Noszę Twe serce z sobą...

Noszę Twe serce z sobą

Noszę twe serce z sobą (noszę je w moim sercu)
nigdy się z nim nie rozstaję

gdzie idę ty idziesz ze mną;

cokolwiek robię samotnie jest twoim dziełem, kochanie

i nie znam lęku przed losem (ty jesteś moim losem)
nie pragnę piękniejszych światów (ty jesteś mój świat prawdziwy) 

ty jesteś tym co księżyc od dawien dawna znaczył 

tobą jest co słońce kiedykolwiek zaśpiewa 

oto jest tajemnica której nie dzielę z nikim 

(korzeń korzenia zalążek pierwszy zalążka 

niebo nieba nad drzewem co zwie się życiem; 

i rośnie wyżej niż dusza zapragnie i umysł zdoła zataić) 

cud co gwiazdy prowadzi po udzielnych orbitach 

noszę twe serce z sobą (noszę je w moim sercu)

                                                                                                                                                     ~Edward Estlin Cummings

Ten wiersz jest tym, co czuję Danusiu... Czy można pogodzić się z niepogodzonym? Czy można snuć plany na przyszłość? Przecież tęsknota zabrała mi uśmiech, zabrała radość życia. Pewna jestem jednego, moja miłość siostrzana zawsze będzie trwała i wiem, że zawsze zostaniesz w moim sercu.

Jest rok 2018

... Byłaś
... Jesteś
... Będziesz

Wypełniasz moje myśli, i zawsze jesteś najważniejsza! Tak bardzo mi Ciebie brakuje Siostrzyczko.

Zawsze w moim sercu!