Jak niewiele trzeba …

Najlepszym lekarstwem jest spokój.

~ Publius Iuventius Celsus

~Daniel Gerhartz

Jak niewiele trzeba z życia,

by radości doznać, ciepła.

Jak niewiele mówić trzeba,

by usłyszeć, co potrzeba.

Jak niewiele dróg w nieznane,

by tę jedną znaleźć, ważną.

Jak niewielu ludzi pragnąc,

wybrać tych, co prosto w oczy patrzą.

Jak niewiele pragnień spełnić,

by poczuć bliskość innych oczu.

Iść do przodu, ścieżką życia

nieopodal spraw codziennych.

Płomień w sercu swym rozniecać,

odprężenia móc doczekać.

~Amelia Krawczyk-Bocian

Wszystko, co proste obdarza mnie spokojem. Bywa tak, że czasami żądamy czegoś nierealnego od życia, i wówczas pojawia się konflikt interesów, frustracja i niezadowolenie.

W tej chwili jestem na zupełnie innej płaszczyźnie postrzegania - nie, jestem tą samą Haliną. Doświadczenia życiowe nauczyły mnie pokory, bycia bardziej świadomą siebie i otoczenia. Uczę się siebie i zmieniam się by być lepszą. Zdecydowanie żyję wolniej, refleksyjnie, dużo bardziej doceniam drobiazgi i chwile dla siebie. Kocham otaczającą mnie przyrodę i doznania nadmorskiego klimatu. Pisząc to, już czuję się odprężona i szczęśliwa.

A co jest dla mnie najważniejsze?

Zdrowie- gdy ono będzie, to poradzę sobie ze wszystkimi problemami dnia codziennego.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Tylko na chwilę ...

Kiedy jedne drzwi wiodące do szczęścia zatrzaskują się, inne zostają otwarte.

Jednak my tak długo patrzymy na te, które się zamykają, że nie dostrzegamy tych drugich.

~Helena Keller

~Mary Jane Q Cross 1

Często próbuję zajrzeć przez ramię losu

ale nie po to by policzyć linijki

w kartotece mojego przeznaczenia. Nie chcę wiedzieć

ile jeszcze wersetów dzieli mnie od kropki

która niech spadnie niczym kropla deszczu

po zbyt długo trwającym upale

patrząc przez ramię losu pragnę tylko

znaleźć właściwy kierunek. To miejsce na ziemi

w którym ukryty spoczywa skarb mojego ukojenia

miejsce z którego czerpie soki drzewo spokoju

patrząc przez ramię losu pragnę znaleźć

miejsce w którym już byłem albo może będę

kiedy odrzucony ciągle nie pasujący do krajobrazu

przestanę błąkać się niczym woda

która wymknęła się lekkomyślnie ze swojego źródła

i nie może znaleźć do niego powrotnej drogi

~Bogdan Loebl

Tak właśnie Danusiu czuję, to jest temperatura moich emocji … Na chwilę tu jestem i tylko na chwilę … Po Twojej śmierci szukam i szukam … elementów trwałości istnienia …

I cóż pozostało? Pamięć, wspomnienia, prawda życia i śmierci … Może dopiszę ciąg dalszy i zapełnię puste miejsca … ? Mam wyjątkową okazję, by z tej danej chwili czerpać wszystko, co się da. Być szczęśliwą w teraźniejszości - tu i teraz.

Wyciszam się i na życie spoglądam z innej perspektywy. Po co? Bo ta chwila jest moim miejscem na ziemi.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

_________________________

1- Mary Jane Q Cross - malarka. Sama mówi, że: “Prawdziwe piękno przemawia, zaprasza, przekłuwa Twoją duszę i odżywia Cię.” Wszystkie jej obrazy są w 95-97 % malowane palcami. Pozostałe 2-5 % jest dopracowane pędzlem, ale za pomocą protez, które sama wynalazła i zaadoptowała. Jej malarstwo jest namacalną formą czci i miłości do Boga. Konkretne emocje, modlitwa, kontemplacja przekładają się na jej myśli, z których powstaje prawdziwy odcisk Jego palców na życie Mary Jane.

Łzy …

W większości przypadków, kiedy kobieta płacze, wcale nie chce, żeby ktoś rozwiązał jej problem.

Chce tylko usłyszeć, że wszystko będzie w porządku.

~Kiera Cass

~Thomas Saliot

Podaj mi płaszcz - - - deszcz pada...

koniec z pogodą, niestety...

To nie deszcz? Nie, to łzy spadły

z jakiejś dalekiej planety...

~ Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Moc jest z nami. Wierzę w siłę Kobiety. Od dziecka uczone jesteśmy wielozadaniowości, radzenia sobie w ekstremalnych sytuacjach. Ufamy naszej intuicji, używamy empatii jako przewodnika i nawet jeśli nie zawsze jest to możliwe, dążymy do osądu, aby ustąpić miejsca szacunkowi i akceptacji inności. Serce niejednokrotnie jest naszym przewodnikiem.

Tak, łzy czasami są dowodem naszej bezsilności, tęsknoty, rozpaczy duszy. Jednak po chwili podnosimy głowę i mierzymy się z kolejnym problemem.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Przekraczając własne granice …

Granice? Nigdy żadnej nie widziałem, ale słyszałem, że istnieją w umysłach niektórych ludzi.

~ Thor Heyerdahl

~ Kelly Anne Cairns

Przekroczyć granice nocy,

ale nie w stronę dnia

Zedrzeć okładkę z ciemnej historii, która nas opowiada

jak krótkie bajki,

przerwać dotyczący nas epizod,

wyskoczyć ze sceny

bez inspicjenta ani tekstu

i odejść bez innego teatralnego chwytu

niż fakt naturalny

lub sztuczny

własnych narodzin.

Bo już nie ma innej alternatywy,

jak tylko nacisnąć guzik pośrodku.

Choćby rzeczywistość rozpadła się na kawałki.

Lub choćby nie stało się nic.

~Roberto Juarroz

Wiele rzeczy i spraw z przeszłości trudno zapomnieć. To są moje wewnętrzne granice/bariery. Staram się z całych sił spojrzeć na nie z innej perspektywy, by moje życie nie było tak strasznie smutne. Nie mogę zapomnieć i nie chcę stracić ważnej części siebie, ale zacząć bez Ciebie Siostrzyczko normalnie żyć. Bez uczucia ogarniającego lęku i dojmującej świadomości, że powoli wszystko się kończy.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Nowy wspaniały świat- recenzja …

Odległa przyszłość. Nowy wspaniały świat, który funkcjonuje jak dobrze skonstruowana, stabilna i naoliwiona maszyna. Stan ten osiągnięto na drodze wieloletniej wojny, w której zginęły miliardy. Społeczeństwo, demokracja, prawo, literatura piękna, religie w znanych nam dzisiaj znaczenich nie istnieją. Dużymi obszarami świata kierują wszechwładni zarządcy czuwający nad jego stabilnością; stabilność społeczeństwa jest tu najważniejsza. Ludzie nie mają rodzin i nie rodzą się w tradycyjny sposób. Powstają i rozwijają się w słojach i już na etapie płodowym są warunkowani do wykonywania przyszłych czynności zawodowych (np. odporność na temperaturę lub głową w dół i w warunkach nieważkości) i kast, do których będą należeć. Alfy zarządzają, bety, gammy wykonują odpowiedzialne prace, delty i epsilony są przeznaczone do prac nie "wymagających myślenia". Te dwie ostatnie kasty występują w ogromnej liczbie jednakowych, bliźniaczo podobnych osobników. Nawet kolory ubrań są odpowiednie dla każdej kasty. Po skończonej pracy, wszyscy szczęśliwi (tak, to społeczeństwo szczęśliwych ludzi) wracają do mieszkań w odpowiednich dla kast drapachach chmur - alfy własnymi śmigłowcami lądującymi na dachach wieżowców, kasty niższe transportem publicznym. Wracają do siebie aby raczyć się somą - narkotykiem bez skutków ubocznych, seksem bez zobowiązań i stałych partnerów (także seksem grupowym), oglądaniem telewizji i przeznaczonych dla poszczgólnych kast - gier, rozrywek i gazet (kasty niższe czytają gazety z jednosylabowymi słowami). Ludzie żyją w zdrowiu i szęściu do sześćciesięciu lat - umierają w godziwych warunkach, a niektóre pierwiastki z ich ciał są odzyskiwane w krematriach. Są oczywiście wydzielone obszary, gdzie ludzie żyją i rodzą się jak dawniej - to rezerwaty Indian - cele wycieczek kast wyższych. Jeden z tych "dzikusów" trafia do świata tych "cywilizowanych" i próbuje go zmienić - kończy się to dla niego tragicznie.

Piękna bajka? Nie do końca. Warto przeczytać tę książkę i zastanowić się nad jej aktualnością. Aldous Huxley napisał "Nowy wspaniały świat" w 1932 roku - aktualność książki rośnie z dnia na dzień.

Eksperymentujemy z modyfikacjami genów ludzi, zwierząt i roślin. Na co dzień obcujemy ze sztuczną inteligencją. Demokracja załamuje się dramatycznie w wielu krajach, rządzą wszechwładni zarządcy. Prawo nie jest równe dla wszystkich, kasta rządząca może pozwolić sobie na więcej. Codziennie jesteśmy karmieni "papką intelektualną" z telewizji i tabloidów. Po pracy i w weekendy raczymy się somą w naszym wydaniu - alkoholem i narkotykami oraz ponosimy wszystkie ich skutki uboczne. Źle się odżywiamy. Rosną nierówności w nauczniu. Rozmawiamy ze sztuczną inteligencją i słuchamy jej nawet gdy nawigacja zaprowadzi nas do rowu czy kanału. Deklarujemy przywiązanie do religii, nie nie boimy się gniewu bożego tylko fotoradaru. Niszyczymy ten nasz "wspaniały świat", nie chcemy go naprawić, ratować. Myślimy raczej o innej planecie, pewnie by ją też jak Ziemię, eksploataować i niszczyć.

Z całego serca polecam tę książkę. Warto ją przeczytać i pomyśleć o naszym życiu. Po przeczytaniu warto ją postawić na półce obok książki "1984" George'a Orwell'a.

Autor: Jerzy K.

Utopia …

Nic nie tworzy przyszłości tak, jak marzenia. Utopia dziś, krew i kości jutro.

~Victor Marie Hugo

~ Julien Douvier

Wyspa, na której wszystko się wyjaśnia.

Tu można stanąć na gruncie do­wo­dów.

Nie ma dróg innych oprócz drogi dojścia.

Krzaki aż uginają się od od­po­wie­dzi.

Ro­śnie tu drzewo Słusz­ne­go Domysłu

o rozwikłanych odwiecznie gałęziach.

Olśniewająco proste drzewo Zro­zu­mie­nia

przy źródle, co się zwie Ach Więc To Tak.

Im da­lej w las, tym szerzej się otwiera

Do­li­na Oczywistości.

Je­śli jakieś zwąt­pie­nie, to wiatr je rozwiewa.

Echo bez wy­wo­ła­nia głos za­bie­ra

i wyjaśnia ochoczo ta­jem­ni­ce świa­tów.

W pra­wo jaskinia, w której leży sens.

W lewo jezioro Głę­bo­kie­go Prze­ko­na­nia.

Z dna od­ry­wa się prawda i lekko na wierzch wy­pły­wa.

Gó­ru­je nad do­li­ną Pew­ność Niewzruszona.

Ze szczytu jej roztacza się istota rzeczy.

Mimo po­wa­bów wyspa jest bezludna,

a widoczne po brze­gach drob­ne ślady stóp

bez wyjątku zwró­co­ne są w kierunku morza.

Jak gdyby tyl­ko od­cho­dzo­no stąd

i bezpowrotnie za­nu­rza­no się w topieli.

W życiu nie do pojęcia.

~ Wisława Szymborska

Nie ma idealnego miejsca. Każde po pewnym czasie staje się podobne do poprzedniego. Odkrywamy wszelkie tajemnice, rozszyfrujemy otaczających nas ludzi, i okazuje się, że to już przerabialiśmy i wcale nie jesteśmy szczęśliwsi.

Tak, myślę, że mój dom jest bezpieczną przystanią. Już nigdzie nie uciekam i już nie chcę uciekać przed sobą. Bo wszystko, co mnie trapi, męczy niezależnie gdzie jestem jest ze mną. Przecież nie jestem w stanie cał­ko­wicie zrozumieć siebie i otaczający świat, bo jest to nie­moż­li­we, a wiem, że problem tkwi nie w miejscu, tylko w moim wnętrzu.

Nie otrzymam odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Praw­da i sens niech ewoluują, a ja już zdjęłam z siebie ograniczenia, sztywne ramy. Przestałam się szlachtować emocjonalne, podsycać negatywne emocje. No cóż nie mam wpływu na innych, ale mogę żyć własnym życiem Tu i Teraz. Tak więc chłonę, poznaję, kocham każdego dnia … Dystansując się do wszelkich niechcianych zjawisk. 

Podążać właściwą drogą. Odrzucić wszystko to, co jest tropem hołdowania własnym przesądom, zawsze iść tropem odpowiadającym rzeczywistości. Nie przeszkadzać myślom układającym się w nowe, nieoczekiwane wyjaśnienie przebiegu wydarzeń. Polegać na własnych zmysłach!

Włączam rozum nie emocje. Tak jest znacznie łatwiej!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Coś zupełnie innego …

Nasze życie zawsze pokazuje rezultat naszych dominujących myśli.

~ Soren Kierkegaard

~Dorina Costras

***

Gdy szukam róż

znajduję śnieg

gdy szukam śniegu

znajduję róże

gdy niczego nie szukam

znajduję i róże i śnieg

~Maria Wine

~Tłum. Zygmunt Łanowski

Tak bywa, i chociaż skupiam swoją uwagę na przedmiocie poszukiwań to bardzo często znajduję coś zupełnie innego. Zawsze szukam w ludziach dobra, a wystarczy rozejrzeć się dookoła siebie i nawet nie trzeba się za bardzo wysilać, by zobaczyć ludzką głupotę, okrucieństwo czy lekkomyślność.

Ponoć trzeba mieć nosa, który zaprowadzi nas prosto do celu. Ja tam wolę polegać na sile rozumu. Staram się najpierw zdefiniować czego szukam i jakie mam oczekiwania. Oszczędzam w ten sposób siły i czas, aby móc sprostać nowym okolicznościom.

A może przedmiot poszukiwań nie jest tego wart?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!