Jest taki dzień w roku ...

- Więc kiedy bywa się razem?

- Nie wiem. Może wtedy, kiedy jest się samemu. I kiedy tego drugiego człowieka już nie ma,

i kiedy wiesz, że nigdy już nie wróci do ciebie.

Może wtedy jesteś z nim naprawdę i na zawsze. Jeśli umiesz go pamiętać.

~Marek Hłasko 

~HK

A nadzieja znów wstąpi w nas,

Nieobecnych pojawią się cienie.

Uwierzymy kolejny raz,

W jeszcze jedno Boże Narodzenie.

I choć przygasł Świąteczny gwar,

Bo zabrakło znów czyjegoś głosu.

Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,

Wbrew tak zwanej ironii losu.

Daj nam wiarę, że to ma sens,

Że nie trzeba żałować przyjaciół.

Że gdziekolwiek są dobrze im jest,

Bo są z nami choć w innej postaci.

I przekonaj, że tak ma być,

Że po głosach tych wciąż drży powietrze,

Że odeszli po to by żyć.

I tym razem będą żyć wiecznie.

[…]

Przyjdź na świat,

By wyrównać rachunki strat.

Żeby zająć wśród nas,

Puste miejsce przy stole.

Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,

I zapomnieć że są puste miejsca przy stole.

~ Szymon Mucha

Zbliża się wielkimi krokami ten dzień. Zawsze tak wyczekiwany przez nas w dzieciństwie.

Mimo, że świąt już od kilku lat nie obchodzę (nie zniosłabym tego pustego miejsca przy stole), nie chcę wzruszać się symbolami. To w tym roku stanę pod rozgwieżdżonym niebem i patrząc na odległe światła, pomyślę o Tobie Danusiu i o tych, których noszę w sercu- naszego Taty, Wujka, Babci, Dziadka, naszej kuzynki Eli. Pragnę dla Was spokoju, oraz by bliscy (gdziekolwiek są) mój najmłodszy Aniele opiekowali się Tobą.

Ależ one dzisiaj migoczą, wręcz przygasają na moment i znów się zapalają! W blasku gwiazd, w tym baśniowym dniu wypowiem życzenie- opiekujcie się nami!

A ja, no cóż święto mam każdego dnia … zawsze w pokorze, rozpoznaję swoje słabości i  już znikome możliwości …

Zapalam WAM światełko ogromnej tęsknoty, miłości, lojalności, i pamięci … a gwiazdy, każdej nocy niech wskażą Wam drogę do domu i naszych serc …

Om Mani Padme Hum

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Wiem ...

Przyjaźń. W twoim sercu żyją ludzie, którzy znaleźli tam swój dom. 

Zamieszkują go nawet wtedy, gdy już dawno umarli.

~Phill Bosmans

~Dorina Costras

Ja wiem, że w wiecznym kole przemian

zapadnie wszystko jakby w morze,

że minie czas i minie ziemia,

i to, com kochał i com tworzył.

Próżno bym, pełen wielkich tęsknot,

jak ślad na piasku wieczność tropił,

bo ludzki trud i ludzkie piękno

jest jak na wiatr rzucony popiół.

Więc dobrze okruch szczęścia dostać,

umiejąc fałsz od prawdy dzielić.

I życie szczere mieć i proste

jak uścisk dłoni przyjaciela.

~Tadeusz Borowski

Jakże genialne słowa, które pozbawiają wszelkich złudzeń i stwierdzają proste fakty, którym zaprzeczamy w obawie przed śmiercią.

Nie ma żadnej „nieśmiertelności” poprzez nasze dzieci czy też dzieła; nie pomoże żadne „Non omnis moriar”. Ta „nieśmiertelność” to ułuda, oszukiwanie siebie, czasami zwierzęcy wręcz strach.

Gdy zamkniemy oczy, wszystko co kochaliśmy, wszystko co tworzyliśmy, zapadnie się w nicość, zniknie jak łza w deszczu; jak stwierdził Franz z „Psów”: „A kto umarł, ten nie żyje”. A popioły rozwieje wiatr.

Żyję więc teraźniejszością, bo tylko ona jest realna. Staram się, aby każdego dnia dostać ten okruch szczęścia, o którym czytam w ostatniej zwrotce, cieszę się z prostych przyjemności i radości każdego, nawet szarego dnia. Wiem, wiem łatwo się mówi, ale? Jeśli miałabym wybierać Siostrzyczko, to wybieram „Carpe diem” zamiast „Non omnis moriar”.

Chcę widzieć pozytywne strony, nawet w tych trudnych chwilach i uśmiechać się, gdy łzy cisną się do oczu. Mimo, że widzę przed sobą coraz większą pustkę, i toruję sobie drogę do szczęścia. Ja wiem, stawiam wiecznie jakieś bariery!

A TY Danusiu, moja Przyjaciółko jesteś i będziesz zawsze w moim sercu - dopóki żyję, i cokolwiek robię mam na myśli Ciebie …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Los …

Od wieków przygotowywało się dla Ciebie to, cokolwiek cię spotkać może. 

A splot przyczyn splótł się od wieków na Twe istnienie i jego przypadłości.

Marek Aureliusz, Rozmyślania

~Ashraful Arefin

Urodzić się

w boleści.

Z pierwszym gwałtownym oddechem

zachłysnąć się powietrzem

i krzyczeć

krzyczeć z bólu –

to pierwsze chwile życia.

Umierać

także w boleści.

Ostatnim

chciwym oddechem

nie móc już wciągnąć w płuca

jednego łyku powietrza

i milczeć z przerażenia

z bólu upokorzenia –

to chwile życia ostatnie.

Janina Brzostowska

Rodząc się, wszystko jest przed nami, ale Umieranie będzie końcem wszystkiego- to porażka życia!

Czy jest inny, lepszy wybór?

Ludzkie istnienie zawsze ustawia się wobec ciągłych wyborów, tych lepszych i tych gorszych… Nie uciekam przed porażką, ale serce raduje się gdy moje wybory były celne.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Skarga …

W rzeczywistości nie mamy innego wyboru, jak zaakceptować to, co zsyła nam przeznaczenie,

nawet jeśli jest to choroba, żałoba czy śmierć. (…)

Jedyna rzecz, nad którą naprawdę panujemy, to nasza reakcja na wydarzenia, które są dla nas przeznaczone.

– Guillaume Musso

~Mathieu  Chatrain

Połóż ręce na mym czole, gdzie są wszystkie ludzkie burze,

Walcz jak ptak

I zachowaj jak puste muszle

Szum wody spad.

Zamknij me oczy tak, jak teraz zamknięte i spokojne są,

Jak na snu dnie

I nie będą wiedzieć, kiedy nad miastem się przesuną

Księżyc i słońce.

Opowiedz mi o śmierci, o śnie, który tam prowadzi,

O wypoczynku wiecznym,

Gdzie nie wie się nic o miłości i nienawiści,

Ani o zadowoleniu smutnym.

Poza tym, tutaj jest noc, wokół wyrastają cienie,

Czuję, że błądzę w strachu;

- Ach, zostaw mą zgorzkniałą i skaczącą duszę,

Która rozprysła w twym sercu...

~ Anna de Noailles

~ tłum. Ryszard Mierzejewski

Tutaj jest noc, wokół wyrastają cienie, Czuję, że błądzę w strachu... Trzeci miesiąc choruję i nie widać końca... Zapewne strach nie jest moim sprzymierzeńcem - on potęguje moje czarne, złe myśli.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Samotność jest jak deszcz…

Najstraszniejsze jest, kiedy się jest samotnym we własnym wnętrzu

~Stanisław Jerzy Lec

~ Christina Nguyen

Samotność jest jak deszcz.

Z morza powstaje, aby spotkać zmierzch;

z równin niezmiernie szerokich, dalekich,

w rozległe niebo nieustannie wrasta.

Dopiero z nieba opada na miasta.

Mży nieuchwytnie w godzinach przedświtu,

kiedy ulice biegną witać ranek,

i kiedy ciała, nie znalazłszy nic,

od siebie odsuwają się rozczarowane;

i kiedy ludzie, co się nienawidzą,

spać muszą razem - bardziej jeszcze sami:

samotność płynie całymi rzekami.

~ Rainer Maria Rilke

~ tłum. Janina Brzostowska

Oj tak, doznałam w swoim życiu wszechogarniające uczucie samotności. Wdzierało się wszystkimi możliwymi drogami do mojego serca i odczuwałam nieuchwytną przepaść dzieląca mnie od innych ludzi.

Dzisiaj jest znacznie lepiej, ale w dalszym ciągu nie poszukuję kontaktów. Po prostu nie chcę przeżywać kolejny raz rozczarowania.

No cóż, chyba już tak zostanie i pójdę z Jurkiem przez życie w ciszy i samotności. Może tylko czasami zobaczymy pośpiesznie przemykających obok ludzi. Oni nie będą widzieli nas, a my tylko płynącą rzekę ludzi. I któż to wie, może równie samotnych?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Kimkolwiek jesteś ...

Klucz gęsi to bardzo piękne i głośne widowisko: To znak, że nastała jesień ...

~ Cathy Kovarik

Nie musisz być dobra.

Nie musisz iść na kolanach

sto mil przez pustynię, pokutując.

Wystarczy jeżeli pozwolisz zwierzątku twego ciała

kochać, co pokochało.

Mów mi o twojej rozpaczy, ja opowiem moją.

A tymczasem dalej trwa świat.

Dalej słońce i przezroczyste kamyki deszczu

suną przez krajobrazy,

nad łąki i głębokie drzewa,

nad góry i rzeki.

Znów dzikie gęsi, wysoko w czystym błękicie,

lecą z powrotem do domu.

Kimkolwiek jesteś, choćbyś była bardzo samotna,

świat ofiarowuje się twojej wyobraźni,

woła do ciebie jak dzikie gęsi, cierpko, pobudzająco,

coraz to oznajmiając, gdzie jest twoje miejsce

w rodzinie ziemskich rzeczy.

~ Mary Oliver[1]

Przełożył: ~ Czesław Miłosz

Każdy z nas jest jak dzika gęś lecąca na południe, do ciepłych miejsc...

Przez życie musimy lecieć na własnych skrzydłach. Podziękować za pomoc, ale nie możemy liczyć, że inni wiecznie będą za nas rozwiązywać problemy.

Zresztą nie wyobrażam sobie bycia bezużyteczną, żyjącą z wyciągniętą ręką, by inni kierowali moim życiem. Jednak smutno mi, bo nie mam z kim dzielić się swoimi troskami. Zatraciłam zdolność rozwijania skrzydeł, uważając, że już nic mi się od życia nie należy.

Pozostawić wszystkie problemy i wspiąć się ponad horyzont. Przetrawić to w samotności, a gdy podniosą się mgły powrócić do swoich spraw. I tak jak w życiu, czasem słońce, czasem deszcz … Ważne by pokonać własne słabości.

Siostrzyczko, powoli wychodzę z samego dna smutku ..., tak myślę.

Piękny wiersz Mary Oliver.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

______________________________

[1] Mary Oliver – amerykańska poetka i eseistka. W 1992 zdobyła National Book Award, a w 1984 roku zdobyła nagrodę Pulitzera za jej najbardziej znaną kolekcję wierszy American Primitive.

Sonet o miłości …

Jest coś niezwykle głębokiego w kontaktach z naturą. Jej obecność wpływa na nas łagodząco,

a kontakt z nią sprawia, że nasze zmartwienia i trudy stają się małe i nieważne.

~Richard Louv

~Daniel Gerhartz

Od bardzo dawna zna już ciebie ziemia,

jesteś tak zwięzła jak chleb albo drzewo,

bo ciałem jesteś, kiścią trwałej gleby,

masz ciężar drzewa, wagę złotych jabłek.

To, że istniejesz, wiem nie z lotu oczu

twych, które światłem wchodzą w rzecz jak w okno.

Tyś z gliny lepiona, wypalana w glinie

najlepszej, na palenisku ze zdumionej cegły.

Pierzchliwi są ludzie jak wiatr, mróz lub woda

i mgłą podszyci nikną w zmowie z czasem,

jakby już wcześniej byli garścią prochu zmarłych.

Ty padniesz za mną jak kamień do grobu

i tak przez miłość naszą nigdy nie spełnioną

żyć będziemy dalej razem, z nami ziemia.

~ Pablo Neruda[1]

~tłum. Krystyna Rodowska[2]

Jak pięknie Pablo Neruda pisze o miłości. Swoją ukochaną porównuje do natury „jesteś tak zwięzła jak chleb albo drzewo, bo ciałem jesteś, kiścią trwałej gleby, masz ciężar drzewa, wagę złotych jabłek”. Ta miłość jest trwała, i łączy głębokie uczucia z otaczającą naturą.

Ten wiersz, to również temperatura moich uczuć, skojarzeń, pragnień… Skłonił do refleksji.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

___________________________________

[1] Pablo Neruda

Poeta chilijski, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1971. Przeniknięta humanizmem twórczość Nerudy rozwijała się początkowo w kręgu tradycji modernistycznej (tomik Crepusculario, 1923, erotyki Veinte poemas de amor y una canción desesperada, 1924). W późniejszych zbiorach (Tentativa del hombre infinito, 1926, Residencia en la tierra, t. 1–2 1933-35) zaznaczyły się wpływy surrealizmu i odrębny styl poetycki Nerudy

[2] Krystyna Rodowska 

Poetka, tłumaczka, krytyczka literacka i eseistka. Od wielu lat współpracuje z „Literaturą na Świecie”, gdzie była redaktorem działu literatury hiszpańskojęzycznej. Jej wiersze tłumaczono m.in. na język francuski, czeski, hiszpański, litewski, szwedzki i włoski. Uczestniczyła w licznych międzynarodowych festiwalach literackich. Za książkę Na dole płomień, w górze płomień (1996) otrzymała wyróżnienie Fundacji Kultury. Laureatka kilku nagród, m.in. za tłumaczenia poezji latynoamerykańskiej.

Pieśń nocy o świcie...

Nadzieja to ta rzecz z piórami, która siada na duszy i śpiewa melodię bez słów; i nigdy nie przestaje śpiewać.

~ Emily Dickinson

~Zdzisław Beksiński

Wszystkie gwiazdy mnie porzucają.

I wiatry poranne mną wstrząsają.

Gdzie mnie przepędzają?

Dokąd mam biec bez końca,

Aż do zachodu słońca,

Aż do spełnienia się dnia?

Czy do górskiej kopalni,

Do sosen gałęzi,

Do ludzi, którzy są ślepi,

Do czoła, które

Po kolana jest schylone

I chorymi wspomnieniami zarażone?

~Alice Meynell

~tłum. Ryszard Mierzejewski

Siostrzyczko, przechodzę trudny dla mnie czas… Stoję bezradna wobec sił, które mnie przerosły.

Pragnę światełka w tunelu i tak bardzo wierzę, że jutro może być lepsze niż dzisiaj.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Dzień po dniu …

Często przedstawiano życie jako górę, na którą wchodzi się z jednej strony, a schodzi z drugiej; 

równie prawdziwe byłoby porównanie życia do alpejskiego szczytu o łysym i zwieńczonym lodem wierzchołku, z którego nie ma odwrotu. 

Zgodnie z tym obrazem podróżny zawsze wchodzi, ale już nie schodzi; wchodząc widzi przebytą przestrzeń, ścieżki na łagodniejszym stoku, 

które pominął i z żalem i bólem spogląda na miejsce, gdzie zaczął się błąkać.

~François-René de Chateaubriand

~George Redhawk

Droga życia jest kręta

często wymaga więcej

niż możesz dać

niektórzy wtedy

zostają w tyle

siadając na poboczu

weż swój plecak

popraw pas i powiedz sobie

„dam radę”

zacznij iść ostrożnie powoli

krok za krokiem

obejrzyj się do tyłu

znowu przeszedłeś

niezły kawałek

idź dalej

~Zbigniew Małecki

Kręta droga na szczyt góry, a każdy krok to moja chwila tu i teraz. Czasami oglądam się za siebie i widzę wiele ścieżek, wiele zwrotów akcji, i wcale nie jest oczywiste, która z nich poprowadzi mnie do TERAZ.

Tak więc, odciskam te swoje ślady na kolejnych ścieżkach życia. Dzień po dniu, dla każdej nowej chwili.

W młodości przyszłość jawiła się bardzo atrakcyjnie- pełna możliwości, alternatywnych wydarzeń. W tej chwili, to walka z przeciwnościami, ułomnościami zdrowotnymi …

No cóż …, spokój i rozwaga może przyniesie mi pożytek? Któż to wie, pewności nie ma!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Róża . . .

Corpus dormitat anima observat

HK animacja

Gdzież nasza róża,

Pytam was bracia?

Zwiędła nam róża,

Dziecko to ranka.

Tylko nie mówcie:

Tak młodość więdnie!

Tylko nie mówcie:

Tak życie biegnie!

Powiedzcie kwiatku:

Przebacz, żałuję!

Wskażcie gdzie lilia

Nas oczekuje.

~ Aleksander Puszkin

Tyle rzeczy nie zdążyłam Ci powiedzieć Siostrzyczko ... Dziękuję, za to, że Świat z Tobą miał sens....

Ta piękna róża jest dla Ciebie Danusiu...

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Są chwile …

Samotność jest jak ogród, w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć

~ William Shakespeare

~Birgitta Bachmann

Jedna samotność w środku,

a druga samotność na zewnątrz.

Są chwile,

gdy obie samotności

nie mogą się zetknąć.

Człowiek pozostaje wtedy pośrodku

jak drzwi

nieoczekiwanie otwarte.

Jedna samotność w środku.

Druga samotność na zewnątrz.

A drzwi dudnią od uderzeń.

Największa samotność

jest w drzwiach.

~ Roberto Juarroz

~tłum. Marta Eloy Cichocka

Z tą samotnością to dziwna jest sprawa. Raz jej potrzebujemy by posłuchać własnych myśli, innym razem poszukujemy stałego kontaktu z innymi. Gdy już jesteśmy wszyscy razem zaczyna się utyskiwanie, że nie mamy przestrzeni tylko dla siebie.

Myśl, że człowiek jest z gruntu samotny to chyba prawda- w chwili narodzin, śmierci i swoich myśli.

Nie jestem sama i samotna gdy w trudnych chwilach jestem z Jurkiem, ale tak po chwili odczuwam ból duszy- ona zawsze jest samotna. Nie ma zespolenia się duszy z duszą- jest to niemożliwe.

Mojej samotności nie odbieram jako porażki, czuję się dobrze we własnym towarzystwie i towarzystwie mojego męża. U nas jest cisza, spokój i tego właśnie potrzebuję.

Wiele lat żyłam dla innych. Przyszedł czas i dokonałam wyboru. Wycofałam się z życia wzajemnej adoracji. Staram się budować jeszcze lepsze otoczenie, wykorzystując dobre i złe doświadczenia. Wyciągam wnioski i wierzę, że wszystkie doświadczenia życiowe były po coś. Niczego nie żałuję!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Otaczająca mgła…

Nie tracąc nadziei trzeba powoli rozplątywać zasupłane nitki. Choćby sprawa wyglądała beznadziejnie, 

zawsze gdzieś znajdzie się jakiś luźny koniec. Gdy wokół jest ciemno, 

pozostaje tylko spokojne czekanie, aż oczy przywykną do mroku.

~Haruki Murakami

~Davide Cambria [1]

U kresu moich lat

otacza mnie uparta, świetlista mgła, która

sprowadza rzeczy do rzeczy,

Nie mając ani formy, ani koloru. Prawie do pomysłu.

Ogromna żywiołowa noc i dzień,

pełne ludzi, to ta mgła

wątpliwego światła, która wiernie nie schodzi

i która czeka na mnie o świcie. Chciałbym

kiedyś zobaczyć twarz. Nie znam

niezbadanej encyklopedii, przyjemności

z książek, które moja ręka rozpoznaje,

wzniosłych ptaków i złotych księżyców.

Innym pozostawiony jest wszechświat;

Do mego zmierzchu, nawyk wierszowania.

~ Jorge Luis Borges

~Tłum.: John W. Sutherland

Z tymi fizycznymi problemami każdego dnia boryka się moja Mama. Jaskra, w krótkim czasie zrobiła ogromne spustoszenie. Już nigdy nie wykona czynności, które robiła całkiem nieźle we wcześniejszym okresie życia. Zdaję sobie sprawę, że w wielu sprawach czuje się bezbronna, zagrożona na różne sposoby.

Jesteśmy przy niej i z nią… Staram się, ale nie jestem już w stanie namówić Mamę do wyjścia z ram własnego pokoju, dla niej bezpiecznej strefy. Nie chce jeszcze raz zmierzyć się z „obcym” dla niej światem.

Pragnę Danusiu by nasza Mama wciąż była silną kobietą…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

_________________________________

[1] Davide Cambria jest włoskim malarzem. Mimo, że ma dyplom z architektury, jego pasja przerosła jego wiedzę i dzięki samokształceniu obecnie robi to, na co ma ochotę. "Twarz opiera się opętaniu, opiera się moim mocom. W swojej epifanii, w wyrazie, to, co zmysłowe, wciąż uchwytne, zamienia się w całkowity opór wobec chwytania. Ta mutacja może nastąpić tylko poprzez otwarcie nowego wymiaru. Jego styl przypomina styl Paula Wrighta czy Andrew Salgado.,

Tylko ci są z nami...

To nie brak miłości, ale brak przyjaźni sprawia, że małżeństwa są nieszczęśliwe.

~Friedrich Nietzsche

~Langley Tolbert

Tylko ci są z nami

których prawdziwie kochamy.

Nikt więcej.

Nigdy

nikt więcej.

Wszyscy inni są obok.

Chociażby nawet blisko

i choćby ręce grzali

nocą

przy wspólnym ognisku.

Nie może ludzi zbliżyć

dłoń sama

ani pierścień.

A tylko to co łączy

daje

czasami

szczęście.

~Janina Brzostowska

Dokładnie tak jest- Tylko ci są z nami których prawdziwie kochamy… Miłość trzeba pielęgnować każdego dnia, to muszą być świadome relacje szacunku i zrozumienia. To nasze wspólne zmagania, dzielenie się szczęściem i realizowanie wspólnych celów. Tym celem jest nasz wspólny, szczęśliwy, bezpieczny dom.

Mój Kochany, to już 46 lat ...

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu! 

Spojrzenie skierowane do wewnątrz …

Stajemy się rzeczywistością. Co było - minęło, co będzie - jeszcze nie nadeszło, a tylko to, co jest, istnieje naprawdę.

Tylko teraz jest nasze życie, to jedyna chwila, w której możemy działać, myśleć, czuć.

~ Wisława Szymborska

~ Daniel Gerhartz

Czasami podróż zwraca się do wewnątrz

i odnajduje tam wszystkie podróże

które zarysowała przeszłość

także te do których nigdy nie doszło.

A wtedy odkrywamy że jakaś inna podróż

na którą złożyły się kroki wszystkich innych dojrzewała w nas

potajemnie a teraz nas wciąga i zabiera tam gdzie nigdy się nie

wybieraliśmy.

Podróże spełnione i podróże niespełnione są tylko pretekstem i

matrycą dla podróży co nie zna zmęczenia i chwili przybycia i

wymyśla wciąż dla siebie wędrowca a także trasę i metę.

~ Roberto Juarroz

Takie podróże w głąb siebie robię coraz częściej, a zwłaszcza w chwilach zwątpienia, gdy jest mi źle, gdy brakuje energii i czuję pustkę. Dźwigam już wiele lat emocjonalny ciężar, ale wiem że uczyniłam tyle, ile mogłam, by być z Tobą Siostrzyczko w najtrudniejszych chwilach Twojego życia.

Cieszy mnie jedna rzecz- wciąż mam tę samą dobrą duszę. Mimo, że wiele rzeczy na zewnątrz ulega niekorzystnym zmianom. Pragnę by przyszłość była drogą bez udręki i niepokojów. Czy oczekuję zbyt wiele …?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu! 

Teraźniejszość…

Żyj chwilą obecną, wspominaj przeszłość i nie lękaj się przyszłości, ta bowiem jeszcze nie istnieje 

i nigdy nie będzie istnieć. Jest tylko teraz.

~Christopher Paolini

~George Redhawk

Zatopić się w dniu dzisiejszym

Nie czekać, – bo nie ma na co

Wszystko, co chcesz już masz

Tylko zauważ to

Zajrzyj do środka siebie,

Siebie samego

I zaakceptuj tego, kogo tam spotkasz

Zaakceptuj wszystko,

Wszystkie twoje braki i zalety

Doskonałością jesteś sam w sobie

Jeśli zaakceptujesz, jeśli przyjmiesz

Siebie samego

Przyjcie uspokojenie, przyjdzie wybawienie

A później radość życia.

Radość z teraźniejszości – i nowego odkrycia.

~Edyta Zawistowska

Nie stać mnie już na oglądanie się za siebie. Liczy się Tu i Teraz. Ważna jest każda upływająca minuta.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu! 

Niespokojne pragnienie …

Zaraz na początku życia ktoś powinien nam powiedzieć, że umieramy. Może wtedy żylibyśmy pełnią życia

 w każdej minucie każdego dnia. Działaj! Kiedy poczujesz, że chcesz coś zrobić, rób to od razu, teraz!

 Dni, które przyjdą, są policzone.

~ Michael Landon

                   ~George Redhawk

Tu jest jeszcze lato, ciepło, światło,

Odrodzenie roślin, proste i spokojne,

Żywe poranki, ciepłe noce, dni powolne,

A radość i udrękę do duszy dodano.

Tu jest czas marzeń i słodkiego szaleństwa,

Gdzie serce pijanym dniem pachnie,

A smutek wpisany jest w codzienną nadzieję,

Nagłe narodziny i rozkwit dobrego życia.

W kwitnącym powietrzu serca unoszą się i baraszkują.

- Serce moje, czy oczekujesz teraz upalnych dni,

Czy to jest jasne obudzenie zdumionych dzieci,

Które się rozglądają, unoszą, rozkładają ręce i śmieją?

Czy to jest naiwny wzlot i marzenia skaczące,

Pełne swych uniesień i dręczących szoków,

Czy smak minionych i łaskawych czasów,

Gdy dusza bez wysiłku czuła rosnącą energię?

Ach! Serce moje, nie będziesz już mieć innej dobroci,

Żadnej nadziei na Miłość i gry, w których uczestniczysz,

A przecież wiesz, że zło, jakie ze sobą przynosisz,

Ten bóg w pełni poirytowany, do walki prowadzi...

~Anna de Noailles

~ tłum. Ryszard Mierzejewski

Każdy dzień, to ciężka praca. Na końcu dowiemy się, czy nasze wybory były satysfakcjonujące. Staram się by nigdy niczego nie żałować.

W ciszy łatwiej duszy odnaleźć drogę, a to, co ulotne i pozorne, staje się kryształowo czyste.

~Mahatma Gandhi

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

A może by tak …

Bo smutek rodzi się zawsze z czasu, który upływa, a nie zostawia owocu. 

Jest smutkiem uciekających dni albo zgubionej bransolety: czasu zbłąkanego, albo smutkiem po śmierci brata, 

to jest czasem, który jest już nieprzydatny.

~Antoine de Saint-Exupéry

~ Dorina Costras

A może by tak razem

wyruszyć w podróż

pełną przygód, niespodzianek?

A może by tak spotkać

Siebie, Ciebie, Innych

na dróg życia zakręcie?

A może by tak życia

cząstkę oddać bez wahania

miłości obok przytulonej?

A może sens istnienia

odnaleźć tuż obok,

w niewinnym spojrzeniu?

A może by tak w Nas

spotkać przyjaciół

w sercu porami roku wypełnionym?

A może splątać niewinność dotyku

z uniesieniem miłości,

dać nadzieję nowemu życiu?

A może…

~Amelia Krawczyk-Bocian

To są moje myśli, uczucia, pragnienia. Wrócić do tego, co tak bardzo kochałam z Jurkiem- podróże i spotkać się ponownie na dróg życia zakręcie… Odbyć nostalgiczną podróż do czasów młodości, czasów, które już niestety nie powrócą, ale przeżyć choć namiastkę naszych wypraw.

Tak..., zżyłam się ze swoją samotnością, wspomnieniami, ale jeszcze nie czas na wspomnienia, co było kiedyś. Muszę żyć TU i TERAZ.

Czy kolejny raz stanie mi coś na drodze do spełnienia, do przeżywania życia według własnego scenariusza?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu! 

Cisza, która pozostaje między słowami...

Kiedy człowiek traci ostatnią iskierkę nadziei, która prowadzi go przez życie, coś w nim umiera. 

Umiera w nim ta cząstka duszy, która odpowiada za cały jego optymizm, poczucie szczęścia i spełnienia. 

Pozostaje tylko pustka. Pustka, która zżera go od środka utrudniając oddychanie.

~Enigma_girl

~ Julia Cavalieri

Cisza, która pozostaje między dwoma słowami,

nie jest tą samą ciszą, która otacza głowę, gdy upada, ani nie jest tą,

która stempluje obecność drzewa,

gdy popołudniowy ogień wiatru gaśnie.

Tak jak każdy głos ma barwę i wysokość,

każda cisza ma rejestr i głębię.

Milczenie jednego człowieka różni się od milczenia drugiego

i nie jest tym samym, co milczenie imienia, co milczenie innego imienia.

Istnieje alfabet milczenia,

ale nie nauczono nas go literować.

Jednak czytanie ciszy jest jedynym trwałym,

być może bardziej niż czytelnik. 

~ Roberto Juarroz

No tak, jest czas milczenia i czas mówienia. Bezsprzecznie słowa mają sens wtedy, gdy stają się podstawą rzeczowego dialogu, i wewnętrznie nas wzbogacając. Jednak tylko w ciszy jestem w stanie odczytać pełnię znaczeń. Jestem na etapie ciszy i w niej znajduję całe bogactwo niebanalnych słów. Nie widzę już potrzeby wsłuchiwania się w jej fałszywe nuty.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!