Wieczna zasłona … 12 długich lat bez Ciebie …

Niczym anioł, który zmącił wodę...

~Najpiękniejszy bukiet róż Mary Aslin dla Ciebie Danusiu

Niczym anioł, który zmącił wodę,

Moją twarz spojrzeniem ogarnąłeś,

Przywróciłeś siłę i swobodę,

Na pamiątkę cudu pierścień wziąłeś.

Mój rumieniec gorący, niezdrowy

Starł z policzków smutek bogobojny.

Zapamiętam do deski grobowej

Miesiąc śnieżyc, luty niespokojny.

~ Anna Achmatowa

~ Tum. Zygmunt Dmitroca

I jeszcze jedno, i najważniejsze Siostrzyczko:

[…] Ale najpiękniejsza ze wszystkich moich ran jest ta, którą leczę non-stop i która czasami wciąż krwawi, gdy moje serce bije i kaskaduje miarę mojej istoty. ~ Laetitia Sioen

Ta rana jest ze mną każdego dnia, nieco zabliźniona, ale nie pozwala zapomnieć, wymazać wspomnień.

Siostrzyczko. Twoja wrażliwość, bezinteresowność, otwartość sprawiły, że niejednokrotnie zostałaś zraniona, wykorzystana. Cichutko wycierałaś łzy i kolejny raz otwierałaś serce, obdarzając innych swoim wewnętrznym ciepłem. W zamian pragnęłaś tak niewiele- MIŁOŚCI, UWAGI i ZROZUMIENIA…

Teraz już rozumiem, że właśnie na tym polega jeden z życiowych paradoksów: jeśli kochamy życie tak mocno, że boimy się je stracić, zaczynamy żyć na pół gwizdka, zbyt przerażeni, żeby wyjść do świata i czerpać z życia pełnymi garściami, ponieważ wydaje się nam, że mamy za dużo do stracenia.

Po Twojej śmierci, w ten sam sposób chroniłam siebie w związkach z innymi ludźmi, za bardzo bałam się z obawy przed tym, co mogłam stracić.

Zamknęłam na głucho każdą swoją komórkę, uciekając w samotność, a przy tym powoli tracąc siebie. Zrozumiałam z jak wielu rzeczy zrezygnowałam budując wokół siebie twierdzę.

Próbuję się otrząsnąć z tych ponurych myśli, i każdego dnia otwieram kolejne drzwi do normalności, światła. Już nie chcę kolejnych ucieczek przed samą sobą i nie chcę obarczać swoim mrokiem Jurka, osobę którą obdarzyłam bezwarunkową miłością.

Danusiu, pisanie na blogu (bardziej dla siebie) traktuję jako zachowanie ciągłości między wczoraj, dziś i jutro. Słowa, zdania, krótkie frazy nt. tęsknoty, smutku wnoszą w moje życie odrobinę duchowego porządku. Nawet wówczas jestem szczęśliwsza, że skupiłam się tylko na Tobie Siostrzyczko.

Kocham Cię Siostrzyczko każdego dnia. Gdzie ja tam TY…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Dla Inki …

~Inka

Dzisiaj Pierwsza Rocznica jak zasnęła na wieki,

jak odeszła na zawsze i zamknęła powieki.

Po kochanej Danusi pozostały wspomnienia,

Ona teraz codziennie Wasze życie odmienia.

Bez Siostrzyczki Ineczko Tobie żyć trudno było,

Ty jej co dzień szukałaś, tak się wiele zmieniło.

Ty do chwili ostatniej przy jej łóżku czuwałaś,

i w jej ciężkich cierpieniach ją za rękę trzymałaś.

Po Niej smutno i cicho, i tak pusto już było,

Twoje życie Ineczko też się nagle zmieniło.

Za Nią rankiem i nocą wciąż tęskniłaś, czekałaś,

choć zobaczyć przez chwilę swoją siostrzyczkę chciałaś.

Ale ona nie przyszła, już w Niebiosach gdzieś była,

a Ty miałaś nadzieję i nadzieją wciąż żyłaś.

Gdy Danusi zabrakło, Ty w żałobie zostałaś,

wielki ból w sercu miałaś, się na Boga gniewałaś.

Wszystko było Ci jedno, cały świat się zawalił,

nie słuchałaś nikogo, Oni też przeżywali.

Już nie będzie Danusi, żadnych jej podpowiedzi,

już do Ciebie nie przyjdzie, nigdy Cię nie odwiedzi.

Ona w Twym Wielkim Sercu już na zawsze zostanie,

kochasz swoją Siostrzyczkę, robisz wciąż wszystko dla Niej.

I dziś do Niej pojedziesz, klękniesz, znicz jej zapalisz,

pacierz zmówisz przy grobie, ze wszystkiego wyżalisz.

Ty się w sobie zamknęłaś, w innym świecie gdzieś żyłaś,

dziś Ci powiem Ineczko - dobrze, że tu trafiłaś.

Bo tu szansa na życie i Ty z niej skorzystałaś,

wzięłaś życie w swe ręce i przewartościowałaś.

Zmierzasz w dobrym kierunku, czas inaczej traktujesz,

stajesz czasem na chwilę, sprawdzasz i kontrolujesz.

Tobie Siostra Danusia podpowiada, się cieszy,

widzi jak kochasz życie, nigdzie się już nie spieszysz.

Choć Danusia odeszła, lecz jest obok, jest z Wami,

wspiera Was, swoje Dzieci, Wy nie jesteście sami

A ja z Tobą Ineczko chociaż jestem w oddali,

pragnę Waszej Danusi chociaż świeczkę zapalić [*] [*] [*]

~Jadwiga Urszula Szczęśniak

dn.17.02.2012r. - w Pierwszą Rocznicę śmierci Jej kochanej siostry Danusi.

I Rocznica TWOJEJ nieobecności Siostrzyczko. Ten wiersz dodał mi otuchy i wiary, że nie wszystko się skończyło…

Powracam po latach do tych pięknych słów, które przelała na papier poetka Jadwiga Urszula Szczęśniak. Ściśnięte serce, łzy jak za dawnych lat, i każda strofa wyrywa mi z piersi ból tęsknoty - DLACZEGO?

Minęło 12 lat i wiele w moim życiu się zmieniło, ale w dalszym ciągu ze mną jest smutek, żal, i kolejne zmagania …

Siostrzyczko, proszę opiekuj się nami [*]

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Jest samotność przestrzeni …

Każdy samotnik, choćby się zaklinał, że tak nie jest, pozostanie samotny nie dlatego, że lubi,

 ale dlatego, że próbował stać się częścią świata, ale nie mógł, bo doznawał ciągłych rozczarowań ze strony ludzi.

~ Jodi Picoult

~ nieuwe-maan

Jest samotność przestrzeni

I morskich pustkowi,

Samotności śmierci, lecz w nich

Wszystkich jeszcze ludzi mrowie,

Gdy myślisz o tym odludziu,

Co jest jak biegunowa wyprawa,

To dusza bada siebie –

Skończone Nieskończoność uchwycić się stara.

~ Emily Dickinson

~Tłum. Tadeusz Sławka

Piękny wiersz Emily Dickinson. Mistrzyni pojedynczych słów, które organizują całą naszą wyobraźnię i wizję świata. Jak słowo Zagadka – której być może wcale nie warto rozwiązywać, a jedynie wsłuchać się uważnie w jej ciszę? Wszystkie miejsca i również te duchowe – mają swój początek i koniec.

Tak, mam wrażenie, że u mnie zatarły się granice pomiędzy wewnętrzną samotnością a samotnością mojej przestrzeni! Już nie towarzyszy mi ani oryginalna, ani wyjątkowa przestrzeń. Nie ma budujących sytuacji, raczej ogarnia mnie stan niepokojącego oczekiwania.

Może nic straconego i kiedyś zakwitnie uczucie, i że są wokół mnie ludzie, fascynacja i chęć smakowania życia, pasji podróży … Niech odejdzie samotność…, raz na zawsze w niebyt i niech zabierze truciznę i złe myśli. Chcę oddychać i żyć!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Każdy ma swój kawałek czasu...

Bądź świadomy tego, jak podchodzisz do czasu. 

Oglądanie zegara to nie to samo, co oglądanie wschodu słońca.

~ Sophia Bedford-Pierce

~ Christine Comyn

Każdy ma

swój kawałek czasu

i swój kawałek przestrzeni,

swój fragment życia

i swój fragment śmierci.

Ale czasami kawałki się zmieniają

i ktoś żyje z życiem innego

lub ktoś umiera wraz ze śmiercią innego.

Prawie nikt nie jest stworzony

tylko z własnym.

Ale jest wiele, które są

niczym więcej niż błędem:

są one wykonane z kawałkami

całkowicie zmienionymi.

~ Roberto Juarroz

No cóż, to kolejny etap w moim życiu i kolejny raz nie żyję własnym życiem. Trudno jest realizować własne plany, gdy przeżywa się lęk i obawę o najbliższą mi osobę. Czujemy się z Jurkiem odpowiedzialni za bezpieczeństwo naszej Mamy/Teściowej.

Gdy przychodzą trudne chwile, to chcemy się wygadać, poszukać zrozumienia i może by było to również ważne dla innych.

Wiem jedno, że już nie zamknę przed innymi wszystkich drzwi. I nie zostanę sama z tym potwornym bólem strachu i lęku. Już nie! Zapłaciłam ogromną cenę – własne zdrowie.

Również ja mam swój kawałek czasu i muszę na koniec spojrzeć w lustro i zobaczyć tam człowieka dobrego, spełnionego i szczęśliwego na swój sposób, bo przecież

Czas ucieka jak ziarenka piasku, aby nigdy więcej nie powrócić.~Robin Sharma

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Żarliwość …

Istnieją dwa błędy, które można popełnić na drodze do prawdy: nie iść do końca i odchodzić od niej.

~Budda

~Cristina Troufa

Śmiej się lub płacz, ale niech serce

będzie pełne perfum jak wazon,

I zawierają do ekstazy

żywą siłę lub ospałość.

Miej ból lub radość, pod warunkiem,

że serce jest głębokie

jak drzewo, gdzie skrzydła sprawiają,

że zginające się liście drżą;

Odejść myśląc lub śniąc,

Ale niech serce da swój sok

I niech dusza śpiewa i wznosi się

jak fala na wietrze.

Niech serce się rozjaśni lub zasłoni,

niech będzie ciemne lub jasne z kolei,

ale niech jego cień i jego dzień

mają słońce lub gwiazdy...

~Anna de Noailles[1]

Młodzieńcza miłość, szczerość i pasja. Tylko więcej cierpliwości, a wszelkie burze, ostateczności nie będą tak gwałtowne. Między bielą a czernią są jeszcze szarości.

W trudnych czasach przyszło żyć młodym. Smutno się robi na duszy, gdy widzę ich samotność, a poddawani są ciągłym pokusom życia w kłamstwie …

Najważniejsze chwile w życiu są tak krótkie i proste, że zwykle bagatelizuje się je burczeniem lub śmiechem. Dopiero później rozumie się, że należało otworzyć usta, podziękować i powiedzieć, że się kocha. Niestety bywa tak, że żałujemy swoich wyborów, i wiele dalibyśmy by poczuć serdeczny uścisk, ale bywa, że już jest za późno…

Wspaniały wiersz Anny de Noailles, pełen pięknych, szczerych zwrotów, wiary w lepsze rozwiązania. No właśnie umieć odróżnić dobro od zła…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

____________________________

[1] francuska poetka i pisarka pochodzenia rumuńskiego. Piękna, inteligentna i niezależna, brylowała w najsławniejszych ówczesnych salonach literackich Paryża. Zajmowała się krytyką literacką, współpracowała z prasą, była animatorką życia kulturalnego. W swoich pierwszych lirykach (L’ombre des jours – Cień dni, 1902) sławiła zmysłową radość istnienia. W późniejszych wierszach, w których pojawiają się już akcenty goryczy i melancholii, zastanawiała się nad sensem ludzkiej egzystencji i poszukiwała równowagi duchowej w obliczu śmierci (Éblouissements – Olśnienia, 1907; L’honneur de souffrir – Godność cierpienia, 1927). Mniejszym powodzeniem cieszyły się jej powieści (La nouvelle espérance – Nowa nadzieja, 1903; Les climats – Klimaty, 1924)[1]. W roku 1904 była jedną z inicjatorek utworzenia nagrody literackiej Prix Vie heureuse, późniejszej Prix Femina..

Rozmowa z sercem …

Żyje się tylko chwilę, a czas – jest przezroczystą perłą wypełnioną oddechem…

– Halina Poświatowska

~Dorina Costras

Gdzie odpoczniesz? Na wiślanym piasku

czy na łące naszej, wśród jaskrów?

"Mogę tylko odpocząć w przeszłości",

Rzekło serce wyraźnie i jasno,

"Mogę tylko odpocząć w przeszłości",

Ależ jutro pogodniejsze i słodsze!

Nie chcesz wytchnąć w powojennym świecie?

"Już za późno. Gdybym było młodsze!

O, Przeszłości, jak do ciebie wrócić,

O, Przeszłości, jak do ciebie dotrzeć?..."

Serce, serce, musisz się uprościć!

Wpierw niech w tobie rezygnacja zagości,

Po czym raj ci się nowy otworzy.

Serce rzekło: "Biję dla Przeszłości!

Chcecie mnie głodem zamorzyć?"

Serce, uporem grzeszysz!

Serce, błądzisz w tęsknocie!

Choć jest wiele cudów w świecie Bożym,

Wiele dobra pośród wszechrzeczy,

Lecz Bóg dotąd Przeszłości nie stworzył

Jako miejsca powrotów i pociech...

~ Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Wiele emocjonalnych zawirowań przeszłam i to w krótkim czasie. Rozdrapywanie ran dostarczyło kolejnych cierpień. Żyję wspomnieniami, zdając sobie sprawę, że tamte chwile już nie powrócą – żyję w matni, wciąż potrzebuję spokoju by dojść do równowagi, i znaleźć sposób na zregenerowanie siebie.

Odbić się od wspomnień i zacząć żyć i cieszyć się tym, co mi zostało…

Może serce mi w tym pomoże? Przestanę odwracać głowę i zacznę kon­cen­tro­wał się na teraźniejszości i przy­szło­ści. Zawsze sobie powtarzam, że JUTRO nie jest zagwarantowane NIKOMU i może tak się stać, że dzisiaj patrzymy po raz ostatni na tych, których kochamy.

I czasem przychodzi taki moment w życiu człowieka, że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść naprzód. I nieważne, jak cholernie by ci zależało, jak trudne by to było. Po prostu trzeba… ~www

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Naucz mnie …

Niektóre z najlepszych lekcji, jakie kiedykolwiek otrzymujemy, uczą się na błędach z przeszłości. 

Błąd przeszłości jest mądrością i sukcesem przyszłości.

~Dale Turner

~Pia Erlandsson

Naucz mnie cierpliwe czekać,

naucz mnie tęsknotą żyć,

niczym nimfa wiatrem otulona

chcę uśmiech roznosić wszem.

Naucz mnie spokojną być,

naucz mnie radością żyć,

niczym słońca promień

chcę rozjaśniać nowy dzień.

Naucz mnie wyciągać dłoń,

naucz dawać to, co mam,

niczym anioł na tej ziemi

chcę ciszą otaczać cię.

Naucz mnie słuchać innych,

naucz mówić prosto w twarz,

niczym strzała amora

chcę miłości roznosić blask.

~Amelia Krawczyk-Bocian

No cóż, uczymy się przez całe życie … Jeżeli pojawi się myśl, to trzeba uznać, że teraz jest najlepsza pora i czas, by zacząć uczyć się, zgłębiać nurtujący nas problem. Wystarczy chęć - tak myślę.

Wiedza, niuanse życia raz zdobyte nie gwarantują sukcesu, spokoju ducha …, takie są realia współczesnych problemów.

Z pokorą podchodzę do swojego życia, do swojej wiedzy, braku umiejętności w określonej sytuacji, a przede wszystkim do swoich słabości. Jednak niestrudzenie pracuję nad udoskonalaniem siebie. Przecież jestem perfekcjonistką.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!