Równowaga …

Zrozum, żaden czyn nie jest aktem samym w sobie (...). Kiedy podnosisz kamień i rzucasz nim, trafiając lub chybiając celu, nie jest to koniec całej historii. Gdy podnosisz kamień, ziemia staje się lżejsza, a twoja dłoń cięższa. Kiedy nim ciśniesz, gwiazdy reagują w swym biegu. W miejscu upadku zmienia się wszechświat. Na równowagę całości składają się pojedyncze zdarzenia.

 ~Ursula K. Le Guin, Najdalszy brzeg

~ Photoshop Manipulacja Tutorial Surrealizm od Rafy Alfazri[1]

Ile jeszcze mówić będziesz

o kłopotach, troskach życia?

Ile jeszcze skamleć będziesz,

że nie warto prosić, wołać?

Ile jeszcze chwil straconych

bezczynnością życia twego?

Ile jeszcze myśli próżnych,

co prowadzą w otchłań ciemną?

Wejdź na wzgórze, tuż przed tobą

podnieś oczy ku górze w zachwycie!

Odrzuć smutki, myśli przednie,

uśmiech skieruj w słońca promień!

Porozmawiaj sam ze sobą,

wyraź słowem marzeń potok.

W prostych słowa uchwyć siebie,

równowagę życiu dodaj!

~Amelia Krawczyk-Bocian

Tak, zdecydowanie za dużo zamartwiania się i utyskiwania. Trzeba wziąć się w garść i spojrzeć na świat i otoczenie z innej perspektywy,

i

[…] uchwyć siebie, równowagę życiu dodaj!

Pozostają jeszcze napływające emocje, napięcia niepokoju. Siostrzyczko, muszę sobie z nimi radzić. W takich chwilach, natychmiast zmieniam swoje miejsce położenia i myśli skupiam na nowej czynności. Wszystko jest dobre by powrócić do równowagi- umysłu Yang i duchowości Yin.

Zamiast prowadzić niekończącą się walkę myślową, uciekam od tego, co było. Przecież tego już nie ma, i staram nie zamartwiać się tym, co będzie. Przecież nie wiem, co się wydarzy. Żyję teraźniejszością, żyję własnym życiem z życzliwym dialogiem między sercem a umysłem.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

__________________

[1] Surrealistyczne zdjęcie jest w zasadzie pokazem bogatej wyobraźni projektanta na tematy, które następnie wstrzykują się w prawdziwe obrazy. Większość z tych surrealistycznych zdjęć jest urzekająca, czy to przyjemne, czy nie, ponieważ nie jest to to, czego doświadczamy w naszym codziennym życiu, dlatego jest to poza normą.

Nie chodzi o rozmowę...

Umieć milczeć to prawie tyle, co zachować siebie na własność.

~Rainer Maria Rilke

~Małgorzata Kosiec

Nie chodzi o mówienie ani

o milczenie:

chodzi o otwarcie czegoś

między słowem a ciszą.

Być może, gdy wszystko się wydarzy,

łącznie ze słowem i ciszą,

obszar ten pozostanie otwarty

jako nadzieja wstecz.

I być może ten odwrócony

znak będzie sygnałem alarmowym

dla tego nieograniczonego

mutyzmu, w którym namacalnie toniemy.

~Roberto Juarroz

W opozycji do mówienia nie stoi milczenie, ale czasami tak mam, i milczenie staje się moim buntem, sprzeciwem, niemym krzykiem. Uciekam od bezproduktywnego gadania, wycofuję się do własnego świata i własnych przemyśleń. Jeżeli mam coś sensownego do powiedzenia, zabieram głos.

Jednak długo i w pewnych sytuacjach nie byłam w stanie poruszyć/ wykrzyczeć nękających mnie wątpliwości. Uznałam, że niczego nie zmienię i już niczego nikogo nie nauczę.

Może to wewnętrzna rezygnacja z dochodzenia do istoty sprawy? A może to lęk i podświadomie chronię siebie? Przecież moja wybiórczość dotyczy tylko niektórych spraw, i Ty Danusiu o tym wiesz!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Niech się rozpłynie …

Jeżeli pragniemy porozumienia z innymi, musimy zdawać sobie sprawę, że różnimy się od siebie pod względem 

sposobu postrzegania świata i niech ta prawda będzie wskazówką przy wszelkich kontaktach z ludźmi. 

~Anthony Robbins

~Kinografie Andrew & Carissa Gallo [1]

Poniosę w gór milczenie,

w ciszę słonecznych hal

mą krzywdę bezlitosną,

mój bezgraniczny żal.

I niech się tam rozpłynie

wśród kryształowych ech

goryczy i niewiary

zły, przemądrzały śmiech.

~Anna Zahorska

Zdaję sobie sprawę, że jakość mojego życia sprowadza się do jakości związków z innymi ludźmi. Tylko z małym wyjątkiem, gdy ja wybieram ludzi, z którymi chcę utrzymywać kontakt- wówczas wszystko jest OK. Jednak nie zawsze to ja wybieram, i tu zaczyna się kłopot. Absolutnie nie mam problemów z nawiązywaniem relacji- lubię rozmawiać, prowadzić dyskusję.

Muszę nabrać tylko większego dystansu do tego, z czym się nie zgadzam…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

__________________

[1] Andrew i Carissa Gallo wykorzystali szorstką i wietrzną scenerię Islandii, aby stworzyć serię ruchomych obrazów. Kinografie przedstawiają upiorne występy miejsc pośród malowniczego piękna samotnej krainy.

Mój oddech …

Rodzina jest dla człowieka niczym płótno dla artysty. Przelewamy na nie nasze najwspanialsze marzenia. Kreślimy je często w sposób niedoskonały i nieudolny, ale wszyscy jesteśmy przecież zaledwie amatorami w sztuce życia. Jeśli jednak nie skupiamy się na roztrząsaniu własnych pomyłek, z czasem powstają w ten sposób prawdziwe arcydzieła. Z czasem uczymy się także, że to nie piękno końcowego efektu godne jest najwyższej pochwały, lecz wysiłek, jaki wkłada się w jego malowanie.

~Richard Paul Evans

~ Jacci McGhee ft Keith Sweat 

W moich głębokich snach

ziemia płacze

krwią

Gwiazdy uśmiechają się

do moich oczu

Przychodzą ludzie

z wielobarwnymi pytaniami

Idźcie do Sokratesa

odpowiadam

Przeszłość

mnie wymyśliła

ja odziedziczyłam

przyszłość

Mój oddech nazywa się

TERAZ

~Rose Ausländer

~Tłum. Ryszard Wojnakowski

Niewątpliwie jestem pomysłem własnych rodziców i otrzymałam od nich cały wachlarz genetycznych podobieństw. Zaopatrzona w silne geny, buduję własną Przyszłość. Nie szukam winnych moich niepowodzeń i przede wszystkim nie obwiniam przodków za własne ułomności. A wszystko, co mnie spotyka w życiu , to splot moich decyzji, odrobiny szczęścia i zaparcia w dążeniu do celu.

Tak, zdecydowanie w tej chwili mój oddech nazywa się Tu i Teraz. Już nic nie odkładam na później …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

___________________

Rose Ausländer - poetka liryczna, pochodząca z Bukowiny,  Przy poparciu niemieckojęzycznego autora Alfreda Margul-Sperbera w 1939 roku ukazał się tom poezji Der Regenbogen (Tęcza), ceniony przez krytykę, lecz niemający powodzenia wśród czytelników.

Letarg …

Sposoby gubienia drogi bywają rozmaite, ale człowiek, który zabłądził,

zawsze czuje to samo: paraliż, gniew, letarg, rozpacz. 

~Yann Martel

~Mara Light

Szarość, mglistość przepełniona

dniem zwyczajnym, prostym, zwykłym,

siedzi człowiek w kąt wtulony,

zagubiony w codzienności.

Sennym okiem życie tłoczy,

przepełniony zgrozą innych,

lęk mu towarzyszy skrycie,

nie pozwala wyjść z ciemności.

Cudu życia oczekując,

rusza drogą wprost przed siebie,

zbiera myśli utajone,

szepce, mówiąc sam do siebie.

Tuż za rogiem światło widzi

ogarnięte blaskiem oczu,

pomoc niesie, tak zwyczajnie,

dłoń podaje, milczy skrycie.

Los przewrotny, los łaskawy

otchłań ciszy w radość zmienia,

los skazańca już skończony,

los wysłańca rozpoczęty.

~Amelia Krawczyk-Bocian

Każdego dnia zmagam się sama ze sobą, swoimi problemami. Coraz częściej łapię się, że wiele spraw stało się nieistotne, pozbawione sensu. Czuję jakby ktoś okradł mnie z moich marzeń, planów i pozostawił ogromną pustkę. Oj, dusza boli.

No tak, mój spokój został zburzony, i co gorsza wciągam w tę otchłań męża. Czy poradzimy sobie? Czy odzyskamy swój świat i ukojenie?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Kiedy przebije się źródło…

Bycie wdzięcznym nie oznacza, że wszystko jest dobre.

Oznacza jedynie, że potrafisz to zaakceptować jako dar.

~Roy T. Bennett

~Mary Jane Q Cross

 

Kiedy przebije się źródło,

napiją się wszyscy.

Gdy znaleźć będzie trudno,

ktoś nić pochwyci.

Nić może będzie z kropel,

może ze lśnień,

może widzialna w mroku,

może nie.

Szukający może schyli się z trudem,

może stanie i krzyknie…

Ale gdy znajdzie źródło,

napiją się wszyscy.

~ Kazimiera Iłłakowiczówna

Szacunek dla moich przodków, dla ich mądrości, człowieczeństwa, Oni byli źródłem mojej wiedzy i prowadzili ku szczęśliwości. Oni potrafili chwycić tę nić z kropel i ze lśnień utkaną, i wydobyć ze mnie to co najcenniejsze.

Świadomość korzeni jest dla mnie niczym źródło dla rzeki. Po co? Chociażby po to by wiedzieć, na co się zgadzam, przeciw czemu się buntuję…

Tę moją wdzięczność Wam składam- Tato, Danusiu, Babciu, Dziadku, Wujku.

Tak, i zdecydowanie jestem wdzięczna za wszystko, co dzieje się w moim życiu. Przecież to moje bogactwo i wszystko jest doświadczeniem.

Co za wspaniały świat …

  Głosujesz decydujesz!

~Leonid Afremov [1]

Widzę zielone drzewa,

Także czerwone róże.

Widzę jak kwitną,

Dla mnie i dla ciebie.

I myślę sobie,

Co za wspaniały świat!

Widzę niebieskie niebo,

Białe obłoki.

Jasny, błogosławiony dzień,

Ciemną, świętą noc.

I myślę sobie,

Co za wspaniały świat!

Kolory tęczy,

Tak śliczne na niebie.

Są także na twarzach,

Przechodzących ludzi.

Widzę przyjaciół ściskających sobie ręce,

Mówiących "Jak się masz?"

Naprawdę mówią,

"Kocham cię".

Słyszę płacz dzieci,

Obserwuję jak rosną.

Nauczą się o wiele więcej,

Niż ja kiedykolwiek będę wiedział.

I myślę sobie,

Co za wspaniały świat!

Tak...

I myślę sobie,

Co za wspaniały świat!

~Louis Armstrong

Cóż za piękne słowa, cóż za piękny głos. I Pomyśleć, że przez wiele lat byłam budzona tymi słowami na promie do i ze Szwecji.
To były piękne czasy i Tak...I myślę sobie, Co za wspaniały świat! Aż chce się żyć!

Louis Armstrong i jego What a wonderful world dostarcza mi takiego uczciwego, prostego optymizmu ... Znowu mam siłę do życia, podnoszę głowę i uśmiecham się do siebie. Jestem gotowa wziąć byka za rogi, i nie ważne co los przyniesie ...

[...] Odwróć swoją twarz i spójrz gdzieś w dal. I popatrz co dziś dał nam Pan. I ta myśl we mnie tkwi cóż za wspaniały świat . Tak, ta myśl we mnie tkwi cóż za wspaniały świat . Tak jest!


Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

___________________________

[1] Leonid Afremov – niezwykły artysta znany z malowania przy użyciu szpatułki

Artysta Leonid Afremov urodził się w Witebsku na Białorusi w 1955 roku, a w 1978 roku ukończył Witebską Szkołę Artystyczną. W młodości budował swoje doświadczenie, malując wiele obrazów farbami olejnymi i uczestnicząc w różnych wystawach. Ale jego talent osiągnął swoje prawdziwe wyżyny dopiero, gdy przeprowadził się do Izraela w 1990 roku. Gorące południowe słońce wypełnione kolorami i jasnością sprawiło, że obrazy Leonida stały się bardzo pozytywne i radosne. Sam artysta jest przekonanym optymistą, co widać z jego twórczości.