 |
| ~Vladimir Kush |
Czy to Wam też się zdarza?
Popełniłam błąd, zrobiłam coś, czego tyle razy obiecywałam sobie nie zrobić. Mówią, że inteligencja, to niepopełnianie błędu drugi raz. Tylko, która to inteligencja, jest ich przecież kilkanaście? Oglądałam kiedyś sztukę, w której bohater ma możliwość skorzystania z drugiego życia, ma możliwość naprawienia błędów.
Wiecie co robi?
Nic - drugi raz popełnia te same błędy. Jedyną różnicą w stosunku do poprzedniego wyboru jest to, że podczas kłótni z żoną, nie zbija filiżanki, bo to byłoby niewłaściwe.
Co więc kieruje naszym życiem i każe nam popełniać kolejny raz te same błędy?
Czy jest to w nas i tak naprawdę daremne są trudy zmiany siebie?
Myślę, że trzeba odwagi, wytrwałości, tolerancji, szczerej rozmowy z samym sobą i wreszcie czasu, aby odkryć to coś, co tkwi w nas samych. Nie chodzi przy tym o to, aby się obwiniać. Obwinianie się jest oddalaniem się od wiedzy o nas samych, godzeniem się, biernością. Taka już jestem, nic na to nie poradzę. Nawet sytuacje, których już nie da się odwrócić, mogą stanowić cenne źródło wiedzy o nas samych, a analiza tych sytuacji może ustrzec przed popełnieniem na nowo tych samych, nieświadomych błędów.
Pozwala na przezwyciężanie samych siebie.
Heraklit z Efezu powiedział, że „charakter człowieka jest jego przeznaczeniem”.
Czy na pewno?
Autor: Halina K. HK
• dodano: 07 stycznia 2012 18:52
OdpowiedzUsuńInka. Ty piszesz takie mądre, zmuszające do myślenia opinie, że niejeden raz muszę sie mocno nagimnastykować, zeby to co czuję ubrać w słowa. Czyśbyś uważała, że narząd nieużywany zanika a jak nie bedziemy w pewnym wieku używać non stop szarych komórek to niedługo powiemy: "Alzhaimer to mój najlepszy przyjaciel"?☺.No dobra ale koniec śmiechu, bierzemy sie na poważnie. Zaczne od końca. "Charakter człowieka jest jego przeznaczeniem". Niejeden raz tu piszę, że każdy z nas rodzi sie pod jakąś gwiazdą i z ksiegą życia w tej gwieździe zapisaną. To co mnie w życiu spotkało, to co w życiu osiagnęłam nie zależało absolutnie ode mnie samej. Po prostu takie było moje przeznaczenie. Nawet to, że postepowałam tak, a nie inaczej. Było by to wiec potwierdzenie Twojej tezy, że charakter człowieka jest jego przeznaczeniem. Tylko widzisz, w tym swoim -przeznaczeniu masz zapisane, ze urodzisz sie w takiej a nie innej rodzinie i będziesz się obracała w takim a nie innym środowisku. A to przecież rodzina i środowisko kształtują charakter człowieka. Rodzice coś Ci w genach przekazują i to później procentuje. I w ten sposób tak mi ładnie wyszło, że Heraklit z Efezu miał chyba racje. Co do popełniania tych samych błędów. Przede wszystkim to skąd wiesz, ze popełniłaś błąd? Zostałaś znowu wykorzystana? Ależ dobroć, ufność i chęć pomocy drugiemu człowiekowi leżą w Twojej naturze. Ty jesteś po prostu dobrym człowiekiem, być moze nieasertywnym i nie jesteś w stanie tego zmienić. Choćby dlatego, że brzydzisz sie chamstwem i przemocą. Że nie wyobrażasz sobie, ze koło ludzkiej krzywde mozna przejść obojętnie. Nie wiem co sie stało. Ja sobie tak po prostu fantazjuję co stać sie mogło. Ale jeżeli mam racje to moja kochana nie mozesz tego co zrobiłaś nazwać błędem. Ty po prostu chcesz rano wstać, spojrzeć w lustro i zobaczyć w nim człowieka, który żyje w zgodzie z sobą samym i swoim sumieniem. I uważam, że widzisz. Niewiele osób było by stać na to co Ty zrobiłaś dla siostry. Nie w dzisiejszych trudnych czasach i szalejącego bezrobocia. Mogłaś zostać bez środków do życia a jednak odeszłaś z pracy żeby opiekować sie siostrą. Prawda? Dajesz ludziom całą siebie. Dla siebie zostawiasz niewiele. I to nie jest Ineczko błąd. Absolutnie. Dopóki nie nauczysz sie asertywności i powiedzenia NIE będziesz zawsze postepować tak samo i to bez względu na to jak długo będziesz ze sobą rozmawiać ani jak długo bedziesz analizować sytuacje. Bo asertywność w przypadku takich ludzi jak TY to jest naprawde bardzo trudna sztuka.☺
autor: Basia - Toluna
• dodano: 07 stycznia 2012 19:51
UsuńTe słowa są absolutnie doskonałe dla wszystkich czytających ten blog. Wprawdzie nie tylko o swoich błędach pisałam, ale nie chcę sie wypierać i mówić, że jestem doskonała- bo nie jestem!!! To jest doskonała lekcja "BYĆ"!!!
autor: Inka- Halina K.
• dodano: 07 stycznia 2012 20:14
UsuńCieszę sie, ze wypowiedź Ci sie podobała. Pisałam to co czuję i tak jak Cie widze. Nikt nie jest Inka doskonały. Każdy ma jakieś wady i zalety bo tak jest skonstruowany człowiek. Ty jesteś po prostu niesamowicie ludzka. Twoim postepowaniem kieruje człowieczeństwo. A człowieczeństwa nie można rozpatrywać w kategoriach "błędu".
autor: Basia - Toluna
• dodano: 08 stycznia 2012 14:35
OdpowiedzUsuńwiesz, jest takie mądre powiedzenie, nie wchodzi się dwa razy do tej samej wody,czyli nie powinno popełniać się , powielać tych samych błędów,no ale....,człowiek jednak ma to do siebie, że nie nauczy sie tak szybko, że coś jest żle, że żle cos zrobił. często po prostu zapominamy, albo sami przed samym soba udajemy, ze tego błędu jeszcze nie było, ze tego jeszcze nie zrobiliśmy.Ale przychodzi moment, kiedy mocno sie parzymy i wtedy staramy sie juz tego nie robić.Cóż, człowiek jest zwierzęciem które błądzi. A czy nasz charaktre jest naszym przeznaczeniem? Nie,sami jesteśmy w stanie ukształtować się,ukształtować to co nazywamy charakterm
autor: Marzena - Toluna
• dodano: 09 stycznia 2012 21:35
OdpowiedzUsuńByć może i chyba tak jest, że nasz charakter jest naszym przeznaczeniem, że jest on nam dany, z góry zapisany gdzieś tam w naszych gwiazdach. I dlatego tak często powielamy nasze błędy, bo to wszystko w nas jest. Może musimy się z tym pogodzić, chociaż nie do końca, ponieważ charakter kształtuje się on przez całe nasze życie. W wielu przypadkach moglibyśmy może coś zmienić, nie dopuścić do wielu wydarzeń. Nie wszystko w naszym życiu jednak od nas zależy i wielu rzeczy nie możemy przewidzieć, ponieważ sami o tym nie decydujemy.
autor: ulcia00 - Toluna
dodano: 01 sierpnia 2015 9:47
OdpowiedzUsuńNie uczymy się na swoich błędach i nie wyciągamy wniosków z cudzych. Tak już mamy
autor: werty
Tak, charakter jest przeznaczeniem człowieka.
OdpowiedzUsuńWiesz czym zajmowałam się w życiu zawodowym i z jakimi ludźmi miałam kontakt. Wielu z nich wyznaczyło sobie drogę życia. Wielokrotnie nie musiał czegoś robić, a jednak to wybierał i robił dokładnie to samo, albo w znacznie zintensyfikowany sposób. Te ekstremalne sytuacje były jego próbą charakteru, a więc jego przeznaczeniem.
Jagoda
Nasze charaktery i charakterki przede wszystkim ujawniają się w ekstremalnych sytuacjach. Agresja- altruizm, etc.
UsuńRównież uważam, że charakter w gruncie rzeczy określa nasze życie.
Oto moja życiowa maksyma:
Uważaj na swoje myśli, stają się słowami.
Uważaj na swoje słowa, stają się czynami.
Uważaj na swoje czyny stają się nawykami.
Uważaj na swoje nawyki, stają się charakterem.
Uważaj na swój charakter, on staje się twoim losem
Frank Outlaw
I jeszcze jeden cytat z księgi judaizmu:
UsuńBacz na twoje myśli, albowiem te staną się słowami, Bacz na własne słowa, albowiem zmienią się w działanie, Bacz na to jak działasz, albowiem z działania rodzą się przyzwyczajenia, Bacz na twe przyzwyczajenia, albowiem tworzą twój charakter, Bacz na swój charakter, albowiem ten będzie twoim przeznaczeniem!
~Talmud
I to jest moja życiowa myśl przewodnia ...