~Danka Jaworska
Nie wracam do niej w myślach, w mowie
Nie szukam gamy jej kolorów
Myśl moja krąży według wzoru
Że Przeszłość ma prawo wypłowieć
A co mi Teraźniejszość daje?
Z Przeszłości się wywodzi przecież
Proste następstwo w Czasu świecie
Przyszłość - z nadzieją się rozstaje
Więc ... wściekłość jest najlepszą cechą
By Teraźniejszość trzymać w ryzach
Na tym padole łez i śmiechu
Swe Szczęście z koralików nizać
Bo ...ile jeszcze mam oddechów
I na jak długo ważna wiza?
~Alexander Czartoryski
Wszystko ma prawo z upływem czasu wypłowieć. U mnie czas nie ma znaczenia – pamiętam wszystko, co wiąże się z Tobą Siostrzyczko…
Na dzień dzisiejszy żyję tylko w „kontekście” czasu, staram się zrozumieć i zdaję sobie sprawę, że nikt i nic nie jest od niego wolne. Żyję nieśpiesznie, nie walczę, widzę tylko scenę ze zmieniającymi się „aktorami”, związkami - dla mnie już niewielkie mają znaczenie. Odcinam się od rozedrganych ludzi, histerycznych chwil pozbawionych autorefleksji, zadumy nad tym co, przed – po – teraz.
Może to błąd, że pozorne ruchy stały się sposobem na oszukanie mojego biologicznego przemijania.
Nic to, to moje życie i moje wybory!
Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!
Szukałam smaki, kolory moich młodych lat. Nie znalazłam, bo to błąd myślowy, że możemy powrócić do przeszłości i znaleźć choćby okruchy minionych lat. To się nie wróci! Gdy spoglądam w przeszłość widzę solidny budynek. Po dokładniejszym oglądzie widzę, że tynk odpada, futryny okien są nieszczelne, dach i rynny przeciekają, łuszczy się farba. Gdy spojrzę w przyszłość też widzę budynek, ale jest to tylko fatamorgana. Liczy się tylko teraźniejszość. Tu są realny dach i podłoga.
OdpowiedzUsuńŚwiatełka pamięci realnie zapalam każdego dnia [*]