Wolność …

To nasza wewnętrzna wolność, której nikt nam nie jest w stanie odebrać, 

nadaje życiu sens i znaczenie.

~ Victor Frankl

~Daniel Gerhartz

Wolność to właśnie lubię

Zniewolenie przychodzi w każdym przedmiocie, osobie

Nie mogę na to pozwolić sobie

Czuję, że się duszę

Złość i niemoc ogarniają mą duszę

Dużo myślę i męczę się prawie

Kalać się tak samej, toż to bezprawie!

Zachowuje jednak jeszcze cząstkę siebie

I celebruje te chwilę

By mieć ich jeszcze więcej i więcej dla siebie

~Edyta Zawistowska

Wolność jest marzeniem każdego, ale czy taki stan jest możliwy? Przecież ograniczają nas na co dzień różne sytuacje, zjawiska, inne osoby.

Wielokrotnie chciałabym wyrzucić z siebie liczne bolączki, ale co to da? Nie będę przez to ani spokojniejsza ani nie uwolnię swoich emocji. Już nie mam nawet ochoty wyrzucać z siebie słów, które nic by nie zmieniły i nie wprowadziły nowej jakości. I tu właśnie jestem więźniem własnych myśli.

W tym przypadku zapewne jestem swoim własnym ograniczeniem. Trudno, jakoś muszę z tym żyć. Jednak nie zapominam o celebracji chwili tu i teraz.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Odprężenie…

Kłopot z większością ludzi polega na tym, że są straszliwie zajęci organizowaniem rzeczywistości, której nawet nie rozumieją. Zawsze coś ustalamy, organizujemy… Nigdy nie przyjdzie nam do głowy, że rzeczy nie potrzebują być organizowane. Naprawdę. To wielkie odkrycie. Rzeczy potrzebują jedynie zrozumienia. Jeśli je zrozumiesz, one się zmienią.

~Anthony de Mello

~ Mara Light

Jak niewiele trzeba z życia,

by radości doznać, ciepła.

Jak niewiele mówić trzeba,

by usłyszeć, co potrzeba.

Jak niewiele dróg w nieznane,

by tę jedną znaleźć, ważną.

Jak niewielu ludzi pragnąc,

wybrać tych, co prosto w oczy patrzą.

Jak niewiele pragnień spełnić,

by poczuć bliskość innych oczu.

Iść do przodu, ścieżką życia

nieopodal spraw codziennych.

Płomień w sercu swym rozniecać,

odprężenia móc doczekać

~Amelia Krawczyk-Bocian

Oczyszczam swój umysł, otoczenie. Wiele już balastów i aktywności wyrzuciłam ze swojego życia. Nie są mi do niczego potrzebne. Może budzi to u innych zdziwienie, ale to nie mój problem.

Tak bardzo pragnę spokoju ducha, ciszy i odprężenia. Przecież wiem czego potrzebuję. Uwielbiam te spotkania sama ze sobą, wówczas znajduję odpowiedzi na dręczące mnie pytania i wątpliwości.

Muszę dbać o higienę psychiczną.

Ileż w tym wierszu wyciszenia emocji, spokoju. W poezji, wierszach szukam ciszy, zrozumienia, powściągliwości.

Żyjemy w pośpiechu i stresie, a codzienność stawia nam coraz trudniejsze wyzwania, a to rodzi liczne napięcia, problemy emocjonalne.

Tak więc najczęściej w wierszach znajduję ukojenie i odpowiedzi na moje wątpliwości życiowe.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Czekanie …

~Pia Erlandsson

Dobrze mówić wprost do ciebie,

spojrzeć w oczy pełne blasku,

szeptać senne myśli skryte,

móc przytulić cię spojrzeniem.

Szkoda tylko, że w oddali

nasze serca blisko siebie,

życia zakręt los oddalił,

nie pozwolił na spotkanie.

W ciszy serca czekam zatem,

aż przybędziesz jak poranek,

pełen życia, iskry słońca,

co rozpali nasze serca

~Amelia Krawczyk-Bocian

Piękny wiersz … Dedykuję Tobie Siostrzyczko w rocznicę Twoich urodzin…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Wieczna zasłona … 12 długich lat bez Ciebie …

Niczym anioł, który zmącił wodę...

~Najpiękniejszy bukiet róż Mary Aslin dla Ciebie Danusiu

Niczym anioł, który zmącił wodę,

Moją twarz spojrzeniem ogarnąłeś,

Przywróciłeś siłę i swobodę,

Na pamiątkę cudu pierścień wziąłeś.

Mój rumieniec gorący, niezdrowy

Starł z policzków smutek bogobojny.

Zapamiętam do deski grobowej

Miesiąc śnieżyc, luty niespokojny.

~ Anna Achmatowa

~ Tum. Zygmunt Dmitroca

I jeszcze jedno, i najważniejsze Siostrzyczko:

[…] Ale najpiękniejsza ze wszystkich moich ran jest ta, którą leczę non-stop i która czasami wciąż krwawi, gdy moje serce bije i kaskaduje miarę mojej istoty. ~ Laetitia Sioen

Ta rana jest ze mną każdego dnia, nieco zabliźniona, ale nie pozwala zapomnieć, wymazać wspomnień.

Siostrzyczko. Twoja wrażliwość, bezinteresowność, otwartość sprawiły, że niejednokrotnie zostałaś zraniona, wykorzystana. Cichutko wycierałaś łzy i kolejny raz otwierałaś serce, obdarzając innych swoim wewnętrznym ciepłem. W zamian pragnęłaś tak niewiele- MIŁOŚCI, UWAGI i ZROZUMIENIA…

Teraz już rozumiem, że właśnie na tym polega jeden z życiowych paradoksów: jeśli kochamy życie tak mocno, że boimy się je stracić, zaczynamy żyć na pół gwizdka, zbyt przerażeni, żeby wyjść do świata i czerpać z życia pełnymi garściami, ponieważ wydaje się nam, że mamy za dużo do stracenia.

Po Twojej śmierci, w ten sam sposób chroniłam siebie w związkach z innymi ludźmi, za bardzo bałam się z obawy przed tym, co mogłam stracić.

Zamknęłam na głucho każdą swoją komórkę, uciekając w samotność, a przy tym powoli tracąc siebie. Zrozumiałam z jak wielu rzeczy zrezygnowałam budując wokół siebie twierdzę.

Próbuję się otrząsnąć z tych ponurych myśli, i każdego dnia otwieram kolejne drzwi do normalności, światła. Już nie chcę kolejnych ucieczek przed samą sobą i nie chcę obarczać swoim mrokiem Jurka, osobę którą obdarzyłam bezwarunkową miłością.

Danusiu, pisanie na blogu (bardziej dla siebie) traktuję jako zachowanie ciągłości między wczoraj, dziś i jutro. Słowa, zdania, krótkie frazy nt. tęsknoty, smutku wnoszą w moje życie odrobinę duchowego porządku. Nawet wówczas jestem szczęśliwsza, że skupiłam się tylko na Tobie Siostrzyczko.

Kocham Cię Siostrzyczko każdego dnia. Gdzie ja tam TY…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Dla Inki …

~Inka

Dzisiaj Pierwsza Rocznica jak zasnęła na wieki,

jak odeszła na zawsze i zamknęła powieki.

Po kochanej Danusi pozostały wspomnienia,

Ona teraz codziennie Wasze życie odmienia.

Bez Siostrzyczki Ineczko Tobie żyć trudno było,

Ty jej co dzień szukałaś, tak się wiele zmieniło.

Ty do chwili ostatniej przy jej łóżku czuwałaś,

i w jej ciężkich cierpieniach ją za rękę trzymałaś.

Po Niej smutno i cicho, i tak pusto już było,

Twoje życie Ineczko też się nagle zmieniło.

Za Nią rankiem i nocą wciąż tęskniłaś, czekałaś,

choć zobaczyć przez chwilę swoją siostrzyczkę chciałaś.

Ale ona nie przyszła, już w Niebiosach gdzieś była,

a Ty miałaś nadzieję i nadzieją wciąż żyłaś.

Gdy Danusi zabrakło, Ty w żałobie zostałaś,

wielki ból w sercu miałaś, się na Boga gniewałaś.

Wszystko było Ci jedno, cały świat się zawalił,

nie słuchałaś nikogo, Oni też przeżywali.

Już nie będzie Danusi, żadnych jej podpowiedzi,

już do Ciebie nie przyjdzie, nigdy Cię nie odwiedzi.

Ona w Twym Wielkim Sercu już na zawsze zostanie,

kochasz swoją Siostrzyczkę, robisz wciąż wszystko dla Niej.

I dziś do Niej pojedziesz, klękniesz, znicz jej zapalisz,

pacierz zmówisz przy grobie, ze wszystkiego wyżalisz.

Ty się w sobie zamknęłaś, w innym świecie gdzieś żyłaś,

dziś Ci powiem Ineczko - dobrze, że tu trafiłaś.

Bo tu szansa na życie i Ty z niej skorzystałaś,

wzięłaś życie w swe ręce i przewartościowałaś.

Zmierzasz w dobrym kierunku, czas inaczej traktujesz,

stajesz czasem na chwilę, sprawdzasz i kontrolujesz.

Tobie Siostra Danusia podpowiada, się cieszy,

widzi jak kochasz życie, nigdzie się już nie spieszysz.

Choć Danusia odeszła, lecz jest obok, jest z Wami,

wspiera Was, swoje Dzieci, Wy nie jesteście sami

A ja z Tobą Ineczko chociaż jestem w oddali,

pragnę Waszej Danusi chociaż świeczkę zapalić [*] [*] [*]

~Jadwiga Urszula Szczęśniak

dn.17.02.2012r. - w Pierwszą Rocznicę śmierci Jej kochanej siostry Danusi.

I Rocznica TWOJEJ nieobecności Siostrzyczko. Ten wiersz dodał mi otuchy i wiary, że nie wszystko się skończyło…

Powracam po latach do tych pięknych słów, które przelała na papier poetka Jadwiga Urszula Szczęśniak. Ściśnięte serce, łzy jak za dawnych lat, i każda strofa wyrywa mi z piersi ból tęsknoty - DLACZEGO?

Minęło 12 lat i wiele w moim życiu się zmieniło, ale w dalszym ciągu ze mną jest smutek, żal, i kolejne zmagania …

Siostrzyczko, proszę opiekuj się nami [*]

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Jest samotność przestrzeni …

Każdy samotnik, choćby się zaklinał, że tak nie jest, pozostanie samotny nie dlatego, że lubi,

 ale dlatego, że próbował stać się częścią świata, ale nie mógł, bo doznawał ciągłych rozczarowań ze strony ludzi.

~ Jodi Picoult

~ nieuwe-maan

Jest samotność przestrzeni

I morskich pustkowi,

Samotności śmierci, lecz w nich

Wszystkich jeszcze ludzi mrowie,

Gdy myślisz o tym odludziu,

Co jest jak biegunowa wyprawa,

To dusza bada siebie –

Skończone Nieskończoność uchwycić się stara.

~ Emily Dickinson

~Tłum. Tadeusz Sławka

Piękny wiersz Emily Dickinson. Mistrzyni pojedynczych słów, które organizują całą naszą wyobraźnię i wizję świata. Jak słowo Zagadka – której być może wcale nie warto rozwiązywać, a jedynie wsłuchać się uważnie w jej ciszę? Wszystkie miejsca i również te duchowe – mają swój początek i koniec.

Tak, mam wrażenie, że u mnie zatarły się granice pomiędzy wewnętrzną samotnością a samotnością mojej przestrzeni! Już nie towarzyszy mi ani oryginalna, ani wyjątkowa przestrzeń. Nie ma budujących sytuacji, raczej ogarnia mnie stan niepokojącego oczekiwania.

Może nic straconego i kiedyś zakwitnie uczucie, i że są wokół mnie ludzie, fascynacja i chęć smakowania życia, pasji podróży … Niech odejdzie samotność…, raz na zawsze w niebyt i niech zabierze truciznę i złe myśli. Chcę oddychać i żyć!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Każdy ma swój kawałek czasu...

Bądź świadomy tego, jak podchodzisz do czasu. 

Oglądanie zegara to nie to samo, co oglądanie wschodu słońca.

~ Sophia Bedford-Pierce

~ Christine Comyn

Każdy ma

swój kawałek czasu

i swój kawałek przestrzeni,

swój fragment życia

i swój fragment śmierci.

Ale czasami kawałki się zmieniają

i ktoś żyje z życiem innego

lub ktoś umiera wraz ze śmiercią innego.

Prawie nikt nie jest stworzony

tylko z własnym.

Ale jest wiele, które są

niczym więcej niż błędem:

są one wykonane z kawałkami

całkowicie zmienionymi.

~ Roberto Juarroz

No cóż, to kolejny etap w moim życiu i kolejny raz nie żyję własnym życiem. Trudno jest realizować własne plany, gdy przeżywa się lęk i obawę o najbliższą mi osobę. Czujemy się z Jurkiem odpowiedzialni za bezpieczeństwo naszej Mamy/Teściowej.

Gdy przychodzą trudne chwile, to chcemy się wygadać, poszukać zrozumienia i może by było to również ważne dla innych.

Wiem jedno, że już nie zamknę przed innymi wszystkich drzwi. I nie zostanę sama z tym potwornym bólem strachu i lęku. Już nie! Zapłaciłam ogromną cenę – własne zdrowie.

Również ja mam swój kawałek czasu i muszę na koniec spojrzeć w lustro i zobaczyć tam człowieka dobrego, spełnionego i szczęśliwego na swój sposób, bo przecież

Czas ucieka jak ziarenka piasku, aby nigdy więcej nie powrócić.~Robin Sharma

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!