy wiesz, że nigdy już nie wróci do ciebie.

Może wtedy jesteś z nim naprawdę i na zawsze. Jeśli umiesz go pamiętać.

~Marek Hłasko 

~HK

A nadzieja znów wstąpi w nas,

Nieobecnych pojawią się cienie.

Uwierzymy kolejny raz,

W jeszcze jedno Boże Narodzenie.

I choć przygasł Świąteczny gwar,

Bo zabrakło znów czyjegoś głosu.

Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,

Wbrew tak zwanej ironii losu.

Daj nam wiarę, że to ma sens,

Że nie trzeba żałować przyjaciół.

Że gdziekolwiek są dobrze im jest,

Bo są z nami choć w innej postaci.

I przekonaj, że tak ma być,

Że po głosach tych wciąż drży powietrze,

Że odeszli po to by żyć.

I tym razem będą żyć wiecznie.

[…]

Przyjdź na świat,

By wyrównać rachunki strat.

Żeby zająć wśród nas,

Puste miejsce przy stole.

Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,

I zapomnieć że są puste miejsca przy stole.

~ Szymon Mucha

Zbliża się wielkimi krokami ten dzień. Zawsze tak wyczekiwany przez nas w dzieciństwie.

Mimo, że świąt już od kilku lat nie obchodzę (nie zniosłabym tego pustego miejsca przy stole), nie chcę wzruszać się symbolami. To w tym roku stanę pod rozgwieżdżonym niebem i patrząc na odległe światła, pomyślę o Tobie Danusiu i o tych, których noszę w sercu- naszego Taty, Wujka, Babci, Dziadka, naszej kuzynki Eli. Pragnę dla Was spokoju, oraz by bliscy (gdziekolwiek są) mój najmłodszy Aniele opiekowali się Tobą.

Ależ one dzisiaj migoczą, wręcz przygasają na moment i znów się zapalają! W blasku gwiazd, w tym baśniowym dniu wypowiem życzenie- opiekujcie się nami!

A ja, no cóż święto mam każdego dnia … zawsze w pokorze, rozpoznaję swoje słabości i  już znikome możliwości …

Zapalam WAM światełko ogromnej tęsknoty, miłości, lojalności, i pamięci … a gwiazdy, każdej nocy niech wskażą Wam drogę do domu i naszych serc …

Om Mani Padme Hum

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Wiem ...

Przyjaźń. W twoim sercu żyją ludzie, którzy znaleźli tam swój dom. 

Zamieszkują go nawet wtedy, gdy już dawno umarli.

~Phill Bosmans

~Dorina Costras

Ja wiem, że w wiecznym kole przemian

zapadnie wszystko jakby w morze,

że minie czas i minie ziemia,

i to, com kochał i com tworzył.

Próżno bym, pełen wielkich tęsknot,

jak ślad na piasku wieczność tropił,

bo ludzki trud i ludzkie piękno

jest jak na wiatr rzucony popiół.

Więc dobrze okruch szczęścia dostać,

umiejąc fałsz od prawdy dzielić.

I życie szczere mieć i proste

jak uścisk dłoni przyjaciela.

~Tadeusz Borowski

Jakże genialne słowa, które pozbawiają wszelkich złudzeń i stwierdzają proste fakty, którym zaprzeczamy w obawie przed śmiercią.

Nie ma żadnej „nieśmiertelności” poprzez nasze dzieci czy też dzieła; nie pomoże żadne „Non omnis moriar”. Ta „nieśmiertelność” to ułuda, oszukiwanie siebie, czasami zwierzęcy wręcz strach.

Gdy zamkniemy oczy, wszystko co kochaliśmy, wszystko co tworzyliśmy, zapadnie się w nicość, zniknie jak łza w deszczu; jak stwierdził Franz z „Psów”: „A kto umarł, ten nie żyje”. A popioły rozwieje wiatr.

Żyję więc teraźniejszością, bo tylko ona jest realna. Staram się, aby każdego dnia dostać ten okruch szczęścia, o którym czytam w ostatniej zwrotce, cieszę się z prostych przyjemności i radości każdego, nawet szarego dnia. Wiem, wiem łatwo się mówi, ale? Jeśli miałabym wybierać Siostrzyczko, to wybieram „Carpe diem” zamiast „Non omnis moriar”.

Chcę widzieć pozytywne strony, nawet w tych trudnych chwilach i uśmiechać się, gdy łzy cisną się do oczu. Mimo, że widzę przed sobą coraz większą pustkę, i toruję sobie drogę do szczęścia. Ja wiem, stawiam wiecznie jakieś bariery!

A TY Danusiu, moja Przyjaciółko jesteś i będziesz zawsze w moim sercu - dopóki żyję, i cokolwiek robię mam na myśli Ciebie …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!