Fatamorgana …

Kiedy robimy wszystko, co w naszej mocy, nigdy nie wiemy,

jaki cud dokonuje się w naszym życiu lub życiu kogoś innego.

~ Helen Keller

~Helena Baborska

Byłam ziarenkiem piasku na pustyni,

kropelką oceanu,

płomykiem wydobywającym się

z rozżarzonego ognia,

wiatrem delikatnie smagającym

spracowane dłonie.

Na rozgrzanej słońcem pustyni

przeistoczyłam się

w wydmę, ocean, żar, wichurę.

Jestem zmiennością, kameleonem, żywiołem.

Jestem wulkanem.

Pod stopami czuję żar,

a w oddali widzę ciebie

biegnącego do moich spragnionych ust.

Tak długo czekałam!

Jesteś teraz tylko dla mnie,

mam cię na wyciągnięcie ręki.

Dlaczego tak długo biegniesz?

Dlaczego znikasz?

Nie mogę uwierzyć!

Byłeś fatamorganą!

~ Eliza Segiet

Szukałam smaki, kolory młodych lat.

Nie znalazłam, bo to błąd myślowy, że możemy powrócić do przeszłości i znaleźć choćby okruchy minionych lat. To się nie wróci! Gdy spoglądam w przeszłość widzę solidny budynek. Po dokładniejszym oglądzie widzę, że tynk odpada, futryny okien są nieszczelne, dach i rynny przeciekają, łuszczy się farba.

Gdy spojrzę w przyszłość też widzę budynek, ale jest to tylko fatamorgana. Liczy się tylko teraźniejszość. Tu są realny dach i podłoga.

Pewna siebie, własnych możliwości?

To już było. Pozostała niepewność, a nawet zastanawiam się nad własną siłą sprawczą. Częściej łapię się, że przeszkody piętrzą się przede mną. Możliwości i chęci coraz mniej. No cóż, może jakiś cud wsparcia?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!