Wega …

Kiedy sięgasz po gwiazdy, sięgasz po najdalszą rzecz na świecie. Kiedy sięgasz głęboko w siebie, jest to, to samo, 

ale w przeciwnym kierunku. Jeśli sięgniesz w obu kierunkach, obejmiesz wszechświat

~ Vera Nazarianin

~jr-korpa

Wega

Gwiazda w konstelacji Lutni.

Powiedziałam: to moja gwiazda…

Miałam wtedy szesnaście lat.

Wega

świeci latem

u szczytu nocy.

A ja stoję na dnie otchłani.

Na dnie smutku.

Na dnie zwątpienia.

Dobroć ludzka? - bańka mydlana.

Mądrość ludzka? – nie opieraj się na niej.

I być może zawiedzie wszystko –

kwiat jedynie,

i drzewo,

i noc pełna gwiazd

zostanie.

~Janina Brzostowska

Zaraz po zachodzie Słońca wystarczy podnieś głowę i spojrzeć na Wegę. Najjaśniejszą z gwiazd na nocnym niebie w konstelacji Lutni. Jeżeli warunki atmosferyczne pozwolą wspólnie z kochaną osobą poszukajmy wzrokiem cudną Wegę.

Do wigilijnej kolacji zasiądę pełna nadziei i wiary, że kolejne dni, miesiące będą dla nas wyjątkowe. Zdaję sobie sprawę, że na wiele rzeczy nie mam już wpływu. Pokorna jestem i nie buntuję się przeciwko temu, co niesie los. Nie chcę wywoływać w sobie żalu, złości…, ale też nie spodziewam się, że światełko głęboko we mnie zapali się w młodzieńczym zachwycie. Zdaję się na łaskawy los.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Równowaga …

Zrozum, żaden czyn nie jest aktem samym w sobie (...). Kiedy podnosisz kamień i rzucasz nim, trafiając lub chybiając celu, nie jest to koniec całej historii. Gdy podnosisz kamień, ziemia staje się lżejsza, a twoja dłoń cięższa. Kiedy nim ciśniesz, gwiazdy reagują w swym biegu. W miejscu upadku zmienia się wszechświat. Na równowagę całości składają się pojedyncze zdarzenia.

 ~Ursula K. Le Guin, Najdalszy brzeg

~ Photoshop Manipulacja Tutorial Surrealizm od Rafy Alfazri[1]

Ile jeszcze mówić będziesz

o kłopotach, troskach życia?

Ile jeszcze skamleć będziesz,

że nie warto prosić, wołać?

Ile jeszcze chwil straconych

bezczynnością życia twego?

Ile jeszcze myśli próżnych,

co prowadzą w otchłań ciemną?

Wejdź na wzgórze, tuż przed tobą

podnieś oczy ku górze w zachwycie!

Odrzuć smutki, myśli przednie,

uśmiech skieruj w słońca promień!

Porozmawiaj sam ze sobą,

wyraź słowem marzeń potok.

W prostych słowa uchwyć siebie,

równowagę życiu dodaj!

~Amelia Krawczyk-Bocian

Tak, zdecydowanie za dużo zamartwiania się i utyskiwania. Trzeba wziąć się w garść i spojrzeć na świat i otoczenie z innej perspektywy,

i

[…] uchwyć siebie, równowagę życiu dodaj!

Pozostają jeszcze napływające emocje, napięcia niepokoju. Siostrzyczko, muszę sobie z nimi radzić. W takich chwilach, natychmiast zmieniam swoje miejsce położenia i myśli skupiam na nowej czynności. Wszystko jest dobre by powrócić do równowagi- umysłu Yang i duchowości Yin.

Zamiast prowadzić niekończącą się walkę myślową, uciekam od tego, co było. Przecież tego już nie ma, i staram nie zamartwiać się tym, co będzie. Przecież nie wiem, co się wydarzy. Żyję teraźniejszością, żyję własnym życiem z życzliwym dialogiem między sercem a umysłem.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

__________________

[1] Surrealistyczne zdjęcie jest w zasadzie pokazem bogatej wyobraźni projektanta na tematy, które następnie wstrzykują się w prawdziwe obrazy. Większość z tych surrealistycznych zdjęć jest urzekająca, czy to przyjemne, czy nie, ponieważ nie jest to to, czego doświadczamy w naszym codziennym życiu, dlatego jest to poza normą.

Nie chodzi o rozmowę...

Umieć milczeć to prawie tyle, co zachować siebie na własność.

~Rainer Maria Rilke

~Małgorzata Kosiec

Nie chodzi o mówienie ani

o milczenie:

chodzi o otwarcie czegoś

między słowem a ciszą.

Być może, gdy wszystko się wydarzy,

łącznie ze słowem i ciszą,

obszar ten pozostanie otwarty

jako nadzieja wstecz.

I być może ten odwrócony

znak będzie sygnałem alarmowym

dla tego nieograniczonego

mutyzmu, w którym namacalnie toniemy.

~Roberto Juarroz

W opozycji do mówienia nie stoi milczenie, ale czasami tak mam, i milczenie staje się moim buntem, sprzeciwem, niemym krzykiem. Uciekam od bezproduktywnego gadania, wycofuję się do własnego świata i własnych przemyśleń. Jeżeli mam coś sensownego do powiedzenia, zabieram głos.

Jednak długo i w pewnych sytuacjach nie byłam w stanie poruszyć/ wykrzyczeć nękających mnie wątpliwości. Uznałam, że niczego nie zmienię i już niczego nikogo nie nauczę.

Może to wewnętrzna rezygnacja z dochodzenia do istoty sprawy? A może to lęk i podświadomie chronię siebie? Przecież moja wybiórczość dotyczy tylko niektórych spraw, i Ty Danusiu o tym wiesz!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Niech się rozpłynie …

Jeżeli pragniemy porozumienia z innymi, musimy zdawać sobie sprawę, że różnimy się od siebie pod względem 

sposobu postrzegania świata i niech ta prawda będzie wskazówką przy wszelkich kontaktach z ludźmi. 

~Anthony Robbins

~Kinografie Andrew & Carissa Gallo [1]

Poniosę w gór milczenie,

w ciszę słonecznych hal

mą krzywdę bezlitosną,

mój bezgraniczny żal.

I niech się tam rozpłynie

wśród kryształowych ech

goryczy i niewiary

zły, przemądrzały śmiech.

~Anna Zahorska

Zdaję sobie sprawę, że jakość mojego życia sprowadza się do jakości związków z innymi ludźmi. Tylko z małym wyjątkiem, gdy ja wybieram ludzi, z którymi chcę utrzymywać kontakt- wówczas wszystko jest OK. Jednak nie zawsze to ja wybieram, i tu zaczyna się kłopot. Absolutnie nie mam problemów z nawiązywaniem relacji- lubię rozmawiać, prowadzić dyskusję.

Muszę nabrać tylko większego dystansu do tego, z czym się nie zgadzam…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

__________________

[1] Andrew i Carissa Gallo wykorzystali szorstką i wietrzną scenerię Islandii, aby stworzyć serię ruchomych obrazów. Kinografie przedstawiają upiorne występy miejsc pośród malowniczego piękna samotnej krainy.

Mój oddech …

Rodzina jest dla człowieka niczym płótno dla artysty. Przelewamy na nie nasze najwspanialsze marzenia. Kreślimy je często w sposób niedoskonały i nieudolny, ale wszyscy jesteśmy przecież zaledwie amatorami w sztuce życia. Jeśli jednak nie skupiamy się na roztrząsaniu własnych pomyłek, z czasem powstają w ten sposób prawdziwe arcydzieła. Z czasem uczymy się także, że to nie piękno końcowego efektu godne jest najwyższej pochwały, lecz wysiłek, jaki wkłada się w jego malowanie.

~Richard Paul Evans

~ Jacci McGhee ft Keith Sweat 

W moich głębokich snach

ziemia płacze

krwią

Gwiazdy uśmiechają się

do moich oczu

Przychodzą ludzie

z wielobarwnymi pytaniami

Idźcie do Sokratesa

odpowiadam

Przeszłość

mnie wymyśliła

ja odziedziczyłam

przyszłość

Mój oddech nazywa się

TERAZ

~Rose Ausländer

~Tłum. Ryszard Wojnakowski

Niewątpliwie jestem pomysłem własnych rodziców i otrzymałam od nich cały wachlarz genetycznych podobieństw. Zaopatrzona w silne geny, buduję własną Przyszłość. Nie szukam winnych moich niepowodzeń i przede wszystkim nie obwiniam przodków za własne ułomności. A wszystko, co mnie spotyka w życiu , to splot moich decyzji, odrobiny szczęścia i zaparcia w dążeniu do celu.

Tak, zdecydowanie w tej chwili mój oddech nazywa się Tu i Teraz. Już nic nie odkładam na później …

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

___________________

Rose Ausländer - poetka liryczna, pochodząca z Bukowiny,  Przy poparciu niemieckojęzycznego autora Alfreda Margul-Sperbera w 1939 roku ukazał się tom poezji Der Regenbogen (Tęcza), ceniony przez krytykę, lecz niemający powodzenia wśród czytelników.

Letarg …

Sposoby gubienia drogi bywają rozmaite, ale człowiek, który zabłądził,

zawsze czuje to samo: paraliż, gniew, letarg, rozpacz. 

~Yann Martel

~Mara Light

Szarość, mglistość przepełniona

dniem zwyczajnym, prostym, zwykłym,

siedzi człowiek w kąt wtulony,

zagubiony w codzienności.

Sennym okiem życie tłoczy,

przepełniony zgrozą innych,

lęk mu towarzyszy skrycie,

nie pozwala wyjść z ciemności.

Cudu życia oczekując,

rusza drogą wprost przed siebie,

zbiera myśli utajone,

szepce, mówiąc sam do siebie.

Tuż za rogiem światło widzi

ogarnięte blaskiem oczu,

pomoc niesie, tak zwyczajnie,

dłoń podaje, milczy skrycie.

Los przewrotny, los łaskawy

otchłań ciszy w radość zmienia,

los skazańca już skończony,

los wysłańca rozpoczęty.

~Amelia Krawczyk-Bocian

Każdego dnia zmagam się sama ze sobą, swoimi problemami. Coraz częściej łapię się, że wiele spraw stało się nieistotne, pozbawione sensu. Czuję jakby ktoś okradł mnie z moich marzeń, planów i pozostawił ogromną pustkę. Oj, dusza boli.

No tak, mój spokój został zburzony, i co gorsza wciągam w tę otchłań męża. Czy poradzimy sobie? Czy odzyskamy swój świat i ukojenie?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Kiedy przebije się źródło…

Bycie wdzięcznym nie oznacza, że wszystko jest dobre.

Oznacza jedynie, że potrafisz to zaakceptować jako dar.

~Roy T. Bennett

~Mary Jane Q Cross

 

Kiedy przebije się źródło,

napiją się wszyscy.

Gdy znaleźć będzie trudno,

ktoś nić pochwyci.

Nić może będzie z kropel,

może ze lśnień,

może widzialna w mroku,

może nie.

Szukający może schyli się z trudem,

może stanie i krzyknie…

Ale gdy znajdzie źródło,

napiją się wszyscy.

~ Kazimiera Iłłakowiczówna

Szacunek dla moich przodków, dla ich mądrości, człowieczeństwa, Oni byli źródłem mojej wiedzy i prowadzili ku szczęśliwości. Oni potrafili chwycić tę nić z kropel i ze lśnień utkaną, i wydobyć ze mnie to co najcenniejsze.

Świadomość korzeni jest dla mnie niczym źródło dla rzeki. Po co? Chociażby po to by wiedzieć, na co się zgadzam, przeciw czemu się buntuję…

Tę moją wdzięczność Wam składam- Tato, Danusiu, Babciu, Dziadku, Wujku.

Tak, i zdecydowanie jestem wdzięczna za wszystko, co dzieje się w moim życiu. Przecież to moje bogactwo i wszystko jest doświadczeniem.

Co za wspaniały świat …

  Głosujesz decydujesz!

~Leonid Afremov [1]

Widzę zielone drzewa,

Także czerwone róże.

Widzę jak kwitną,

Dla mnie i dla ciebie.

I myślę sobie,

Co za wspaniały świat!

Widzę niebieskie niebo,

Białe obłoki.

Jasny, błogosławiony dzień,

Ciemną, świętą noc.

I myślę sobie,

Co za wspaniały świat!

Kolory tęczy,

Tak śliczne na niebie.

Są także na twarzach,

Przechodzących ludzi.

Widzę przyjaciół ściskających sobie ręce,

Mówiących "Jak się masz?"

Naprawdę mówią,

"Kocham cię".

Słyszę płacz dzieci,

Obserwuję jak rosną.

Nauczą się o wiele więcej,

Niż ja kiedykolwiek będę wiedział.

I myślę sobie,

Co za wspaniały świat!

Tak...

I myślę sobie,

Co za wspaniały świat!

~Louis Armstrong

Cóż za piękne słowa, cóż za piękny głos. I Pomyśleć, że przez wiele lat byłam budzona tymi słowami na promie do i ze Szwecji.
To były piękne czasy i Tak...I myślę sobie, Co za wspaniały świat! Aż chce się żyć!

Louis Armstrong i jego What a wonderful world dostarcza mi takiego uczciwego, prostego optymizmu ... Znowu mam siłę do życia, podnoszę głowę i uśmiecham się do siebie. Jestem gotowa wziąć byka za rogi, i nie ważne co los przyniesie ...

[...] Odwróć swoją twarz i spójrz gdzieś w dal. I popatrz co dziś dał nam Pan. I ta myśl we mnie tkwi cóż za wspaniały świat . Tak, ta myśl we mnie tkwi cóż za wspaniały świat . Tak jest!


Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

___________________________

[1] Leonid Afremov – niezwykły artysta znany z malowania przy użyciu szpatułki

Artysta Leonid Afremov urodził się w Witebsku na Białorusi w 1955 roku, a w 1978 roku ukończył Witebską Szkołę Artystyczną. W młodości budował swoje doświadczenie, malując wiele obrazów farbami olejnymi i uczestnicząc w różnych wystawach. Ale jego talent osiągnął swoje prawdziwe wyżyny dopiero, gdy przeprowadził się do Izraela w 1990 roku. Gorące południowe słońce wypełnione kolorami i jasnością sprawiło, że obrazy Leonida stały się bardzo pozytywne i radosne. Sam artysta jest przekonanym optymistą, co widać z jego twórczości.

Niespokojne pragnienie…

Skoro można pomyśleć, że może być lepiej, to znaczy, że już jest lepiej.

~Olga Tokarczuk, Moment niedźwiedzia

~ George Redhawk

Tu jest jeszcze lato, ciepło, światło,

Odrodzenie roślin, proste i spokojne,

Żywe poranki, ciepłe noce, dni powolne,

A radość i udrękę do duszy dodano.

Tu jest czas marzeń i słodkiego szaleństwa,

Gdzie serce pijanym dniem pachnie,

A smutek wpisany jest w codzienną nadzieję,

Nagłe narodziny i rozkwit dobrego życia.

W kwitnącym powietrzu serca unoszą się i baraszkują.

- Serce moje, czy oczekujesz teraz upalnych dni,

Czy to jest jasne obudzenie zdumionych dzieci,

Które się rozglądają, unoszą, rozkładają ręce i śmieją?

Czy to jest naiwny wzlot i marzenia skaczące,

Pełne swych uniesień i dręczących szoków,

Czy smak minionych i łaskawych czasów,

Gdy dusza bez wysiłku czuła rosnącą energię?

Ach! Serce moje, nie będziesz już mieć innej dobroci,

Żadnej nadziei na Miłość i gry, w których uczestniczysz,

A przecież wiesz, że zło, jakie ze sobą przynosisz,

Ten bóg w pełni poirytowany, do walki prowadzi...

~ Anna de Noailles

~tłumaczenie -Ryszard Mierzejewski

No cóż, dziwna sprawa jest z tymi pragnieniami mojego serca. Jest ich coraz mniej, stały się przyziemne i takie pospolite. Wychodzę z założenia- im mniej pragnień tym mniej cierpienia. O nic nie zabiegam i nie stawiam spraw na ostrzu noża.

Mam odwagę i od czasu do czasu spoglądam w głąb, by usłyszeć siebie. Szczególnie gdy ogarnia mnie złość, bezsilność i bezradność, i wówczas mam jedną myśl – uwolnić się! Ale i tu przychodzi głos rozsądku, co to da? Co się zmieni? Może warto zaakceptować? Tak, cierpliwie, ze spokojem odwracam się od złych emocji. Przychodzi refleksja - właśnie trzymanie złych emocji w sobie szkodzi mi, a ja przecież mam pragnienie życia w spokoju…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Spotkanie z Przyrodą …

Zima jest martwa; wiosna jest szalona; lato jest szczęśliwe, a jesień mądra!

~Mehmet Murat ILDAN

~ Klaus Heuermann

Wstałam dzisiaj rano, spieszyłam się

Byłam umówiona z Przyrodą.

Biegłam do niej – tak się za nią stęskniłam

Czekała na mnie w lesie. Jak zwykle piękna

Na przywitanie rozwinęła dywan z kolorowych liści

Rozmawiałyśmy i śmiałyśmy się

Wyściskałam wszystkie jej dzieci i Brzozę i Sosnę

Upiła mnie świeżym powietrzem

I tylko Wiewiórki z boku się przyglądały co nam tak do śmiechu.

Gdy powiedziałam, że muszę już iść dała mi siedem największych

czerwonych liści, jak komuś co się daje ciasto na drogę.

Wyściskała mnie i powiedziała „Wpadaj częściej”

Będę

~Edyta Zawistowska

Cudny wiersz, leciutki jak powiew wiatru, pięknej złotej jesieni. Moje serce wypełnione jest miłością do Przyrody, kocham kolory jesieni, rosę na pajęczynach babiego lata, smugi słońca przedzierające się przez poranną mgłę – jestem ja i natura. 

Czego chcieć więcej?

Chociaż, to również poczucie smutku i odejścia… Samo życie.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Wróg…

Dramatem życia jest to, że starzejemy się zbyt szybko, a mądrzejemy zbyt późno.

~Benjamin Franklin

~Givi Kolelishvili

Młodość ma przepłynęła jedną chmurną burzą,

W którą tylko niekiedy promień serca padł,

Sad mój deszcze zalały olbrzymią kałużą,

Więc w owoc rzadki tylko przemienił się kwiat.

Dziś na progu jesieni, sercem już niemłody,

Z łopatą się do pracy ciężkiej muszę brać,

Aby doły wyrównać wyrwane przez wody,

Doły jak grób głębokie, gdzie mi przyjdzie spać.

Lecz wątpię, czy mym nowym, wymarzonym kwiatom

Pustka ma będzie dosyć w o pokarm bogatą,

Który siłę mistyczną w ich kielichy tchnie.

O rozpaczy, rozpaczy, czas pożera życie,

A wróg mroczny, co serca nasze chciwie ssie,

Krwią, którą my broczymy, tuczy się obficie.

~ Charles Baudelaire

~tłum. Antoni Lange

No cóż, niewątpliwie czas pożera życie a więc jest wrogiem nas, otoczenia. Nadejście starości, jesieni życia, są konsekwencją spustoszenia jaki czyni czas. Sama w sobie widzę ducha niemożności. Coś zanika i to bezpowrotnie. Czuję to zmaganie z władzą czasu i nie jestem w stanie nad tym zapanować- jestem bezsilna.

Może również destrukcyjnie wpływa na mnie fakt, że nie mam komu pozostawić własnej historii… A może to dobrze, że nikogo nie będę obciążała dywagacjami z życia wzięte?!

Jakie znaczenie to będzie miało, gdy mnie już nie będzie…?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Samotność płynie całymi rzekami…

Żyjemy, tak jak śnimy – samotnie.

~Joseph Conrad

~Andrew&Carissa-Gallo

Samotność jest jak deszcz.

Z morza powstaje, aby spotkać zmierzch;

z równin niezmiernie szerokich, dalekich,

w rozległe niebo nieustannie wrasta.

Dopiero z nieba opada na miasta.

Mży nieuchwytnie w godzinach przedświtu,

kiedy ulice biegną witać ranek,

i kiedy ciała, nie znalazłszy nic,

od siebie odsuwają się rozczarowane;

i kiedy ludzie, co się nienawidzą,

spać muszą razem - bardziej jeszcze sami:

samotność płynie całymi rzekami.

~ Rainer Maria Rilke

~ tłum. Janina Brzostowska

Jeden z piękniejszych wierszy poświęcony poczuciu osamotnienia. Uczucie osamotnienia, bo zostały zerwane więzi międzyludzkie. No cóż, ten stan nie jest mi obcy, ale taki był mój wybór.

Największą bolączką byłaby samotność w związku - i kiedy ludzie, co się nienawidzą, spać muszą razem - bardziej jeszcze sami: samotność płynie całymi rzekami.

Brak miłości w związku byłby dla mnie najboleśniejszą samotnością!

Tak więc nie mam na co narzekać, Szczęście jest we mnie i ze mną- kocham i jestem kochana!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Chaos we mnie …?

Kiedy człowiek powiada, że nie chce o czymś mówić, zwykle to znaczy,

że nie może myśleć o niczym innym. 

~ John Steinbeck

~ David Djiango

Wszystkie ciała komórki i kwiatów

płatki śniegu w strun białych szeleście

zamykają małą kroplę ładu -

a ty chaos widzisz

w całym

świecie.

Gwiazd ramiona dotykają ziemi

z oddalenia bez brzegów bez granic

a ty gwiazdy i ziemię

i siebie

który jesteś człowiekiem

masz za nic.

Wiesz tak mało.

I mniej jeszcze żądasz -

chociaż kosmos włączył się w twój krwiobieg.

Nie pojmujesz że w rysach wszechświata

ład jest wielki.

Chaos tylko w tobie.

~Janina Brzostowska

No cóż, a kto nie miał chaosu w głowie? Niechciane i natrętne myśli, zamartwianie się, a przy tym odczuwanie nieprzyjemnych emocji, stresu…

Myśli się uspokoiły, bo wiele rzeczy w moim życiu przestało mieć rangę ważności. No tak, czasami jeszcze dochodzi do samobiczowania się i to zamartwianie się na zapas odbiera mi radość życia i powoduje duży dyskomfort.

Staram się Siostrzyczko nie nakręcać się własnymi myślami i nie dopuszczać do siebie negatywnych scenariuszy. Dystansuję się do pewnych spraw i zjawisk, skupiam się na chwili obecnej. Wychodzi różnie, raz lepiej a raz gorzej, ale pracuję i chcę zmian!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Bez oczekiwań, lęków i nadziei …

Nigdy nie nakazuj sobie myśleć, że powinieneś już czuć się lepiej. Twój czas należy Tylko do Ciebie. 

Pamiętaj, że najgorszym wrogiem w czasach smutku jest nie kochanie siebie.

 ~Jorge Bucay

~Danka Jaworska

[...]

Chce jednej tylko, drogocennej rzeczy:

Być samym czystym patrzeniem bez nazwy,

Bez oczekiwań, lęków i nadziei,

Na granicy, gdzie kończy się ja i nie-ja.

~Czesław Miłosz

Nadal jestem milcząca, ale już nie pielęgnuję swojego mrocznego stanu. I wiesz Danusiu, stało się to wszystko w jednej chwil, dzięki ulotnym momentom, zmysłowym doznaniom, drobnym rzeczom. Na nowo odnalazłam piękno ... i odwróciłam uwagę od własnego smutku.

Już nie zadaję pytań i nie oczekuję odpowiedzi, bo wiem, że ich nigdy nie otrzymam ... a może odpowiedzi są we mnie? Muszę przywyknąć, że w życiu rozpacz miesza się z zachwytem…

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Ważne są tylko te dni …

Ta postać – to ja. Tak bardzo chciałabym być wolna […] Wiesz, kocham moje życie i ludzi wokół mnie, 

ale czasami to wszystko co mnie otacza, tak bardzo mnie ogranicza, że trudno mi nawet oddychać.

To właśnie przedstawia mój obraz – mnie wiecznie walczącą z tym, co mnie ogranicza i krępuje.

 Mnie – buntownika, który zawsze walczy i tak bardzo kocha wolność, że woli stracić skrzydła,

aby tylko pozwolili mu oswobodzić się z krępujących go łańcuchów. Chociaż na chwilę.

~Angelina Palm

~Tomas Hammar

Tyle było dni, do utraty sił,

Do utraty tchu, tyle było chwil,

Gdy żałujesz tych, z których nie masz nic,

Jedno warto znać, jedno tylko wiedz:

Że ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,

Ważnych jest kilka tych chwil, tych, na które czekamy,

Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,

Ważnych jest kilka tych chwil, tych na które czekamy.

Pewien znany ktoś, kto miał dom i sad,

Zgubił nagle sens i w złe kręgi wpadł,

Choć majątek prysł, on nie stoczył się,

Wytłumaczyć umiał sobie wtedy właśnie, że...

Że, ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,

Ważnych jest kilka tych chwil, tych na które czekamy,

Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,

Ważnych jest kilka tych chwil, tych na które czekamy

Jak rozpoznać ludzi, których już nie znamy?

Jak pozbierać myśli z tych nieposkładanych?

Jak oddzielić nagle rozum swój od serca?

Jak usłyszysz siebie w takim szumnym scherzu?

Jak rozpoznać ludzi, których już nie znamy?

Jak pozbierać myśli z tych nieposkładanych?

Jak odnaleźć nagle radość i nadzieję?

Odpowiedzi szukaj, czasu jest niewiele.

Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,

Ważnych jest kilka tych chwil, tych na które czekamy,

Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,

Ważnych jest kilka tych chwil, na które czekamy.

~Marek Grechuta

Jestem szczęściarą, że mistrzowie muzyki współczesnej to byli, ale w czasie mojej młodości - Grechuta, Niemen i bez dwóch zdań Wasza twórczość ocali Was od zapomnienia.

Wspaniała, mądra poezja i cudowna muzyka. Wasza twórczość uczy, ma charyzmę i niesie przesłanie.

Uważam się za szczęściarę, bo moje życie stało się bogatsze! W każdej trudnej chwili, życiowym zawirowaniu wnosicie radość i nadzieję … Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy i ważnych jest kilka tych chwil, na które czekamy…

Tak więc głowa do góry, wszystko co dobre jest przed nami!

Danusiu, spotkania z mistrzami zawsze miały miejsce w Sopocie … pamiętasz Siostrzyczko!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Tak mocno wiem …

Czy to nie jest wielka rzecz – znaczyć dla kogoś wszystko.

~ Bruno Schulz

~Molly Garnier

Tak mocno wiem, że kocham ciebie.

tak mocno wiem,

i wiem, że jesteś prawdą żywą,

a nie rozwiewnym snem...

Znam ciebie nie przez woal marzeń

lub złud motyli rój –

znam przez wytrwania wolę twardą.

przez ból surowy mój.

Znam cię przez wolność, szybującą

nad dobrem i nad złem. –

Tak mocno wiem, że kocham ciebie,

tak mocno wiem.

~Anna Zahorska

Wiem jedno ... Tak mocno wiem, że kocham ciebie, tak mocno wiem. To już 45 lat!

Signum temporis…

Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. 

A przecież tajemnicą szczęścia jest umieć czasem przystanąć.

~ Michel Quoist

~Jenn Violetta

Szybko, zbudź się, szybko, wstawaj!

Szybko, szybko, stygnie kawa!

Szybko, zęby myj i ręce!

Szybko, światło gaś w łazience!

Szybko, tata na nas czeka!

Szybko, tramwaj nam ucieka!

Szybko, szybko, bez hałasu!

Szybko, szybko, nie ma czasu!

Na nic nigdy nie ma czasu?

A ja chciałbym przez kałuże

iść godzinę albo dłużej,

trzy godziny lizać lody,

gapić się na samochody

i na deszcz, co leci z góry,

i na żaby, i na chmury,

cały dzień się w wannie chlapać

i motyle żółte łapać

albo z błota lepić kule

i nie spieszyć się w ogóle...

Chciałbym wszystko robić wolno,

ale mi nie wolno?

~ Danuta Wawiłow

Taki sympatyczny wierszyk dla dzieci, ale przecież my dorośli również nie chcielibyśmy się spieszyć Czasami nawet chciałoby się robić coś zupełnie innego.

Z dzieciństwa pamiętam mój dom, otaczających mnie ludzi i mam wrażenie, że wszystkie elementy życia przenikały się w sposób naturalny. Praca, odpoczynek, zabawa, wszelkie spotkania nie burzyły porządku dnia, nikt nie denerwował się, nie pokrzykiwał. Obserwując relacje XXI wieku widzę ogromny pośpiech, który towarzyszy ludziom przez cały dzień. Żyjemy w tempie nieustannego przyspieszenia. Tak, jakbyśmy obawiali się, że nie zdążymy. Nie zdążymy? Ale na co? Z czym?

Widzę zniecierpliwienie, każdy każdego upomina, pogania – bo czas ucieka, czas goni, czas szybko płynie, czas to pieniądz, czas jest na wagę złota…

Chcę wszystko robić we własnym tempie, akuratnie. Nie gonię króliczka, ale uważnie przyglądam się otoczeniu, by już nic po drodze nie zgubić i by z oczu nie zniknęły mi ważne i kochane Osoby.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Dywagacje o samotności …

Żaden człowiek nie jest wyspą

~John Donne

~fot. shutterstock.com

Jakże łatwo ranisz siebie,

zamykając się na innych,

nie pozwalasz na rozmowę,

sam przyzwalasz na cierpienie.

Ściany domu niczym piekło

oplatają życie twoje,

nie pozwalasz na spotkanie,

sam przyzwalasz na cierpienie.

Serce twoje przepełnione

lękiem wobec innych,

nie pozwalasz na uczucie,

sam przyzwalasz na cierpienie.

Jakże życie mija smutne

obleczone samotnością,

wyjść z niej będzie trudno,

pozwól zatem na spotkanie.

Wyznacz drogę prowadzącą

do tych, których kochasz,

tych, co w utajeniu

myślami usypiasz.

~ Amelia Krawczyk-Bocian

Czy ta cisza wokół mnie zniechęca do czynu? Może i coś jest na rzeczy, bo jakoś trudno mi wyjść do ludzi. Otworzyć się i przyjąć ich otwartymi ramionami. Zdaję sobie sprawę, że możemy osiągnąć więcej z innymi niż sami, i że przyjaciele mogą zapewnić pocieszenie i wsparcie, gdy jesteśmy w dołku.

No cóż przez 12 lat radziłam sobie sama z traumą śmierci. Może moja samotność osiągnęła już poziom epidemii? Niewątpliwie nastąpił odruch wycofywania się, stałam się może tą oceniająca i niekoniecznie byłam łagodna w swoich ocenach. Moja hierarchia wartości znacznie różni się od innych, a to trudno zrozumieć. A może to myślenie życzeniowe i to, co ja postrzegam niekoniecznie jest prawdą?

Jednocześnie myślę sobie, że mojej samotności nie odbieram jako coś negatywnego. Czuję się komfortowa sama ze sobą, bo wiem, że blisko jest Jurek. Mam z kim wymienić poglądy, porozmawiać o wszystkim i o niczym.

I niech tak zostanie!

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Nadal wierzę w ciebie …

Jeden dzień na raz – to wystarczy. Nie oglądaj się za siebie i nie martw się przeszłością, ponieważ jej już nie ma. 

I nie niepokój się o przyszłość, bo ta jeszcze nie nadeszła. Żyj teraźniejszością i rób to tak pięknie, by była warta wspominania.

~Ida Scott Taylor

~ Pia Erlandsson

Nadal wierzę w ciebie

Teraz to widzę

Przez te wszystkie lata ta wiara jakoś żyje

Był związek

Serca i umysłu

Takie, które są rzadkie i jakże trudne do znalezienia

Nadal wierzę w ciebie

I powiem

Nigdy tak naprawdę nie myślałam, że będę się tak czuła

Ale przypominam sobie

Kim jesteśmy

Jak nie do pomyślenia jest dotarcie tak daleko

Mamy to w nas

Przybył nowy duch

Radość i smutek

Mamy historię

I to przetrwało

I potrzebujemy siebie nawzajem

Jak wojownicy na ringu

Jesteśmy w tym razem

Pasja i odwaga

Jest wszystkim

[…]

Wciąż w ciebie wierzę

I nadal mamy to w sobie

Dopiero co przybyliśmy

Czy mam to w sobie?

Stoimy na szczycie

Pokorni i wdzięczni

Że przetrwaliśmy

~ Bjorn Ulvaeus, Benny Andersson

Mam to w sobie!

Nasze szczęście ma szafirowy kolor. Wciąż w ciebie wierzę i tak już jest od 45 lat. Dopiero co przybyliśmy, a już stoimy na szczycie, pokorni i wdzięczni, że przetrwaliśmy i wiem, że przetrwamy RAZEM do końca, bo przecież to wszystko sprowadza się do miłości. Potrzebujemy siebie nawzajem…

ABBA przypomniała nam te wszystkie cudowne chwile spędzone w Szwecji. Jest jak światło w ciemności, jak powiew orzeźwiającej bryzy. Tego potrzebujemy!

Danusiu, Tato, dzielę się z Wami moim szczęściem.

Opiekujcie się proszę nami [*]

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

Echo …

Można uciekać i uciekać w nieskończoność, ale prawda jest taka, że wszędzie tam, gdzie się zatrzymasz, dopadnie Cię Twoje życie.”

~Cecelia Ahern

~Christian Schloe

Echo jest bardzo głupie

nie ma do powiedzenia nic własnego

nie umie nawet

powtarzać słów prawidłowo:

gdy wołasz LUBIĆ

echo powiada BIĆ

Czy to dlatego

człowiek

jest tak zachwycony echem?

~Maria Wine

~Tłum. Zygmunt Łanowski

Widocznie ma do powiedzenia tylko tyle …

Czasami tak jest, że nasze słowa odbijają się jak echo, bez zrozumienia u innych. Widać tylko na twarzy ciszę i obojętność, a wystarczyłoby wznieść się ponad przyziemność.

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!