~Daniel Gerhartz
często się dziwię tobie życie
że tak mkniesz - bez wytchnienia
sprytnie toczone pamięcią czasu
tajemną ścieżką – dalej, dalej
jakby ucieczką jakąś omotane
przed sobą lub przede mną...
a ja trwam - idę krok po kroku
mrok rozgarniam gałązką światła
widzę jak na cierniowej grządce
od poranionych stóp zakwitają maki
wzrokiem przenoszę plejady gwiazd
w wykarczowaną łąkę innego nieba
~ Jadwiga Schmoigl
Po prostu piękny wiersz, mądre słowa …
Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!
W mgnieniu oka mija kolejny dzień, miesiąc, rok ... Tylko szkoda, że sił jakoś mniej. Każdy krok to niewyobrażalny wysiłek.
OdpowiedzUsuńKochani prosimy o łaskę zdrowia, siły by pokonać wszystkie przeszkody życia [*]