Pokolenia…

Cykl pokoleniowy.

Wprawdzie inne były: muzyka, filmy, język czy moda, ale zmiany dotyczyły zewnętrzności.

Pod workowatymi spodniami i fryzurami, podkreślającymi tożsamość nastoletnich właścicieli

kryły się te same co zawsze lęki, potrzeby i kompleksy.

Harlan Coben, Błękitna krew

~George Redhawk

My z drugiej połowy XX wieku

rozbijający atomy

zdobywcy księżyca

wstydzimy się

miękkich gestów

czułych spojrzeń

ciepłych uśmiechów

Kiedy cierpimy

wykrzywiamy lekceważąco wargi

Kiedy przychodzi miłość

wzruszamy pogardliwie ramionami

Silni cyniczni

z ironicznie zmrużonymi oczami

Dopiero późną nocą

przy szczelnie zasłoniętych oknach

gryziemy z bólu ręce umieramy z miłości

~Hillar Małgorzata

Pokoleniowa burza była, jest i będzie. Jedno pokolenie wygasa by nowa generacja rozkwitła w pełnej krasie. Uważam jednak, że każde pokolenie jest do siebie podobne. Ważne by umieć dostrzec potrzeby i rozmawiać z ludźmi w każdym wieku.

Jestem chyba ostatnim pokoleniem, dla którego podstawową formą komunikacji był kontakt face to face. Dzisiejsze pokolenie funkcjonuje w zupełnie innej kulturze komunikowania. Czas ani odległość nie stanowią dla młodego pokolenia żadnej bariery. Internet, social media, błyskawiczne reakcje na zmiany- to ich życie. I nie ukrywam, że z ogromną ciekawością spoglądam na ich racjonalne podejście do życia, otwartość, mobilność i twórcze pomysły.

Tylko, czy aby nie za dynamicznie pędzi ten świat? Bez skupiania się na człowieku… Wszystkim dużo miłości …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Nieskończoność czasu …

 

~George Redhawk [1]

 

Zobaczyć świat w ziarenku piasku

Niebiosa w jednym kwiecie z lasu

W ściśniętej dłoni zamknąć bezmiar

W godzinie — nieskończoność czasu.

~ William Blake

Wspaniałe i porażające swą genialnością słowa Williama Blake'a, angielskiego poety, malarza i rytownika, artysty i mistyka, antymonarchisty, przeciwnika oficjalnego Kościoła, „heretyka” i dysydenta- człowieka skłóconego ze swoją epoką…

Każdy rozumny człowiek musi zgodzić się z tym przesłaniem, by za chwilę stwierdzić jak bardzo jest nierealne. Nigdy nie uda się tego dokonać, zawsze pozostanie marzeniem, snem. Jesteśmy śmiertelni, a wobec nieskończoności czasu, nasze istnienie jest śmiesznie krótkie. Chcemy w tym chwilowym (krótkim) istnieniu poznać świat, zgłębić sens istnienia, nasycić się światem, lasem, niebiosami, zrozumieć nieskończoność; koniecznie chcemy by coś po nas zostało, by ziściło się „Non omnis moriar” („Nie wszystek umrę”). Im bardziej pragniemy, tym rzeczywistość (a może Bóg) płata nam okrutny żart – zamiast bezmiaru w ściśniętej dłoni, mamy okruchy dnia.

Próbuję Danusiu zbliżyć się do filozoficznych wizji ekscentrycznego Blake’a. Jego fascynacji sprawami ostatecznymi, balansującego pomiędzy stanami: Niebem a Piekłem, który za pomocą heretyckich wizji oraz genialnych przysłów stworzył obrazy życia i śmierci człowieka. Jestem zafascynowana jego plastycznym językiem, często opierającym się na wzajemnych przeciwieństwach: „Głupiec i mędrzec nie widzą tego samego drzewa”, „Obaj czytamy biblię noc i dzień, lecz gdzie ty czytasz czerń, ja czytam biel”, „Kto od­wagą słaby, ten moc­ny chytrością ”, „Wszelkie uogólnienia cechują idiotów”, „Droga przesady wiedzie do pałacu mądrości”, „Postęp prostuje drogi, ale drogi kręte bez Postępu są drogami Geniuszu”… I pomyśleć, że te słowa były heretyckie …

Może w tym Blake’a sposobie postrzegania wszechświata jest jakieś szaleństwo, ale trudno przejść obojętnie, i już wiele kontrowersyjnych jego wizji są mi bliskie. I pomyśleć, człowiek żyjący w osiemnastym wieku miał tak odważny i nowoczesny sposób myślenia, że dzisiaj w XXI wieku nadal zaskakuje. A są europejskie społeczeństwa, które nie stać na tak nowoczesny sposób myślenia. No cóż wolę być heretyczką.

Danusiu był czas, że wymieniałyśmy się myślami, dyskutowałyśmy. Jurek chętnie uczestniczył w naszych babskich rozważaniach. Teraz pozostał mi tylko Jurek, ale sama wiesz, że temperatura rozmów miała znacznie czerwieńszy odcień, a ile przy tym było śmiechu..

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

______________________

[1] George Redhawk tworzy niesamowicie piękne gify, mimo że jest niewidomy. Z pomocą oprogramowania komputerowego projektant wykorzystuje sztukę tworzenia gifów, aby pokazać innym, jak postrzega świat jako człowieka, który nagle stracił wzrok. „To artystyczny wyraz zamieszania, przez które przechodzę po utracie wzroku” – powiedział Redhawk w wywiadzie dla The Creators Project . „Do mózgu jest wysyłanych za mało danych, a mózg próbuje wypełnić puste pola fałszywymi informacjami, więc nie możesz ufać temu, co mówią twoje oczy lub mózg”. Rezultatem jest imponująca kolekcja poruszającej sztuki, zatytułowana The World Through My Eyes .

Oznaki wiosny …

~ Jaroslaw Blaminsky

Już w po­wie­trzu wio­snę sły­szę…

Czy ty też?

Ser­ce pa­trzy w me za­ci­sze…

Czy ty wiesz?

Świat wio­śnie­je, w słoń­cu cały,

W świ­tach zórz…

Wró­ble się roz­świer­go­ta­ły:

„Cóż, czy już?”

Wio­sna… Kwia­ty mam i słoń­ce…

Czy ty też?

A w oczach mam łzy go­rą­ce…

Czy ty wiesz?

~Julian Tuwim

Po zimie świat budzi się do życia, a najlepszą zapowiedzią nadchodzącej wiosny jest niezwykle urodziwy krokus. Czar krokusów rozjaśni każdą budzącą się do życia polanę, rabatę przydomowego ogródka.

No cóż, wiosna będzie dla mnie zawsze najpiękniejszą porą roku. Wszystko wokół budzi się do życia i otoczenie jest piękniejsze, i dni są coraz dłuższe, i więcej słońca wokół nas. Nawet uśmiecham się częściej, i wybiorę się dzisiaj na długi spacer by poczuć zapach i odgłosy nadchodzącej wiosny.

Danusiu, pamiętam z dzieciństwa rodzinne spacery do parku i tę paletę przecudnych barw dziko rosnących krokusów…

Najpiękniejszy bukiet krokusów dla Ciebie Siostrzyczko w rocznicę Twoich urodzin …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Cisza i pamięć. 11 długich lat bez Ciebie …

Tylko człowiek, który kochał, umiera jak człowiek

~Antoine de Saint-Exupéry

~Najpiękniejszy bukiet Mary Aslin[1] dla Ciebie Siostrzyczko

…Tym co pozostają tutaj z garbem bólu,

Jedyną pociechą jest cisza i pamięć...

Oszczędźmy im cierni pytań i rad,

Bo oni są mrokiem okryci w środku dnia,

i Wciąż wpatrzeni w bliznę ziemi nad grobem...

~Małgorzata Tuora

Zniknęłaś mi z oczu na wieczne sny. Zostawiłaś mi smutek i łzy. Nigdy i nikt nie zabierze mi wspomnień o Tobie Danusiu. Mam je głęboko w sercu. Gdzie ja, tam TY. Zawsze razem. Kocham Cię Siostrzyczko.

Już jedenaście lat jesteś moim Aniołem

Są pożegnania na które nigdy nie będziemy gotowi, są słowa, które zawsze będą wywoływać morza łez i są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień ... Siostrzyczko spoczywaj w pokoju.

Dotkliwa blizna jest we mnie- już 11 lat. Dokuczliwa, wyraźna, odbierająca mi siły, zdrowie.

Po złych doświadczeniach …, boję się o Jurka, naszą Mamę i w końcu o siebie. Pragnę podnieść głowę, by uczynić życie szczęśliwszym, ale nie mam odwagi. Strach mnie paraliżuje … Proszę chroń nas Danusiu!

 

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

___________________________

[1]- Mary Aslin - Rysuję i maluję żywy model i studiuję anatomię postaci. Nieustannie maluję martwą naturę z życia, a szczególnie lubię malować zarówno postać, jak i martwą naturę "w plenerze". Odwołuję się do sztuki Mistrzów - zarówno historycznej, jak i współczesnej - i odwiedziłem wiele światowych muzeów sztuki. Świat przyrody – jego światło, piękno i opowiadane historie – jest sceną. Jestem publicznością. Przy sztalugach biję brawo.

Tęsknię …

 Słowo siostra przywołuje na myśl ideał połączenia i wsparcia.

– Deborah Tannen

~Vickie Wade

Tyle lat szłyśmy ramię w ramię

Rozlewały się przed nami rumiankowe pola gwarne

Rozcierałyśmy maków koszyczki dojrzałe, czarne

Rozsłuchane w ptasiego radia odgłosów gamie

Dawno to było, postarzały się nam tamte czasy

Opadłe jak pożółkłe liście jesienne

Błyskają mi w głowie wspomnienia promienne

Złośliwości niezgrabne, grzybowe lasy

Łomot kół konnego wozu

Wesołe zabawy do późna i cuda na patyku

Lata maleńkości, biegnącego czasu poczucia zaniku

Śniegowe olbrzymy i policzki czerwone od mrozu

Pamiętasz te chwile nasze dziecinne?

W skarpetach i za pazuchą je wciąż chowam zwinnie

Bo tęsknie za Tobą, a jesteś daleko

Gdzieś aż za stumilowym lasem i za nie wiem którą rzeką 

~Lusia2608

 

Tak Danusiu, tęsknie za Tobą, a jesteś daleko.

Gdzieś aż za stumilowym lasem i za nie wiem którą rzeką …, i wciąż spoglądam w niebo, i szukam tam Ciebie Siostrzyczko…

Czy Twoje córki również będą Przyjaciółkami na dobre i złe? Przecież mieć rodzeństwo, to cudowna sprawa i ta świadomość, że jest bratnia dusza.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Gwiazda śnieżna …

Żadna noc nie może być aż tak czarna, żeby nigdzie nie można było odszukać choć jednej gwiazdy. Pustynia też nie może być aż tak beznadziejna, żeby nie można było odkryć oazy. Pogódź się z życiem, takim jakie ono jest. Zawsze gdzieś czeka jakaś mała radość. Istnieją kwiaty, które kwitną nawet w zimie.

~ Phil Bosmans

~ Markus Nimtz [1]

I czemuż Ten, co śnieg stworzył i gwiazdy lepi z niego,

architekt snów i diamentów, w warsztatach swoich niebieskich

nie zrobi z mojego życia gwiazdy zamiast śniegu,

zdobiąc ją równie misternie w ostrza, gałązki i kreski?

Stałabym w środku tak cicho, jak gdyby mnie już nie było,

patrząc, jak się wkoło mnie dowcipna prześliczność zgęszcza,

a w każdym kancie tej gwiazdy me serce by głośno biło -

i drżałoby każde ostrze ściągając pioruny szczęścia,

aż On by sam się zadziwił żyjącej gwieździe szczęścia...

- M. Pawlikowska-Jasnorzewska

Wystarczy unieść głowę, zobaczyć, co dzieje się wokół i poddać się zimowej magii. Puszysty śnieg przykryje wszelkie szarości i niedoskonałości. Choć na chwilę zrobi się zniewalająco i jakoś jaśniej w sercu, a wspomnienia beztroskiego dzieciństwa, szczerego śmiechu pozostaną synonimem szczęścia i rodzinnej magii. No cóż, to jednak już bezpowrotnie minęło …, ale wciąż szukam, nawet najmniejszych oznak radości, by na twarzy pojawił się uśmiech.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

__________________________________

[1] Markus Nimtz- Szwedzki krajobraz zimowy- Materiał: Płótno/Akryl- 2010 Hamburg

Tajemny mur …

Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają, jak latać.

~Antoine de Saint-Exupéry

~Piotr Jakubczak

Tajemny mur w zbliżeniu ludzkim bywa,

Namiętność nie pokona go ni miłość –

Choćbyś do warg w palącej ciszy przywarł,

Choćby z pragnienia serce ci krwawiło.

Ni przyjaźń mocy tych nie zdoła przemóc,

Ni czas, co wzniosłe szczęście opromienia,

Gdy obca sercu swobodnemu

Leniwa rozkosz ukojenia.

Szaleni ci, co dążą do niej,

Kto posiadł ją – goryczą się napoił…

Rozumiesz teraz, czemu pod twą dłonią –

Tak czułą – milczy serce moje.

~Anna Achmatowa

~Tłum. Zygmunt Braude

Piękny wiersz Achmatowej …

Miałam Przyjaciółkę- Siostrę. Wszystkie relacje są zapisane głęboko w moim sercu. Dzisiaj chętnie sięgam do wspomnień, bo one łączą nas niewidzialną nicią. Dodają siły, wywołują uśmiech, a ból znika jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!