Przemijamy …

Przemijamy. Stare ustępuje miejsca nowemu, w ten sposób świat posuwa się naprzód.

Ale pamiętajmy o tych, którzy odchodzą-ta pamięć daje im nieśmiertelność

~Rafał Kosik

~roger_popa, szmaragdowy zachód słońca

Panie, dlaczego kocham zmierzch...

Panie,

Dlaczego kocham zmierzch,

Jesień

I przeszłość?

Dlaczego kocham wszystko, co zmierzcha,

I wszystko, co dobiega kresu,

I wszystko, co przemija?

Daj mi, Panie,

Wieczność o smaku zmierzchu,

Jesieni

I odchodzącej przeszłości.

~ Roman Brandstaetter

Piękny wiersz na tę jesienną chwilę. Wszystko przemija i ma swój kres. Pozostają wspomnienia i czasami łza w oku się zakręci nad własnym losem.

Nie mam już siły by robić wyjątkowe rzeczy i traktuję każdą chwilę życia jak przejście przez most, który coś kończy i coś zaczyna. Tak, co jakiś czas zatrzymuję się, by docenić te niepowtarzalne, szczęśliwe chwile.

Nic to, i ja oswajam się z procesem przemijania. Nie mam na to żadnego wpływu. Pozostaje polubić się ze zmierzchem…

Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej. Ci, co żyją miłością, widzą głębiej. Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle. ~Lothar Zenetti

Piękny wiersz Romana Brandstaettera, pełen refleksji, i pięknych słów o przemijaniu, ale również cudny szmaragdowy zachód słońca roger’a_popa daje nadzieje na lepsze jutro, aż na duszy robi się lżej.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!