Albo …

Nie pozwól nikomu decydować o twoim życiu, bo w tedy zostaniesz kimś,

 kim nie powinnaś być. Będziesz nikim. Będziesz człowiekiem na zawsze skłóconym z życiem.

 ~ Margaret Starks

~Katerina Zagustina

Mówią że gdyby im było dane

przeżyć to wszystko po raz drugi

nie zmieniliby niczego

a przecież nie mają się za szczęśliwych

pogodzili się więc z życiem

i zdążyli pokochać siebie

albo też pojęli pod koniec

że nie jest lepsze życie

które nie zna trosk

I choć pociąga nas lekkość i niefrasobliwość

coś musi ważyć na wadze

na której położą nasze istnienie

~Julia Hartwig

Myślę, że większość ludzi gdyby miała taką możliwość, powtórzyłaby te same wybory i te same błędy. Dlaczego? Bo są znane i bezpieczne. Nowe wybory są niewiadomą, pociągają za sobą ryzyko, nie mamy pewności czy będą lepsze. To tak jak ze światami równoległymi, w jednym świecie osiągam sukces, w innym zaś mogę być np. życiowym nieudacznikiem.

Ten czas odnoszę tylko do swojego życia, wyborów, postaw, związków i do tych obszarów, które były zależne tylko ode mnie. Mój rachunek zysków i strat?

Wyniki?!

Osiągnęłam równowagę miedzy kategorią jakościową a utylitarną. Tak, więc nie zmieniłabym ani jednej minuty, sekundy swojego życia. Również nie chciałabym przeżywać czegoś powtórnie. Szkoda czasu. Idę do przodu, zgodnie z potrzebą chwili, i możliwościami. Moje wybory życiowe już pokazały kim jestem- nie mam się czego wstydzić.

To takie małe podsumowanie Siostrzyczko z okazji moich nadchodzących urodzin…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Kiedy jesteś tak blisko …

Głęboki ból sprawia, że ludzie milkną i zaczynają słuchać. Na co dzień słyszą tylko mniejsze lub większe fragmenty tej potężnej, rozbrzmiewającej w tle melodii. Wielu w ogóle już jej nie słyszy. Są jak drzewa, które zapomniały o swoich korzeniach i sądzą, że cała ich siła i życie tkwi w szumiących gałęziach. Wielu jest też takich, którzy nie mają czasu, by jej słuchać. Nie pozwalają nadejść godzinie. To biedni wygnańcy, którzy zagubili sens istnienia. Wygrywają na klawiszach dni zawsze ten sam monotonny, błędny dźwięk.

~Rainer Maria Rilke

~Ekaterina Zagustina

Nawet ciemność się świeci

A szczelina w podłodze

Wyfruwa jak srebrna ćma

Patrzę ci w oczy

Nie mam dla nich słów

Słyszę

Jak skrapla się nasze milczenie

- Tomasz Jastrun

Umieć słuchać jest ogromną sztuką. Najczęściej słuchamy, ale nie słyszymy, ba nawet nie podejmujemy świadomego wysiłku, aby w pełni poświęcić uwagę drugiej osobie, otoczeniu. Już nie budujemy relacji, zrozumienia i zaufania… Pośpiech wybija nas ze skupienia.

Zamknąć pewne etapy życia, nie zapomnieć! Spojrzeć obiektywnie na wydarzenia z przeszłości i uwolnić się, odciąć, może zrozumieć sens. Potrzebuję Danusiu dużo czasu, bardzo dużo …Nie chcę cofać się i nie chcę tkwić w tych samych ramach.

I wiesz Danusiu, już nie wierzę, że karma zawsze wraca i dobro, które dajesz innym wraca do Ciebie zwielokrotnione.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Prosta sztuka życia razem …

Umiemy już latać w powietrzu jak ptaki i pływać w wodzie jak ryby, ale nie znamy prostej sztuki życia razem jak bracia.

~ Martin Luther King

~Luna Belle Hadley

Powyższy cytat widziałam w dokumencie o wojnie w Iraku, był wyryty na płycie nagrobnej żołnierza. No cóż, słowa Martina Luthera Kinga o braterstwie są piękne, niestety są czystą fikcją. Bardziej prawdziwie sytuację opisują inne słowa: „Homo homini lupus est”. Człowiek w kodzie genetycznym ma wpisaną agresję (całkiem jak u szympansów, nie myślę tu o szympansach bonobo) i żądzę zysków. Powodowany tymi żądzami prowadzi wojny, nie liczy się z życiem innych. Najdziwniejsze jest to, że nie widzi sprzeczności między wojną i swoją wiarą.

Pamiętam konflikt w Iraku, te dyskusje w mediach nt. zysków polskich firm, kontraktów naftowych, drogowych, budowlanych, etc. Gdzie tu było braterstwo ludzi? Gdzie zasady wiary Polaka katolika?

Jak to możliwe, że zapłodniona komórka jajowa jest ważniejsza od urodzonego człowieka? W imię ochrony tej komórki, można zabić przyszłą matkę. W imię ochrony życia, można się zbroić i prowadzić wojny. Toż to sama obłuda!

Dusze zagubione …

Człowiek naprawdę posiada tylko to, co jest w nim.

Oscar Wilde

~ ze zbioru Michele Thamiry

Dobro i zło

czerwień i czerń

są odzwierciedleniem duszy twej

Twarze dwie

lustrzana igraszka pozwoli ci zrozumieć

obudź swe zmysły, by

zlały się z hukiem gromu

ciemnością nocy

odgłosem śmierci sunącej po szkle

Chcę by po tamtej stronie

nasze dusze radowały się razem

gdy jedna się uśmiechnie

niech druga powtórzy ten gest

Marzyła mi się noc

Noc nadeszła

I jest!

~ William Blake

Zabiegani zapominamy o tym największym bogactwie jakie mamy w sobie – duszy. Wsłuchuję się każdego dnia i zaglądam w głąb siebie, co ma mi do przekazania. Wyciągam wnioski, weryfikuję, i kroczę do lepszego, spokojniejszego życia. Bywa, że nie jest łatwo, gdy słyszę o okrucieństwie wojny, o ludzkim strachu, bezsilności, zagubieniu.

Czasami i ja czuję się zdezorientowana, a smutek nabiera niepokojącej siły. Mieszają się uczucia – obcości i chęci ucieczki, pozostawienia za sobą niezdefiniowane, niejednoznaczne problemy…

Wierzę, że ciężką pracą zawsze wrócę do siebie!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Wszystko ma sens …

Należy Ci się wszystko to o czym marzysz tylko pozwól temu nadejść!

~Kate Rodrigues

Jest pewna przyjemność w bezdrożnych lasach;

Jest upojenie na samotnym wybrzeżu;

Jest społeczność, gdzie nie ma intruzów;

Przy głębokim morzu i muzyce jego szumu;

Nie człowieka kocham mniej, lecz Naturę bardziej.

~George Gordon Byron

Dzięki naturze obserwuję własne myśli. Piękno przyrody, zachody i wschody słońca sprawiają, że chce mi się żyć, tu wszystko ma sens.

Bezsens, smutek, brak perspektyw? To, musi ulec zmianie, tak jak cyklicznie zmienia się przyroda. Nawet po największej burzy wychodzi słońce, a w przyrodzie życie toczy się dalej i równowaga również powróci.

Moja maksyma na każdy dzień Mniej- Wolniej- Ciszej. Czerpię siłę z przyrody i kontaktu z nią:) Tylko tej przyrody wokół mnie jest coraz mniej!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Na dzień dobry …

Byłam prawie pogodzona z losem. Cios spadnie wcześniej czy później,

 a na razie trzeba się cieszyć każdym najmniejszym drobiazgiem.

 Byle to trwało jak najdłużej.

~Sylvia Plath

~Carina Kroeze

Czasem wiatr zdmuchnie

smutek przelotny,

Ciepłym tchnieniem znów dłonie ogrzeje,

I przegoni wszystkie kłopoty,

Więc dziękuję wiatrowi, że wieje.

Czasem deszcz o szyby zadzwoni

Mokra trawa kroplami lśni

Łzami łatwiej tęsknotę zasłonić,

Więc dziękuję deszczowi za łzy.

Czasem słońce w gonitwie do lata

Znowu ogród barwami roznieci

Pozapala iskry na kwiatach,

Więc dziękuję słońcu, że świeci.

No, a czasem się do mnie uśmiechniesz

Znikną smutki szaro – niebieskie

Stoisz w progu i słońce masz w oczach,

Więc dziękuję Ci za to, że jesteś...

- Czesław Miłosz

Nasze życie jest takie ulotne. Kocham swoją codzienność, zwyczajne chwile … Już nie mam wy­gó­ro­wa­nych, nie­re­al­nych wy­ma­gań. Cieszę się chwilą! Jednak muszę stwierdzić, że to przyszło z wiekiem.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Sieć spojrzeń …

Dusza może mówić oczami i całować spojrzeniem 

~Gustavo Adolfo Bécquer

~w zbiorze Digi- Kunst

* * *

Wszystko jest okiem otwartym

Ja – cząstką tego oka.

Kiedy jednak moje oko się zamknie,

czego będę cząstką?

Zamkniętego oka?

* * *

Sieć spojrzeń

sprawia że świat się jakoś trzyma

i nie rozpada.

I chociaż nie wiem co się dzieje

kiedy ktoś jest ślepy,

będę się wpatrywał w te plecy,

które mogą należeć do Boga.

Mimo wszystko

wypatrujemy innej sieci, innych powiązań,

co zasłonią nam oczy pożyczonym suknem

i rozwieszą deszcz bez ziemi i nieba.

Moje oczy szukają czegoś,

co każe zdejmować buty,

żeby zobaczyć co naprawdę nam daje oparcie,

wymyślać ptaka,

żeby sprawdzić czy istnieje powietrze,

stwarzać światy,

żeby zobaczyć czy jest bóg,

i wkładać na głowę kapelusz,

żeby doświadczyć własnego istnienia.

~ Roberto Juarroz [1]

~tłum. Krystyna Rodowska

Nasze oczy nie kłamią, są zwierciadłem duszy. Zawsze pokażą prawdę. Nieważne jaką przywdziejemy maskę, i nieważne w jakiej sytuacji. Wystarczy odrobina wiedzy by rozszyfrować intencje i odczytać emocje w cudzym spojrzeniu- od wyrażania głębokich uczuć po weryfikację kłamstwa.

Czasami tak bywa, że spojrzenie wyrazi więcej niż potrafimy powiedzieć.

Sieć spojrzeń - dzieło geniusza. Wielki, głęboki, sensualny wiersz. Refleksyjny i poszukujący prawdy. 

Coś mi podpowiada że Roberto Juarroz, może być poetą, którego szukałam. To mój stopień wrażliwości, to odpowiedzi na moje pytania.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

------------------------------

[1] Roberto Juarroz- Argentyńczyk, z wykształcenia bibliotekarz, z zamiłowania – myśliciel, z głębokiej wewnętrznej potrzeby – poeta. Człowiek niezwykle świadomy i bardzo konsekwentny w swoich życiowych wyborach, zdecydowany wróg polityki i… literatury, przeciwnik angażowania się poetów w sprawy nie związane z poezją. Pozostawił po sobie kilkanaście tomików „poezji pionowej”, kilkaset „okruchów pionowych”, trzy wypowiedzi programowe – oraz nadzieję na uwolnienie poezji z bagażu gadulstwa i ciężaru ornamentyki.