Wszystko płynie …

My najbardziej lubimy to, co zmienne i kapryśne, nieoczekiwane i dziwne: brzeg morza, który jest trochę lądem i trochę wodą,

zachód słońca, który jest trochę ciemnością i trochę światłem, i wiosnę, która jest trochę chłodem i trochę ciepłem.

~Tove Jansson

~ Introduzir imagem natura

Także mury nabrzeża

Są rzeką

Dom na wzgórzu jest niczym innym

Jak mętną wodą

Dziewczyna w oknie

Jest jedną z wielu fal

Jej śmiech lustrzanym światłem

Jej serce rybą

Mimo to rzuć swój pierścień

I tutaj są bogowie

~Erich Fried

~ tłum. Leopold Lewin

Wszystko płynie, nic dwa razy się nie zdarza, dwa razy do tej samej rzeki nie wejdziesz, bo to drugie wejście nigdy nie jest takie jak za pierwszym razem. Wszystko się zmienia, jest inne i nic nie trwa wiecznie.

Nawet kiedyś przeminą trudne chwile, nawet te, wobec których jestem bezsilna. I niech tak będzie, życie płynie jak rzeka, a ja wraz z nią. Już szkoda czasu na stagnację, oglądanie się wstecz.

Zapewne będę czasem wracać do przeszłości, czy robić podsumowania. Wówczas znajdę punkt odniesienia i będę mogła stwierdzić, czy moje życie stanowi wartość dodaną. Przecież wszystko, czego doświadczyłam w życiu, otworzyło mi drogę do poznania siebie, własnych możliwości, uzyskania wewnętrznego spokoju.

Niech trwa jak najdłużej duchowe uzdrowienie i niech bieg mojego życia już nie wyrywa mi serca z bólu i tęsknoty. Móc w spokoju, rozważnie podejść do ewentualnych kryzysów burzących mój stabilny świat. Tylko tyle, a może aż tyle …?!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Ta jedna sztuka...

To, co kochamy i tracimy, jest zawsze naszą częścią.

~Helen Keller

~César.Gutiérrez

W sztuce tracenia nie jest trudno dojść do wprawy;

tak wiele rzeczy budzi w nas zaraz przeczucie

straty, że kiedy się je traci - nie ma sprawy.

Trać co dzień coś nowego. Przyjmuj bez obawy

straconą szansę, upływ chwil, zgubione klucze.

W sztuce tracenia nie jest trudno dojść do wprawy.

Trać rozleglej, trać szybciej, ćwicz - wejdzie ci w nawyk

utrata miejsc, nazw, schronień, dokąd chciałeś uciec

lub chociażby się wybrać. Praktykuj te sprawy.

Przepadł mi gdzieś zegarek po matce. Jaskrawy

blask dawnych domów? Dzisiaj - blady cień, ukłucie

w sercu. W sztuce tracenia łatwo dojść do wprawy.

Straciłam dwa najdroższe miasta - ba, dzierżawy

ogromniejsze: dwie rzeki, kontynent. Nie wrócę

do nich już nigdy, ale trudno. Nie ma sprawy.

Nawet gdy stracę ciebie (ten gest, śmiech chropawy,

który kocham), nie będzie w tym kłamstwa. Tak, w sztuce

tracenia nie jest wcale trudno dojść do wprawy;

tak, straty to nie takie znów (Pisz!) straszne sprawy.

~Elizabeth Bishop

~przekład Stanisław Barańczak

Problem straty i godzenia się z nią. Wiersz obrazuje, jak łatwo, z pozoru, pogodzić się ze stratą, jednocześnie ukazując, jak trudna jest to umiejętność.

Z wiekiem, coraz trudniej godzę się z poczuciem straty. Czuję wówczas na plecach oddech starości. Uciekające słowa, co to ja chciałam powiedzieć, brak ochoty zmierzenia się z trudami dnia codziennego. Z tym nie można się pogodzić, nie zauważać i/lub udawać, że nic się nie stało. Nie mówiąc o stracie kochanej osoby. Zadany cios po stracie Siostry podciął mi skrzydła. Nie jestem w stanie wstać, wyprostować się i iść dalej, wciąż nie mogę się z tym pogodzić. Ból straty jest ze mną każdego dnia …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Zachować siebie…

Ty sam jesteś wystarczający. Nie masz nikomu nic do udowodnienia.

~ Maya Angelou

~ George RedHawk

Chcę być sobą

nikim więcej ani mniej.

Każdy człowiek

nakleja na bliźniego

swą własną etykietkę

według własnych grzechów

według własnej tępoty.

Rozpustnicy

rozpustę widzą.

Kłamcy

doszukują się kłamstwa.

Chytrzy

boją się spotkać

chytrość groźniejszą od własnej.

Nie umie człowiek

pojąć

niepodobnych do siebie.

Określa go

kształt jego własnych myśli.

~Janina Brzostowska

I tego się kurczowo trzymam- już nie mam nikomu nic do udowodnienia. Czuję się komfortowo, bo jestem wystarczająco dobra … To przecież moje zakodowane programy neuronowe powodują proces podejmowania decyzji, miłości, pragnień, lęków i aspiracji.

Nie walczę i nie muszę obwiniać się za własne ułomności. Nie muszę też przed nikim tłumaczyć się z chwil słabości, czy błędów. Jestem sobą, tu i teraz.

Jest dobrze Siostrzyczko …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Mój anioł jest, jak ja, …

Wierzę, że jesteśmy wolni, w pewnych granicach, ale jestem przekonany, że istnieje niewidzialna ręka,

przewodnik anioła, który jakoś jak zanurzone śmigło popycha nas do przodu. 

~ Rabindranath Tagore

~Anne Neilson

gdy jestem smutna

w jego oku kręci się łza,

a kiedy się śmieję,

to jego anielska twarz promienieje,

jest w nim wiele współczucia i miłości

i nigdy nie drwi z moich słabości.

Jego skrzydła chronią mnie,

jak matka swe ukochane dziecię

i stara się mnie prowadzić,

bym właściwą droga kroczyła,

a nie w ciemnościach błądziła.

Mój anioł jest taki, jak ja

choć nigdy go nie widziałam,

to każdą chwilę razem spędzamy,

bez słów się porozumiewamy

i nigdy nie opuści mnie nawet,

gdy będzie bardzo źle

zostanie ze mną do końca,

bo walka o mą duszę jest nieustająca.

Mój anioł jest taki, jak ja

z wyjątkiem różnicy tej,

że ja grzeszę, a on nie,

a kiedy się go pytam,

co jest po drugiej stronie,

to szeptem mówi mi, że dowiem się

w odpowiedniej chwili,

gdy spotkamy się twarzą w twarz,

wówczas pokaże mi swój świat.

~ www [1]

Nie uważam się za osobę religijną, ale w domu otoczona jestem różnorodnymi figurkami Aniołów. Zaczęło się niewinnie, od pięknej figurki ręcznego rzemiosła. Dostałam ją od mojego mentora systemów zarządzania jakością. Ogromny projekt, zakończony niebywałym sukcesem Zauroczona tym faktem, zaczęłam z moich wojaży przywozić kolejne i kolejne skrzydlate cuda. Czuję się dobrze w otoczeniu anielskich figurek, i chyba żyje się po prostu łatwiej, gdy mam poczucie, że ktoś spoza świata materialnego się mną opiekuje. Może psychicznie wcale nie jestem taka twarda jak mogłoby się wydawać?

Mam pragnienie, by mój Anioł przyszedł mi z pomocą i bym powróciła do zdrowia. I oczywiście nie jestem skora do poznania Jego świata. Jeszcze długo NIE.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

_______________________________

[1] Wiersz znaleziony na www.zapytaj.onet.pl

Kreator rzeczywistości …

Najsamotniejszy moment w czyimś życiu to ten, kiedy ta osoba patrzy, jak cały jej świat się rozpada, 

a jedyne, co może zrobić, to wpatrywać się w pustkę.

~ F. Scott Fitzgerald

~FREEP!K_Soledad

Gdy się jest samotnym

tęskni się, aby być we dwoje

ale gdy się jest we dwoje

jest się zawsze w troje:

ten trzeci to ów samotny

który nadal jest samotny

~Maria Wine

~Tłum. Zygmunt Łanowski

Zdaję sobie sprawę, że to ja sama jestem odpowiedzialna za to, że w dalszym ciągu odczuwam samotność, nikt inny. Hmm... wszystko zmienia się tak szybko, co chwilę trzeba żegnać się z okruchami życia.

Mentalnie i emocjonalnie trzymam się swojego bólu, i zamykam się przed otoczeniem. Mój świat się skurczył, przy mnie jest tylko mój mąż. Jestem kochana i mogę liczyć na wsparcie i pomoc w trudnych chwilach. Jurek to udowadniał każdego dnia podczas mojej długiej, półrocznej choroby.

Jak mantrę będę powtarzała: teraz już musi być dobrze ...

I będę czuła dreszcz przepływu pozytywnych emocji pomiędzy mną a najdroższą mi istotą, a może otworzę się również na innych?

Niech już będzie pozytywny przełom… Przecież to ja jestem kreatorem własnej rzeczywistości.

Siostrzyczko, proszę o wsparcie, siły …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Siostry ...

Obie siostry łączyło to, że ich wrogiem był świat. Jedna się przed nim barykadowała, zachowywała stałą czujność

 i za każdym razem kiedy to było możliwe, próbowała się od niego odsunąć. 

Druga chciała tego wroga podejść, oszukać, prześlizgnąć mu się między palcami jak salamandra.

~ Elisabeth Herrmann

~Andre Kohn

Miałam kiedyś siostrę, dziecko złote.

Zniknęła mi w miejskim tłumie.

Kiedy widzę wśród czarnych świerków

młodą brzozę, która potrząsa złotymi lokami,

przypominam sobie swoją siostrę.

Stoi między drzewami z szeroko otwartymi oczami,

z bijącym sercem,

wyciąga do mnie ramiona.

Siostro, moja siostro, dokąd cię wyprowadzili?

O jakich zmysłowych marzeniach śnisz

w swoim zmęczonym łożu?

Dziecko odwagi, dziecko szczęścia

czekamy razem

na baśniowy dzień.

~ Edith Södergran

Cudnie się czyta słowa o wielkim duchowym związku między siostrami "Siostro, moja siostro, dokąd cię wyprowadzili? O jakich zmysłowych marzeniach śnisz w swoim zmęczonym łożu? Dziecko odwagi, dziecko szczęścia.".

Głęboko we mnie są zachowane wspomnienia I chociaż serce Twoje daleko. Tak samo mocno zawsze kochane. Rozumiałyśmy się bez słów! Wyczuwałyśmy siebie i zawsze, gdy była taka potrzeba, byłyśmy blisko- na pogodę i niepogodę … Siostry już nie mam!

Siostrzyczko, Urodzinowe światełka pamięci [*].

Rok po roku - 14 Rocznica...

Rok po roku

Miesiąc po miesiącu

Dzień po dniu

Myśl po myśli …

~ HK 17 lutego 2025

~ HK 17 lutego 2025

Czas na mnie

czas nagli

Co ze sobą zabrać

na tamten brzeg

nic

więc to już wszystko mamo

Tak synku

to już wszystko

a więc to tylko tyle

tylko tyle

więc to jest całe życie

tak całe życie

~Tadeusz Różewicz

To wspaniały wiersz. Każde zdanie, słowo zostało oczyszczone z fałszywych upiększeń, by mogło mówić to, co chce powiedzieć - życie zostało ostatecznie odarte ze złudzeń…

Siłą jest moja siostrzana miłość. Nie umarłaś Danusiu – żyjesz w moich słowach, myślach, wspomnieniach. Bo są chwile, których się nie zapomina, są miejsca i wydarzenia, do których się wraca myślami tysiące razy, i w kółko, i w kółko.

Jesteś z nami każdego dnia. Nam ocierającym łzy wciąż tak trudno pogodzić się z Twoim fizycznym odejściem … I jak zawsze pomodlę się jak drzewo, jak trawa, jak morze za tych którzy mają piękne wnętrza, i czyste serca.

To już czternaście długich lat ! Dla świata byłaś tylko cząstką, dla Nas całym światem ~Św. Jan ... Wszyscy do Ciebie Danusiu się zbliżamy… !

Rocznicowe światełka naszej bezgranicznej miłości i pamięci [*]

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!