Czy tego chciałabym?...

Człowiek wie, że to miłość, kiedy chce przebywać z druga osobą i czuje, że ta druga osoba chce tego samego.

~ Nicholas Sparks

~Jennifer Delgado

Czy tego chciałabym? Nie wiem.

Kocham cię na tak wiele sposobów.

Możesz je sprawdzać i wybierać, bowiem

Jestem dla ciebie matką czułych pokarmów.

Każdego dnia poprzez duszę i ciało

Wyrzekałam się jakichś nadziei,

A jednak wciąż trzymam się mocno

Mojej ukochanej elokwencji.

Tego instynktu, który mnie unosi,

Pełnego miłości twego przygnębienia;

- A kiedy twoje piękne ciało śni,

Chciałabym mówić do twojego serca...

~ Anna de Noailles

~łum. Ryszard Mierzejewski

Tak, kocham Cię na tak wiele sposobów i trwa to nieustannie już 48 lat. Jestem dumna i szczęśliwa, że mam cudownego męża, przyjaciela na dobre i na złe. Niech to kochanie trwa każdego dnia … Była to miłość od pierwszego wejrzenia, od ostatniego wejrzenia, od każdego, wszelkiego wejrzenia. – Vladimir Nabokov

Szczęście …

Tęsknota jest pokutą za przeżyte kiedyś szczęście.

~Manuela Gretkowska, Trans

~Loui Jover

Chcę spać,

wiatr mnie kołysze

I tęsknota śpiewa mi do odpoczynku.

Chcę płakać.

Same

kwiaty Łzy szepczą do mnie.

Zobacz liście:

Mrugają na wietrze

I udają przede mną sny.

Tak i później -

Śmieje się tam, gdzie dziecko

I gdzieś ma nadzieję na gola.

Mam tęsknotę

za szczęściem?

Po szczęściu.

Chcę zapytać:

czy to nigdy nie wróci

~Rose Ausländer

Bo czymże jest szczęście?

No cóż, to tylko ta chwila co trwa. Ulotna i łatwo nam się wymyka. Niestety, ostatnio wiele takich chwil przegapiłam. Brakuje mi do szczęścia zdrowia, siły, by pokonać trudy dnia codziennego. Pragnę satysfakcji z życia… i „Po szczęściu. Chcę zapytać: czy to nigdy nie wróci”.

Danusiu, zawsze w moim sercu!

Odgłosy i kryształ …

Ludzie są jak morze, czasem łagodni i przyjaźni, czasem burzliwi i zdradliwi.

Przede wszystkim to jednak tylko woda.

Albert Einstein

~fot. Mike'a Hollmana

Z wydm coś woła.

Czyjaś dusza

szuka swej postaci.

Perła wyjęta

z zaginionej muszelki

czy błądzący wśród skał

głos zakochanego.

Kto rozpozna wołanie?

Gdzie przywołująca przestrzeń

wyrzeźbić może bogatsze kształy?

Chodź – wydmy są dzisiaj

dźwięczne i przeźroczyste:

wybrzeże z odgłosów i kryształu.

Rose Ausländer

przełożyła Maria Krysztofiak

Dążę do spokoju, przewidywalności, a w przytłaczającej przestrzeni szukam obszaru zamkniętego. Mojego miejsca schronienia, bezpiecznego, w którym odradzają się tylko dobre wspomnienia. Bo tylko cisza i spokój są w stanie ukoić moje głęboko tkwiące bolesne wspomnienia.

Danusiu, zawsze w moim sercu!

Noc VI …

Jeden dzień na raz – to wystarczy. Nie oglądaj się za siebie i nie martw się przeszłością, ponieważ jej już nie ma.

I nie niepokój się o przyszłość, bo ta jeszcze nie nadeszła.

Żyj teraźniejszością i rób to tak pięknie, by była warta wspominania.

~Ida Scott Taylor

~Loui Jover

Sekundy kapią

w nocną pustkę

Bezsennie śnisz

legendę

o księżycu i gwiazdach

Czas

przecieka twoja myśl:

gdzie są ci

których już nie ma

Gdzie jestem

pytasz czarne lustro

lecz ono cię nie widzi

Widzisz jego noc

słyszysz tylko

swój wystraszony oddech

~Rose Ausländer

~tłum. Ryszard Wojnakowski

Sekundy nieubłaganie przepływają przez palce; Czas przecieka moja myśl: gdzie są ci których już nie ma? Gdzie w tym wszystkim jestem ja? Kolejna bezsenna noc i słyszę tylko swój wystraszony oddech.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Mój oddech …

W młodości szukamy wierzchołków, na starość – korzeni

~ Fuchs Marierose

~Tomas Hammar

W moich głębokich snach

ziemia płacze

krwią

Gwiazdy uśmiechają się

do moich oczu

Przychodzą ludzie

z wielobarwnymi pytaniami

Idźcie do Sokratesa

odpowiadam

Przeszłość

mnie wymyśliła

ja odziedziczyłam

przyszłość

Mój oddech nazywa się

TERAZ

~Rose Ausländer

~tłum. Ryszard Wojnakowski

Czy kroczę drogą moich przodków? Tak i nie.
Tak, odziedziczyłam przyszłość, a mój oddech nazywa się TERAZ.
Niewątpliwie jestem jaka jestem po moich antenatach. Podzielam te same wartości, bo geny przodków z wiekiem odradzają się we mnie. Doceniam ich postawy, wybory i tym kim byli w życiu - dobrymi i prawymi ludźmi.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Wszystko płynie …

My najbardziej lubimy to, co zmienne i kapryśne, nieoczekiwane i dziwne: brzeg morza, który jest trochę lądem i trochę wodą,

zachód słońca, który jest trochę ciemnością i trochę światłem, i wiosnę, która jest trochę chłodem i trochę ciepłem.

~Tove Jansson

~ Introduzir imagem natura

Także mury nabrzeża

Są rzeką

Dom na wzgórzu jest niczym innym

Jak mętną wodą

Dziewczyna w oknie

Jest jedną z wielu fal

Jej śmiech lustrzanym światłem

Jej serce rybą

Mimo to rzuć swój pierścień

I tutaj są bogowie

~Erich Fried

~ tłum. Leopold Lewin

Wszystko płynie, nic dwa razy się nie zdarza, dwa razy do tej samej rzeki nie wejdziesz, bo to drugie wejście nigdy nie jest takie jak za pierwszym razem. Wszystko się zmienia, jest inne i nic nie trwa wiecznie.

Nawet kiedyś przeminą trudne chwile, nawet te, wobec których jestem bezsilna. I niech tak będzie, życie płynie jak rzeka, a ja wraz z nią. Już szkoda czasu na stagnację, oglądanie się wstecz.

Zapewne będę czasem wracać do przeszłości, czy robić podsumowania. Wówczas znajdę punkt odniesienia i będę mogła stwierdzić, czy moje życie stanowi wartość dodaną. Przecież wszystko, czego doświadczyłam w życiu, otworzyło mi drogę do poznania siebie, własnych możliwości, uzyskania wewnętrznego spokoju.

Niech trwa jak najdłużej duchowe uzdrowienie i niech bieg mojego życia już nie wyrywa mi serca z bólu i tęsknoty. Móc w spokoju, rozważnie podejść do ewentualnych kryzysów burzących mój stabilny świat. Tylko tyle, a może aż tyle …?!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Ta jedna sztuka...

To, co kochamy i tracimy, jest zawsze naszą częścią.

~Helen Keller

~César.Gutiérrez

W sztuce tracenia nie jest trudno dojść do wprawy;

tak wiele rzeczy budzi w nas zaraz przeczucie

straty, że kiedy się je traci - nie ma sprawy.

Trać co dzień coś nowego. Przyjmuj bez obawy

straconą szansę, upływ chwil, zgubione klucze.

W sztuce tracenia nie jest trudno dojść do wprawy.

Trać rozleglej, trać szybciej, ćwicz - wejdzie ci w nawyk

utrata miejsc, nazw, schronień, dokąd chciałeś uciec

lub chociażby się wybrać. Praktykuj te sprawy.

Przepadł mi gdzieś zegarek po matce. Jaskrawy

blask dawnych domów? Dzisiaj - blady cień, ukłucie

w sercu. W sztuce tracenia łatwo dojść do wprawy.

Straciłam dwa najdroższe miasta - ba, dzierżawy

ogromniejsze: dwie rzeki, kontynent. Nie wrócę

do nich już nigdy, ale trudno. Nie ma sprawy.

Nawet gdy stracę ciebie (ten gest, śmiech chropawy,

który kocham), nie będzie w tym kłamstwa. Tak, w sztuce

tracenia nie jest wcale trudno dojść do wprawy;

tak, straty to nie takie znów (Pisz!) straszne sprawy.

~Elizabeth Bishop

~przekład Stanisław Barańczak

Problem straty i godzenia się z nią. Wiersz obrazuje, jak łatwo, z pozoru, pogodzić się ze stratą, jednocześnie ukazując, jak trudna jest to umiejętność.

Z wiekiem, coraz trudniej godzę się z poczuciem straty. Czuję wówczas na plecach oddech starości. Uciekające słowa, co to ja chciałam powiedzieć, brak ochoty zmierzenia się z trudami dnia codziennego. Z tym nie można się pogodzić, nie zauważać i/lub udawać, że nic się nie stało. Nie mówiąc o stracie kochanej osoby. Zadany cios po stracie Siostry podciął mi skrzydła. Nie jestem w stanie wstać, wyprostować się i iść dalej, wciąż nie mogę się z tym pogodzić. Ból straty jest ze mną każdego dnia …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!